________________ दुमपत्तय 2567 - अभिधानराजेन्द्रः - भाग 4 दुमपत्तय कोडिन्नो सो चउत्थं काऊण पच्छा मूलकदाणि आहारेइ सवित्ताणि, सो | पढम महलं विलग्गो। दिन्नो यछट्टछद्रेण काऊण परिसडिय पडुपण्णाणि आहारेइ, सो विय मेहलं विलग्गो। सेवाली अट्टमं 2 काऊणजो सेवालो सय मइल्लओ तं आहारेइ, सो तइय मेहल विलग्गो / एवं ते वि ताव किलिस्सति। भयवं च गोयमे ओरालिए सरीरे अवहितडतडियतरुणरविकिरणसरिसतेए पत्ते पेच्छिऊण ते भणति- एस किर एत्थ छुल्लओ समणो विलग्गिहि त्ति, जं अम्हे महातवस्सी सुक्का भुक्खा न तरामो विलग्गिउं, भगवं च गोयमे जघाचारणलद्धीए लयातंतुपुडग पिव निरसाए उप्पयइ०जावते य पलोएंति, एस आगओ, एसो अदंसणं गतो त्ति, ताहे ते विम्हिया जाया पसंसति, अत्थंति य पलोइंता, जइ ओयरइ, तो एयरस वयं सीसा, एवं ते पडिच्छता अत्यति, सामी वि चेइयाई वंदित्ता उत्तर-पुरच्छिमे दिसीभाए पुढविसिलापट्टए उयट्टो असोगवरपायवरस अहे तं रयणीवासाए उवगतो। इतो व सक्स्स लोगपालो वेसमणो, सो वि अट्ठावय चेइयं बंदतो एइ, सो चेइयाणि वंदित्ता गोयमसामि वंदइ, ताहे सो धम्म कहेइ, भगवं अणगारगुणे परिकहेउ पवत्तो अंताहारा पताहारा एवं वण्णइ, वेसमणो चिंतेइ-एस भगवं एरिसो साहुगुणे वण्णेइ, अप्पणो य से इमा सरीरसुकुमारया जारिसा देवा- ण विनस्थि, भयवं तरस आकूयं नाउ पुंडरीयं नामऽज्झयणं पन्नवेइ-जहा पोक्खलावइविजए पोंडरीगिणीए नयरीए नलिणवणे उजाणे समो सढे, महापउमे निग्गए, धम्म सोचा जंकणवर देवा–णुप्पिया ! पुंडरीयं कुमारं रजे ठवेमि? अहासुहं मा पडिबंध करेह। एवं जाव पुंडरीए राया जाएजाव विहरइ। तए ण से कडरीएकुमारे जुवराया जाए।तएणं से पउमेराया पुंडरीयरायं आपुच्छइ, तए णं से पुंडरीए सिवियं नीणेइ०जाव पव्वइए, णवरं चउद्दसपुव्वाई अहिजइ बहूहि छट्ठऽट्टममहातवोवहाणेहिं बहूणि वासाणि सामन्न पालिऊण मासियाए संलेहणाए सर्द्धिभत्ताएझोसित्ताजाव सिद्ध। अन्नया यते येरा भगवंता पुव्वाणुपुब्विं विहरमाणेजाव पुंडरीगि-णीए समोसढे, परिसा णिग्गया। तए ण से पुंडरीए राया कंडरीएण जुवरन्ना सद्धि इमीसे कहाए लट्टे समाणे हट्टे० जाव गए धम्म-कहा०जाव सो पुंडरीए सावगधम्म पडिवण्णो० जाव पडिगए सावए जाए। तए णं से कंडरीए जुवराया येराणं धम्म सोचा हट्ठ० जाव जहेव तुब्भे वदह, जं० नवरं देवाणु प्पिया ! पुंडरीयं आपुच्छामि, तए पंजाव पव्वयामि? अहासुहं पव्यय / तए णं से कंडरीए०जाव थेरे नमसइ, नमसित्ता अंतियाओ पडिनिक्खमइ, निक्खमित्ता तामेव चाउग्घंट आसरहं दुरूहइoजाव पचोरुहइ, जेणेव पुंडरीएराया तेणेव उवागच्छइ, करयल०जावपुंडरीयं रायं एवं वयासी-एवं खलु मए देवाणुप्पिया ! थेराणं अंतिएजाव धम्मे निसंते, से धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अहिरुइए।