________________
316
तुलसी शब्द-कोश
'छोरे : भू०००। (१) खोले, आवरण मुक्त किये । 'प्रान कपान बीर सी छोरे ।'
गी० २.११.२ (२) अलग किये । 'सुदिनु सोधि कल कंकन छोरे ।' मा० १.३६०.१ (३) काटे (काटने या खोलने से)। 'मोह शृंखला छुटिहि तुम्हारे छोरे ।' विन० ११४.५ (४) छीने (छीनकर) । 'लेत सरद ससि की छबि छोरे।'
गी० ३.२.३ छोरै : छोरइ । खोल सकता है । जेहिं बाँध्यो सोइ छोरै ।' विन० १०२.५ छोरौ : आ०मब० । खोलो, बन्धनरहित करो। 'हाथी छोरो, घोरा छोरो, महिष
बृषभ छोरौ।' कवि० ५.६ छोलत : वक०० । छोलते हुए, छोलते समय । 'रत्यो रची बिधि जो छोलत छबि
छूटी।' गी० २.२१.१ छोलि : पूक० । छोलकर । 'गढ़ि गुढ़ि छोलि छालि कुंद कीसी भाई बात ।' कवि०
७.६३ छोली : छोलि । गढ़ि छोली । अवध साढ़साती तब बोली।' मा० २.१७.४ छोह : संपु । कृपापूर्ण ममत्व, दयाभाव, वात्सत्य । 'प्रभु छाड़ेउ करि छोह ।'
मा० ३.२ छोहरा : सं० । लड़का, छोकरा, छोरा । कवि० ५.७ छोहा : छोह । मा० ४.३.२ छोहु, छोहू : छोह+कए । 'करहिं छोहु सब ।' मा० २.३.४ छौना : सं०पू० (सं० सवन) । शावक, शिश । 'मनहुं बिनोद लरत छबि छोना ।' __ गी० १.२४.५ छु वै : छुइ । छू कर । 'सकुचाति मही पद पंकज छवै ।' कवि० २.१८
जंजीर : सं०स्त्री० (फ्रा० जन्जीर) । लोह-शृखला । कवि० ७.४४ जंभात : वकृ०० (सं० जृम्भमाण+प्रा. जंभंत)। जंभाई लेते। 'हो जंभात
__ अलसात तात।' गी० १.१६.४ ज : सर्वनाम (सं० यद्>प्रा० ज)। जो, जा, जिन आदि का मूल शब्द ।
