________________
तुलसी शब्द-कोश
गरत : वकृ०पुं० । घुलता, घुलते । 'गुरु गलानि गरत ।' बिन० १३४.५ गरद : गर्द । 'गथ गाठरी गरद की ।' कवि० ७.१५८ गरदनि: सं ० स्त्री० (सं० गल + दुणि= बाल्टी - - फा० गर्दन) । ग्रीवा । (गले का भाग जो बाल्टी के आकार का होता है) । मा० २.१८५.६
I
गरन : सं०पु० (सं० गलन ) । घुलना । 'तुलसी पं चाहत गलानि ही गरन ।' विन०
227
२४६.४
गरब : गर्ब । मा० २.१४.३
गरबित : वि० (सं० गर्वित ) । गर्वयुक्त, साभिमान । 'गरबित भरत मातु बल पी के ।' मा० २.१८.३
गरम : गर्भ । विन० १३६.३
गरम : वि० (सं० धर्म = फा०
विन० २४६.१
गरल : सं०पु० (सं० ) । विष, हालाहल । मा० १.५
गरह : (१) सं० स्त्री० (सं० गर्हा > प्रा० गरहा) । निन्दा (२) सं०पु० (सं० गलहन्) । गले का रोग, कण्ठमाला आदि रोग । 'हरष बिषाद गरह बहुताई ।"
मा० ७.१२१.३३
मा० २.१६२.२ ( २ ) गी० ५.३६.५
गर्म ) । उष्ण । 'जूड़े होत थोरे, थोरे ही गरम ।'
गहि, हीं : आ०प्र० (सं० गलन्ति >> प्रा० गलंति > अ० गलहि ) । घुलते हैं, पिघल जाते हैं । 'जिमि हिम उपल कृषी दलि गरहीं ।' मा० १.४.७ गरि : (१) भूकृ ० स्त्री० । गली, घुल गेई । 'गरि न जीह मुहँ परेउ न कीरा ।" पूकृ० । गल कर । 'गए गरब गरि गरि गनी । *
गरिमा : सं ० स्त्री०
(सं० गरिमन् —पुं० > प्रा० गरिमा - स्त्री० ) | गौरव, भारीपन । 'उग्र भार्गव गर्व गरिमापहर्ता ।' विन० ५०.४ गरिमागार : गौरव का भाण्डम्; महिमा का आकार । विन० ५४.५
गरीब : वि० (अरबी - गरीब = प्रवासी ) । परदेसी, असहाय, बेसहारा, निर्धन,
अकिंचन । मा० १.२८.६
गरीबनवाज : वि० ( अरबी - गरीब + फा० निवाज ) । अशरण को शरण देने वाला, दीनपालक । 'नाथ गरीबनिवाज हैं ।' विन० १४८.५
गरीब नवाजी : दीनपालकता, शरणदातृत्व । ' सराहत गईबहोरि गरीबनिवाजी ।"
कृ० ६१
गरीबी : सं० स्त्री० । दीनता, निर्धनता । 'मैं गहीन गरीबी ।' विन० १४८.५ गरीसा : वि०पु० (सं० गरीयस् ) । बढ़कर भारी, अतिगुरु । 'परनिंदा सम अघ न गरीसा ।' मा० ७.१२०.२२