Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 76

રદા . 1. મુપગૂહરસૂરી, ૨. લીહસૂચી.
.શે. કારક બને છે. અહીં નાયક સાર્થવાહ મોહસાર છે અને તેના સહાયક
તેનો નાનો ભાઈ ગુણસાર છે, જે કાંતિનગરમાં વસીને ચાલાકીથી ‘કરસંવાદ' રિ.ઈ.૧૫૧૯): લાવણ્યસમયની દોહરા-ચોપાઈબદ્ધ કપૂરમંજરીનું હરણ કરે છે. કપૂરમંજરી પણ અહીં સ્ત્રીરાજ્યની ૭૦ કડીની આ સંવાદરચના(મુ.)માં વરસીતપના પારણા પ્રસંગે અધિનાયિકા નહીં પણ કાંતિનગરના મંત્રી બુદ્ધિસાગરની પુત્રી ભગવાન ઋષભદેવને ઇશુરસ વહોરાવતા શ્રેયાંસકુમારના ૨ હાથ છે. કનકસુંદરે આવા કેટલાક ચમત્કૃતિપૂર્ણ પ્રસંગો નવા યોજ્યા એકબીજાથી પોતાનું ચડિયાતાપણું પ્રગટ કરતો વિવાદ કરે છે. છે, તો અતિસારની વાર્તામાં કેન્દ્રસ્થાને રહેલો કાષ્ઠના ઘોડા તથા અંતે ભગવાન ઋષભદેવ બંનેની મહત્તા દર્શાવી એમની વચ્ચે રૂપસેનને નડતાં વિદનોનો પ્રસંગ ટાળ્યો છે અને એ રીતે અપ્રતીતિસમાધાન કરાવે છે, અને એ દ્વારા સંપનો મહિમા કરે છે. પોતાનું જનક અંશો નિવાર્યા છે. હેમચંદ્રસૂરિને મુખ મુકાયેલા નાયકઅધિકપાશે સમથિત કરવા રજૂ થયેલી હકીકતો રસપ્રદ છે. જેમ કે નાયિકાની દાનશીલતા વર્ણવતા પૂર્વભવ-વૃત્તાંત ઉપરાંત પ્રસંગોચિત જમાના હાય : જમણા હાથ થાળમાં પિરસાયેલાં પકવાનનાં ભલાં વ્યવહારબોધ આપતી ૬ આડકથાઓ ગૂંથીને કનકસુંદર પ્રમાણભોજન કરે છે; ડાબો હાથ : હાથ ધોવાનું જળ ત્યારે કોણ આપે ભાન ઓછું બતાવ્યું છે અને દાનમહિમાનો હેતુ વણી લઈને છે?; જમણો હાથ : જપમાળા ધરવાનું ને પરમેશ્વરની સેવા જૈન ધર્મની મહત્તા વારંવાર પ્રગટ કરી છે, તેમ છતાં એ નોંધકરવાનું કામ હું જે કરું છું; ડાબો હાથ : પણ પ્રભુ સંમુખ જેવા પાત્ર ભાષાપ્રભુત્વ અને છંદપ્રભુત્વ દર્શાવે છે અને સમગ્રતયા૨ હાથે જોડાયા કે અમે અળગા ક્યાં છીએ? કૃતિમાં વ્યક્ત થતા એમની કૃતિ સુવાચ્ય બને છે. - વિ.દ.] સમાજનિરીક્ષણ, વિનોદચાતુરી તથા ઝડઝમકયુક્ત રચનાશૈલીથી આ (૨) પંડિત મતિસારકૃત આશરે ૨૦૦ કડીની આ પદ્યવાર્તાસંવાદરચના ધ્યાનાર્હ બને છે. કૃતિના પાઠમાં “ચમોતરે” પાઠ ક્યાંક (ર.ઈ.૧૫૪૯ સં.૧૯૦૫, ચૈત્ર સુદ ૧૧, રવિવાર; મુ.)માં નોંધાયેલો મળે છે એ આધારભૂત લાગતો નથી. [કા. શા. મુખ્યત્વે દુહા-ચોપાઈબંધનો ને કવચિત્ દેશીબંધનો વિનિયોગ
થયેલો છે. કથાસરિત્સાગરમાં મળતી કÉરિકાની કથા સાથે કરુણાચંદ(મુનિ, ઈ.૬૫૯૧૭૫૯માં હયાત : જૈન સાધુ. ૧૫ સામ્ય ધરાવતી આ વાર્તામાં મુખ્ય કથાનકનો સંબંધ વિક્રમ કડીની ‘જંબુસ્વામી-સઝાય” (મુ.) અને ૧૫ કડીની ‘સુદર્શન-શેઠની વગેરે લોકકથાના જાણીતા વીર નાયકોને સ્થાને ગુજરાતના સઝાય' (ર.ઈ.૧૬૫૯ કે ૧૭૫૯) સં.૧૭૧૫ કે ૧૮૧૫, “ઇ"- પ્રતાપી રાજવી સિદ્ધરાજ સાથે જોડયો છે તે ધ્યાન ખેંચતી શશીનાગમહી”, શાવર -;મુ.)ના કતાં.
