Acharanga Sutram Mul Sahit

SR No.: 020007
Original Sutra Author: N/A
Author: Ravjibhai Devraj
Publisher: Ravjibhai Devraj
Publication Year: 1902
Total Pages: 326
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & agam_acharang
File Size: 15 MB

Page 221

( ૧૪ )
આચારાંગ—મૂળ તથા ભાષાન્તર ‘
लित्तेण वा पीढेण वा वंसेण वा वलएण वा अवल्लएण वा वाहेहि; " णो से यं परिण्णंરતિજ્ઞાળના, તુસિનીબો વેદેખ્ખા। (૦૨૮)
से परो जावागओ णावागयं वदेजा “શ્રયસંતો સમળા, ચં તા તુમ બાવાપુ - दयं हत्थेण वा पाएण वा मत्तेण वा पडिग्गहेण वा णावाउस्सिचणेण वा उस्सिंचाहि " जो से-यं परिण्णं परिजाणेज्जा । ( ७२९ )
से णं परो णावागतो णावागतं वज्जा " आउसंतो समणा, एतं तो तुमं जावाए उत्ति हत्थे वा पाएण वा बाहुणा वा ऊरुणा वा उदरेण वा सीसेण वा कारण वह णावाउस्पिचणेण वा वेलेण वा महियाए वा कुसपत्तएण वा कुरुविंदेण वा पिहेहि " णो ફ્રેન્ચ રિળ બાળા ! (૭૩૦)
से भिक्खू वा भिक्खुणी वा णावाए उत्तिगेणं उदयं भासवमाणं पेहाए उवरुवरि णावं कजलावेमाणं पेहाए जो परं उवसंकमित्तु एवं बूया आउसंतो गाह वइ, एवं ते नाare उदयं उसिंगेण आसवति, उवरुवरि वा णावा कज्जलावेति ” एतप्पारं मणं वा वायं वा णो पुरओ कहु विहरेजा । अप्पुस्सुए अबहिलेस्से एगंतिगएणं अप्पानं विपोसेज समाहीए, तओ संजयामेव णावासंतारिमे उदए अहारियं रीएजा । (७३१)
१ रंध्रे २ प्लाव्यमाना मित्यर्थः ३ अविमनस्कः ४ यथायें भवति तथा
66
""
હથિયાર વડે આગલ ચલાવે. ” તે આ વાત પણ મુનિએ ન સ્વીકારવી. કિંતુ માન રહ્યા કરવું. (૭૨૮)
વહાણુપર ચડેલા મુનિને વહાણવાળા લોકો એવું કહે કે “ હે આયુષ્મન્ શ્રમણ, આ વહાણના અંદર ભરાતા પાણીને તમે તમારા હાથથી યા પગથી યા વાસણથી કે પાત્રથી યા વહાણ માહેના પાણી કહાડવાના હથિયારથી બહાર કાઢતા રહે ' તે। આ વાત પણ મુનિએ ન સ્વીકારવી કિંતુ સૈાન ધરી રહેવું. (૭૨ ૯)
t
વહાણુપર ચડેલા મુનિને વહાણવાળા લોકો એમ કહે કે “ હું આયુષ્મન શ્રમણ, આ વહાણમાં પડેલા અમુક છિદ્રને તમે તમારા હાથ, પગ, બાહુ, જંગા, ઉદર, મસ્તક, કે આ ખા શરીર વડે યા વહાણુમાં રહેલા ઉલિચણ નામના હથિયારવડે યા વસ્ત્ર, માટી, કમળ પત્ર કે કુરૂવિંદ નામના ઘાસવર્ડ ઢાંકી રાખો. ” તે મુનિએ આ વાત પણ નહિ સ્વીકારવી (૭૩૦)
મુનિ અથવા આર્યાએ વહાણમાં છિદ્ર પાયાથી પાણી ભરાતું જોઇ તથા ઉપરા ઊપરી વહાણને ખૂટતું જોઈ ખીજાને એ વાત જણાવવી નહિ અને પોતે પણ પેાતાના મનમાં એ બાબતના સકલ્પવિકલ્પ ધરવા નહિ. કિંતુ શાંત પણે સ્વસ્વરૂપમાં રમતા રહી એકાંત પ્રદેશમાં રહીને સમાધિસ્થ રહેવું. એ રીતે વહાણથી પાર પમાતા જળમાર્ગમાં યથાસુંદરતાએ પ્રવર્તતા રહેવું. (૭૩૧)