Gujarati Farsi Arbi Shabdakosh Part 01

SR No.: 020358
Original Sutra Author: N/A
Author: Amirmiya H Faruqi
Publisher: Hiralal Tribhovandas Parekh
Publication Year: 1926
Total Pages: 149
Language: Gujarati, Arbi, Farsi
Classification: Dictionary
File Size: 9 MB

Page 21

બર ]
અંબર, ન॰ (અ॰ જૈવર =એક પ્રકારની સુગંધી ) એશીને કિનારે ભર જડે છે,' જીવ ભૂવિ૦ અંબાડી, શ્રી (અ॰ અમારી કે સંમારો Sy) અમાર નામના માણસે શોધી કાઢી માટે; હાથી ઉપર મેસવા માટે બનાવેલી સુંદર બેઠક. · અંબાડી ન ઉપાડે, તે ગજ તે ગણાય છે. ’
૦ ૪૦ સ૦
અમાડીનશીન, વિ॰ (બંની કે અમારી+નિશીત, ફા॰ નિશિસ્તનબેસવું ઉપરથી, બેસનાર py ‘અ મારીનિશીન ' કે ‘ અમારીનિશીન ) અંબાડીમાં એસનાર. - હાથી ઊઠત તે અંબાડીનશીન ત્રણે વ્યક્તિના રોટલા થઈ જાત.” નંદ૦ ચર
6
અબાર, પુ॰ (અ૦ વાર ė=એકઠું
કરવું) ભરવું, ઢગલા, ઘર ભીત વગેરેનું પડી જવું. ‘ અઘ એઘતણા અંબાર કર્યા.’ જીવ ગુ॰વાં સા૦
અ'ભાલ, પુ॰ (
કુંમs Js=અમલ કરનારા. આમિલ–અમલ કરનારનું બહુવચન ) અમલદાર, અધિકારીએ.
SIT. 241.
આઠન, પુ॰ (કા॰ સત્તૐ =કાયા ) ધારા, કાનુન, રિવાજ, દસ્તુર, શાભા. આઇને અકબરી, સ્ત્રી (ફ) અનિ+ સવરી ( અ ) આકૃ િઅવરી ૭. =િઅકબરના કાયદાનું પુસ્તક)
૧૬
એ ગ્રંથ અમુલફજલે બનાવ્યા છે, અકબર બાદશાહના ધારા અને નિયમ વગેરેને રાજનીતિને લગતા અમુકજલને બનાવેલા ગ્રંથ. [વા. મા. ]
[ આખરે
આકા, પુ॰ (કા॰ લાના 55=સાહેબ, ધણી
માલિક ) શે. ‘ આપણા આકા આલમખાન છે.' મા મા
.
આકીન, ન॰ (અ॰ ચીન પ્રંશ વિશ્વાસ) ભરાસા, શ્રદ્ધા, પતીજ, આસ્થા ધર્મ ઉપર એનું આકીન નથી.’ આકીનદાર, વિ॰ ( અ ચીનનવાર ફા
ચીન્હાર યુäિ= ભ રાસાવાળા ) ગુજરાતી પ્રયાગ છે. આસ્થાવાન, ભાવિક. આકુદી, ઓ અ॰ ચાકૂતી ક યાકૂત=માણેક. માણેકના જેમાં ઉપયાગ કરાએલા હાય એવી પૌષ્ટિક દવા) શિળામાં ખાવાની એક પૌષ્ટિક દવા. આફેમત, સ્ત્રી (અ॰ ગાવિત Be =અંત) છેડે, આખર, ભવિષ્ય. શરીફાના ખસલા વડે મામુર હોવાથી મારો ખજાના આમતમાં કામ આવશે.’ મામા
આકેલ, વિ॰ (અ॰ અત્તિજö==મુદ્ધિ
શાળી, સત્યબુદ્ધિ ઉપરથી અકલવાળે. આખર, શ્રી (અ લિજ્જėj=અંત છેડા, સમાપ્ત, મરણ સમય, આખરે છેવટે, છેલ્લે, અંતે, આખર સરવાળે, નર્મદ આખરે ધુળેધુળ, શાને થાય આકળે!” ?
આખર માસમ, સ્ત્રી (અ૦ અસ્થિમવૃત્તિમ ૨ |=મોસમને છેવટને ભાગ ) મેાસમા પાશ્ર્લો ભાગ, આખર સાલ. આખરસાલ, સ્રો (અ સાવિત્તિ, 4. સાલ (ફ્રા૦)=વરસની આખર) વરસનો છેલ્લો ભાગ. આખરે, અ૦ (અ૰ પ્રવર્*^f=અંતે) છેવટે, નહિ ચાલે, નિરૂપાયે, આ જગનુ સુખ અલ્પ અતિ દુ:ખ આખરે. ”
કઃ