હકીકત છે. રુદ્રમહાલયના સલાટે સ્ત્રીરાજ્યની અધિષ્ઠાત્રી કપૂરકૃતિ : ૧. જૈપ્રાસ્તસંગ્રહ; ૨. રત્નસાર:૨, મુ. હીરજી હંસરાજ, મંજરીન પૂતળીમાં અવતારી હતી તે જોઈને મોહિત થયેલા સં.૧૯૨૩.
[પા.માં.] રાજકુમાર રૂપસેનને તેનો મિત્ર સીંઘલસી કપૂરમંજરી સાથે કેવી
રીતે મેળવી આપે છે ન ૪ ઘાતમાંથી ઉગારે છે તેની આ કરણાસાગર–૧ [ઈ.૧૮મી સદી ઉત્તરાર્ધ – ઈ.૧૯મી સદી] : કથામાં પરંપરાગત રૂપવર્ણનની તક લેવામાં આવી છે, છતાં વાર્તારસ જુઓ કુવરદાસ).
પ્રધાન છે અને એમાં અપ્રતીતિકર કે અછડતા રહી જતા
અંશ ટાળી શકાયા નથી. મંગળાચરણમાં કેવળ ગણપતિ ને સરકરુણાસાગર-૨|
: પૂણિમાગચ્છના જૈન સ્વતીની સ્તુતિ તથા અંતમાં “લક્ષ્મીકાંતિ તહ રખ્યા કરુ” એ સાધુ, સાધુસુંદરસૂરિના શિષ્ય. ૧૭ કડીની ‘તર કઠિયાની સઝાય આશીર્વચનથી જૈનતર હોવાનો ભાસ કરાવતા કવિએ સિદ્ધપુરનું (ઔપદેશિક) (.સ.૧૯મી સદી અનુ.)ના કર્તા. કવિના ગુરુ વર્ણન કરતા જિનશાસનમાં સારરૂપ દહેરાંઓનો ઉલ્લેખ કરી ઈ.૧૫મી સદી ઉત્તરાર્ધમાં થયેલા સાધુસુંદરસૂરિ હોવાની શક્યતા છે. પાર્શ્વનાથની પૂજાનું માહાસ્ય સૂચવ્યું છે તેથી એ જૈન હોવાની સંદર્ભ : 1. મુપુન્હસૂચી. શિ.ત્રિ.) પણ સંભાવના રહે છે.
[ચ.શે.
કર્ણસિંહ | | : પ્રાગ્વાટ વંશના જૈન શ્રાવક. કપૂરશેખ(ઇ.૧૮મી સદી પૂર્વાધ : અંચલગરછના જૈન સાધુ. ૧૧૨ કડીએ અપૂર્ણ ‘ચૈત્યપ્રવાડી-રાસના કર્તા.
અમરસાગરની પરંપરામાં વાચક રત્નશેખરના શિષ્ય. તેમણે રત્નસંદર્ભ : જૈનૂકવિઓ:૩(૨).
શિ.ત્રિ.] શેખરે ઈ.૧૭૦પમાં રચેલ હિંદી કૃતિ રત્નપરીક્ષાની પ્રથમ આદર્શ
પ્રત લખી હતી. એમની રચેલી ૨૫ કડીની ‘મરાજુલ-બારમાસા” ‘કપૂરમંજરી' : (૧) કનકસુંદરકૃત ૪ ખંડ અને ૭૩૨ કડીઓમાં (મુ.) તથા ૩૪ કડીની ‘ગોડી પાર્શ્વનાથ-છંદ' એ ૨ કૃતિઓ મળે વિસ્તરતી આ કૃતિ (ર. ઈ. ૧૬૦૬) મતિસારની કૃતિથી કેટલાક છે. ‘નમરાજુલ-બારમાસા'માં રાજુલની વિરહવેદનાનું ભાવપૂર્ણ નોંધપાત્ર ફેરફારો બતાવે છે. કનકસુંદરની કથામાં સિદ્ધરાજ છેવટ આલેખન થયું છે. કૃતિ અસાડથી આરંભાય છે અને જેઠમાં સુધી ક્રિયાશીલ પાત્ર તરીકે ચાલુ રહે છે. એણે કાંતિનગર પર નેમિનાથ સાથેના મિલન સાથે પૂરી થાય છે. દરેક કડીમાં પહેલી ૨ કરેલી ચડાઈ દરમ્યાન એના પાસવાને યુક્તિથી મેળવેલા કપૂર- પંક્તિને તેમ જ પછીનાં ૪ ચરણને અંતે એક જ પ્રાસ રચ્યો મંજરીના નખ ઉપરથી ગંગાધર સલાટ પૂતળી ઘડે છે એવું વૃત્તાંત છે તે પ્રાસવૈચિત્ર્ય ધ્યાન ખેંચે છે. ઉમેરાય છે અને સિદ્ધરાજના સમકાલીન હેમચંદ્રસૂરિનું પાત્ર પણ કૃતિ : પ્રામબાસંગ્રહ:૧. નવું દાખલ થાય છે, જે જિનધર્મનો મહિમા પ્રગટ કરવામાં ઉપ- સંદર્ભ : ૧. અંચલગચ્છ દિગ્દર્શન, સં. “પાર્શ્વ, ઈ.૧૯૬૮;
કરવાંવાદ' : કરશેખર
ગુજરાતી સાહિત્યકોશ : ૪