________________ | સઝા : 131 સ્ત્રીસંગે નવ લાખ, પ્રાણી હણાયે હો, વળી ભગવંતે ભાખ્યું ઈછ્યું; અસંખ્યા પણ જીવ, સમૂછમ પંચેદ્રિ હે, હણાયે વળી ઘણું કહીએ કહ્યું. 3 ઈમ જાણી નરનાર, શિયળની સદણું હો, સૂધી દિલમાં ધાર; લેઈ દુર્ગતિનું મૂળ, અબ્રહ્મ સેવામાડિ હો, જાતાં દિલને વાર. 4 તપગચ્છ ગયણ દિણંદ, મનવાંછિત ફળ દાતા હો, શ્રીહીરરત્નસૂરીશ્વર, પામી તાસ પસાય વાડે વખાણી હો, શિયળની મનેહરુ. 5 ખંભાત રહી માસ, સત્તરશે ત્રેસઠે હે, શ્રાવણ વદિ બીજ બુધે ભણે; ઉદયરત્ન કહે કર જોડ, શિયળવંત નરનારી હો તેને જાઉં ભામણે. 6 શિયલ વિશે શિખામણની સઝાય પ્રભુ સાથે જે પ્રીત વછે તે, નારસંગ નિવારે રે, કપટની પેટી કામણગારી, નિશ્ચય નરકદુવારે રે. 1 એહની ગતિ એહિ જ જાણે, રખે કેઈ સંદેહ આણે રે, એ આંકણી. અબલા એવું નામ ધરાવે, સબલાને સમજાવે રે, હરિ હર બ્રહ્મ પુરંદર સરીખા, તે પણ દાસ કહાવે રે. એ. 2 એક નરને આંખેં સમજાવે, બીજાશું બોલે કરારી રે, ત્રીજાશું કર્મ કરે તક જોઈ, એથે ધરે ચિત્ત મઝારી રે. એ૦ 3 વ્યસન વિલુદ્ધિ ન જુવે વિમાસી, ઘટતા ઘટતી વાતે રે, મૂંઝ પરદેશીની પરે જઈ, મલજો એહ સંઘાવે . એક 4 જાંઘ ચીરીને માંસ ખવાડયું, તે પણ ન થઈ તેહની રે, મોહની મીઠી દિલની જૂઠી, કામિની ન હોયે કેની રે. એ પ પગલે પગલે મન લલચાવે, શ્વાસોચ્છવાસથી જુદી રે, ગરજ દેખીને ઘહેલી થાયે, કાજ સરે જાયે કૂદી રે એ. 6 કરણી એડની કલી ન જાયે, નયણ તણું ગતિ ન્યારી રે, ગાવું એનું જેણે ગાયું, તેણે નિજ સદ્ગતિ હારી જે. એ. 7
