________________ 130 : ઉદય-અર્ચના અતિમાત્રા હે આહાર તજે અણગાર, લાલચ રાખે જે સંયમ શીલની છે. 1 અતિ આહારે હો આવે ઊંઘ અપાર, સ્વપ્નમાંહે થાયે શીલ વિરાધના જી; વળી થાયે છે તેને તેણે મદવંત દેહ, સંયમની નવિ થાયે આરાધનાજી. 2 જિમ શેરના હો માપમાંહી બશેર, એરીને ઉપર દીજે ઢાંકણું ; ભાંજે તેલડી હે ખીચડી ખેરૂ થાય, તિમ અતિમાત્રાએ વ્રત બગડે ઘણું છે. 3 ઢાળ ૯મી (કાય થકે સવારે અથવા ગરબાની દેશી) નવમી વાડે નિવારજો જી, સાધુજી શણગાર; શરીર શોભાએ શેભે નહીં રે, અવનિ તળે અણગાર. 1 એમ ઉપદિશે વીરજી રે, મુનિવર ધરજે રે મન; શિખામણ એ માહરી રે, કરજે શીળજતન. 2 સ્નાન વિલેપન વાસના રે, ઉત્તમ વસ્ત્ર અપાર; તેલ તંબાળ આદિ તજે રે, ઉદુભટ વેષ મ ધાર. 3 ધોઈને ધરણું ધર્યો રે, જિમ રત્ન હાર્યો કુંભાર તિમ શીળરતનને હારશો રે, જે કરશો શણગાર. 4 ઢાળ ૧૦મી (ભટિયાણીની દેશી) એકલી નારી સાથે, મારગે નવિ જાવું છે વળી વાટે વાત ન કીજીએ; એક સેજે નર દેય, શીળવંત નવિ સુવે છે, વળી સહેજે ગાળ ન દીજીએ. 1 ન સુવાડે નિજ પાસ, સાડા છ વરસની હો, વળી પુત્રીને પણ હેજમાં; સાત વરસ ઉપરાંત, સુતને પણ ન સુવાડે હા, વળી શીળવંતી સેજમાં. 2