तएणं अहं देवाणुप्पिया! संसारभओव्विग्गे भीए जम्मणमरणाणं, इच्छामि णं तुब्भेहि अणुण्णाए समाण थेराणं अंतिए०जाव पव्वइत्तए ति। तए ण से पुंडरीए राया एवं वयासीमा णं तुम देवाणुप्पिया ! इयाणि थेराणं अंतिएजाव पव्वयाहि। अहं णं तुम महया 2 रायाहिसेएण अभिसिंचिस्सामि / तए णं से कंडरीए पुंडरीयस्स रनो एयमट्ट नो आढाइ, नो परिजाणइ, तुसिणीए सचिट्ठइ। तए णं से कंडरीए राय दोच पि तचं पि एवं वयासी-इच्छामिण देवाणुप्पिया ! जाव पव्वइत्तए त्ति / तए णं से पुंडरीए राया कंडरीयं कुमार जाहे नो संचाएइ विसयाणुलोमाहिं यहूहिं आघवणाहि य पण्णवणाहि य सण्णवणाहि य विण्णवणाहि य आघवित्तए वा०४,ताहे विसयपडिकूलाहिं संजममओव्वेगकरीहिं पण्णवणाहि पण्णवेमाणे २एवं वयासी-एवं खलु जाया ! निगथे पावयणे सचे अणुत्तरे केवलिए, एवं जहा पडिक्कमणे०जाव सव्व-दुक्खाण अतं करेइ,किंतु अहीव एगंतदिट्टी, खुरो इव एगत्तधाराए, लोहमया जवा चावेयव्वा, वालुयाकवले इव निस्सारे, गंगा व महानई पडिसोयं गमणीए, महासमुद्दे इव भुयाहिं दुत्तरे, तिक्खं चंकडियव्यं, असिधारं च तवं चरियव्वं, नो य खलु कप्पइ जाया ! समणाणं निग्गंथाणं पाणाइवाए वाजाव मिच्छादसणसल्लेइ वा अहाकम्मेइ वा उद्दिरसेइ वा मिस्सजाए वा अब्भावरए पूई कीए पाडिचे अच्छिजे अणिसड्ढे अभिहडेइ वा वितियए वा कंतारभत्तेइ वा दुभि-- क्खभत्तेइ वा गिलाणभत्तेइ वा पाहुणगभत्तेइ वा सेज्जायरपिंडेइ वा मूलभोयणेइ वा कंदभोयणेइ वा फलभोयणेइ वा वीयभोयणेइ वा हरियभोयणेइ वा भोत्तएवा, पायाए वा, तुमंचणं जाया ! सुहस-मुधिए,णो चेवणं दुहसमुचिए, णाल सीत णालं उण्हणालं खुहा णालं पिवासा णाल चोरा णालं वाला णाल दंसा णालं मुसगा णालं वाइयपित्तियसिंभियसन्निवाए विविहे रोगायके उच्चावचेवा गामकंटए वा वावीस परीसहोवसग्गे उदिण्णे सम्म अहियासिए त्ति, णो खलु जाया ! अम्हे इच्छामो तुभं खणमवि विप्पओगं, तं अत्थाहि ताव जाया ! अणुभवाहि रजसिरि पच्छा पव्वइहिसि। तएणं से कंडरीए एवं वयासी-तहेव णतं देवाणुप्पिया ! जणं तुब्भे वयह, किंपुण देवाणुप्पिया! निग्गथे पावयणे कीवाणं कायराणं किंपुरिसाणं इह-लोयपडिबद्धाणं परलोगघरम्मुहाणं विसयतिसियाणं दुरणुचरे पागयजणरस, वीरस्स निच्छ्यिस्स अविसियस्सनो खलुएत्थ किंचिदुक्कर करणाए, तं इच्छामिणं देवाणुप्पिया!जाव पव्वइत्तए त्ति। तएणं कंडरीय पुंडरीए राया जाहे नो संचाएइ बहूहिं आघवणाहि य०४ आघवित्तए वा०४, ताहे अकामए चेव निक्खमणं अणुमन्नित्था।तरण से पुंडरीएकोडुवियपुरिसे सद्दावेइ, सद्यावेत्ता एवं वयासी-जहा महग्धं महरिहं निक्खमणमहिम करेह०जाव पव्वइतो, सामाइयमाइयाई एगारस अंगाई अहिजइ, अहिजित्ता बहूहिं चउत्थछट्टठमाईहिं तवोभिहाणेहिं०जाव विहरइ, अण्णया तस्स कंडरीयस्स अंतेहि य पंतेहि यजाव रोगायंके पाउन्भूते जाव दाहवक्कतीए यावि विहरंति। तए णं ते थेरा भगवंतो अण्णया कयाइपुव्वाणुपुब्बिं चरमाणा गामाणुगामं विहरमाणा पुंडरीगिणीए नलिणिवणे समोसढा, तए से पुंडरीए राया इमीसे कहाए लट्ठ० जाव पवासइ / पत्शुया धम्मकहा भगवया / तए णं से पुंडरीए राया धम्म सोचा जेणेव कंडरीए अणगारे तेणेव उवागच्छइ। उवागच्छइत्ता कंडरीय वंदइ, नमसइ, नमंसित्ता कंडरीयस्स सरीरं सव्वावाहं रूवं पासइ. पासेत्ता जेणेव थेरा तेणेव उवागच्छइ, थेरं वंदइ, वंदित्ता एवं वयासी-अहं ण भंते ! कडरीयअणगाररस अहापवत्तेहिं तेगिच्छिएहि फासुएसणिज्जेहि अहापव्वत्तेहि ओसहभेसजेहिं भत्तपाणेहिं तिगिच्छ आउट्टामि, तुब्भे ण भंते ! मम जाणसालासु समोसरह / तए णं थेरा, पुंडरीयरस रण्णो एयमट्ट पडिसुणे ति, पडिसुणेत्ता जाणसालासु विहरति / तए णं से