Page Text
________________
228
तुलसी शब्द-कोश
गरु : गरुअ (सं० गुरु) । भारी । 'न टरें पगु मेठहु तें गरु भो ।' कवि० ६.१५ गरुन : वि०पु० (सं० गुरुक > प्रा० गरुअ ) । भारी । मा० १.२५०.१
/ गरुआ गरुनाइ : (सं० गुरुकायते > प्रा० गरुआइ - भारी होना) आ०प्र० । भारी होता है, भारी होता जाता है । 'मनहुं पाइ भट बाहुबल अधिक-अधिक गरुआइ ।' मा० १.२५०
गरुप्राई सं० स्त्री० (सं० गुरुकता > प्रा० गरुआया) । (१) भारीपन । 'करि हितु हरहु चाप गरुआई ) ।' मा० १.२५७.६ (२) भार । हरहि धरनि गरुआई । गी० १.१६.३
गरुइ : गरुई । 'जानि गरुइ गुरु गिरि बहोरी ।' मा० २.२१३.२
गरुई : वि० स्त्री० (सं० गुरुका > प्रा० गरुई) । भारी 'तुलसी त्यों त्यों होइगी गरुई ज्यों ज्यों कामरि भीजं ।' कृ० ४६
गरुड़ : सं०पु ं० (सं०) । सर्वभक्षी पक्षि विशेष जो विष्णु-वाहन कर के पुराण
प्रसिद्ध है । मा० १.१२०ख
गरुरु : गरुड़ +कए० । 'चितव गरुरु लघु ब्याल हि जैसे ।' मा० १.२५६.८ गरूर : सं० पु ं० (अरबी – गरूर ) । क्षुद्र अहँकार, मिथ्याभिमान । 'गोरो गरूर गुमान भर्यो ।' कवि० १.२०
-
गरें गले में । 'बिषु पावकु ब्याल कराल गरें ।' कवि० ७.१५४
गरे : (१) गरें (सं० गले ) । ग्रीवा में । 'गरे (२) भू० कृ०पु०ब० (सं० गलित > प्रा० उहाँ ग्लानि गरे गात ।' कवि० ५.२०
आसा डोरि ।' विन० १५८.५. गलिय ) । 'इहाँ ज्वाल जरे जात,
गरे : गाइ । पिघल कर बह जाता है । 'ताप गरे गात की ।' कवि० ७.१३८ गरंगी : आ० - भ स्त्री० प्र० । गल जायगी । 'गरैगी जीह जो कहीं और को हौं ।" विन० २२६.१
गरी आ० - आज्ञा, संभावना - प्रए० (सं० गलतु > प्रा० गलउ ) । गल जाय । 'तो जरि जीह गरो ।' विन० २२६.६
गर्ज गर्जइ : (सं० गर्जति > प्रा० गज्जइ - गरजना ) आ०प्र० । गरजता है । 'गर्जा घोर रव बारहिबारा ।' मा० ६.७६.५
गर्जत : गरजत । 'गर्जत तर्जत सनमुख धावा । मा० ६.१०.२
गर्जह, हीं : गरजहिं । मा० ३.१८.८
1
गर्जा : भू० कृ०पु० । गर्जन किया, मेघरव किया । 'गर्जा अति अंतर बल थाका ।'
मा० ६.६२.२
गज : पूकृ० | गरज कर, मेघ ध्वनि करके । 'गर्जि परे रिपु कटक मझारी ।' मा ६.४४७
| SR No. | 020839 |
| Book Title | Tulsi Shabda Kosh Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bacchulal Avasthi |
| Publisher | Books and Books |
| Publication Year | 1991 |
| Total Pages | 564 |
| Language | Hindi |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 32 MB |