Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 429

સંદર્ભ : ૧. કવિચરિત: ૧-૨; ૨. ગુસાઇતિહાસ: ૨;૩. ગૂહા છે, તેને પોતાના પ્રધાનની મદદથી પરણે છે. બીજા કથા ભાગમાં યાદી; ૪. જૈનૂકવિઓ: ૩(૨).
ચિ.શે. લીલાવતીને મૂકીને જતા રહેલા વિક્રમરાજાને, લીલાવતીનો પુત્ર વાસુદેવાનંદ(સ્વામી) [જ. ઈ. ૧૭૫૯-અવ. ઈ. ૧૮૬૪ સં. ૧૯૨૦,
વિક્રમચરિત્ર રાજાના નગરમાં જઈ પોતાની કપટવિદ્યાથી પાઠ
ભણાવે છે તેના વિવિધ પ્રસંગો વર્ણવાયા છે. પહેલા કથાભાગની કારતક વદ ૧૩: સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાયના સાધુકવિ. જ્ઞાતિએ ત્રવાડી
તુલનાએ બીજો કથા ભાગ વધારે ઝડપથી ચાલતો દેખાય છે. છતાં મેવાડા બ્રાહ્મણ. તેમણે શ્રીહરિ પાસે દીક્ષા લીધી હતી. દીક્ષાનામ
સમગ્ર રાસમાં કવિએ પ્રસંગોપાત્ત વર્ણન અને દૃષ્ટાંતથનની વાસુદેવાનંદ. તેમણે ગુજરાતીમાં ‘નામમાળા’, ‘હરિચરિત્રચિંતામણિ',
તથા સમાજચિત્રણ અને વ્યવહારોપદેશની તક લીધી છે. જો કે પદો (૧ મુ.) તથા સંસ્કૃત કૃતિ “સત્સંગિભૂષણ (મુ)નો અનુવાદ કર્યો છે. સંસ્કૃતમાં ‘હરિપ્રાર્થનાષ્ટકમ્ (મુ.)ની રચના કરી છે.
આ બધામાં પ્રસંગઔચિત્ય અને સપ્રમાણતાનો ગુણ દેખાઈ આવે કૃતિ :૧. કચ્છની લીલાનાં પદો, અવિનાશાનંદકૃત, ઈ. ૧૯૪૨;
છે. કૃતિનો છંદોબંધ સફાઈ મર્યો છે અને ભાષાશૈલી પ્રૌઢ અને
પ્રવાહી છે. ૨. શિક્ષાપત્રી, પંચરત્ન, નિત્યવિધિ, સં.હરિજીવનદાસ, ઈ. ૧૯૩૫;
જિ.કો.] ૩. સત્સંગિભૂષણ-વાસુદેવાનંદસ્વામીકૃત (સંસ્કૃત પરથી અનુવાદ), વિજ્ય(સૂરિ)-૧ (ઈ. ૧૬૭૧માં હયાત]: જૈન સાધુ. ‘રોહિણીપ્ર. માધવલાલ દ. કોઠારી, સં. ૧૯૯૪.
ચોઢાળિયું (ર.ઈ. ૧૬૭૧) અને ૧૧ કડીની “નવવાડ-સઝાયરના કર્તા. સંદર્ભ : ૧. ગુસાપઅહેવાલ: ૫–સ્વામીનારાયણ સંપ્રદાય અને સંદર્ભ: ૧. ગુસારસ્વતો;]૨. જૈનૂકવિઓ: ૨૩. લીંહસૂચી. ગુજરાતી સાહિત્ય, કલ્યાણરાય ન. જોશી; ૨. મસાપ્રવાહ; ૩.
[.ત્રિ.] સત્સંગના સંતો, પ્ર. રમણલાલ અ. ભટ્ટ, સં. ૨૦૦૯; ૪. સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાયનો સચિત્ર ઇતિહાસ, સં. શાસ્ત્રી સ્વયંપ્રકાશદાસ,
વિજય-૨[
]: જૈન. પદ્મવિયના શિષ્ય. “મન સં. ૨૦૩૦ (બીજી આ.); ૫. સ્વામિનારાયણીય સંસ્કૃત સાહિત્ય,
થીર કરવાની સઝાય’ના કર્તા. ભાઈશંકર પુરોહિત, ઈ. ૧૯૭૯. કી.જે સંદર્ભ: દેસુરાસમાળા.
[.ત્રિ.].
વિજ્યકીતિશિષ્ય [ઈ. ૧૮મી સદી ઉત્તરાર્ધ: જૈન સાધુ. છંદના વાસુપૂજ્યમનોરમફાગ” [૨.ઈ. ૧૬૪)/સં. ૧૬૯૬, મહા સુદ ૮,
પલટા અને પ્રાસાનુપ્રાસવાળી સુગેય ૨૬ કડીની “નૈમિનાથ-બારસોમવાર]: તેજપાલશિષ્ય કલ્યાણકૃત ૨ ઉલ્લાસ, ૨૧ ઢાળ અને
માસા' (ર.ઈ. ૧૮મી સદી ઉત્તરાર્ધ; મુ)ના કર્તા. ૩૨૮ કડીનો આ ફાગ(મુ.) પ્રથમ ઉલ્લાસમાં ૧૨માં તીર્થકર વાસુપૂજ્યના પૂર્વભવોને અને બીજા ઉલ્લાસમાં એમના તીર્થંકરભવને તિ : પ્રામબાસંગ્ર: ૧(અ.). ૨જ કરે છે. સીધા ચરિત્રકથનની આ કૃતિમાં ૪ ઢાળમાં વસંતક્રીડાનું વિજ્યકુશલ
]: તપગચ્છના જૈન સાધુ. ‘ધનાથયેલું વર્ણન અને કવચિત્ સંસ્કૃત શ્લોક રૂપે પણ આવતી સુભા- દિકુલક-ટબા’ના કર્તા. ષિતવાણી ધ્યાન ખેંચે છે. ત્રાટક ઉપરાંત ફાગની, અદ્વૈયાની અને સંદર્ભ : જૈન સત્યપ્રકાશ, જાન્યુ. ૧૯૪૬-જેસલમેર, જૈન અન્ય વિવિધ પ્રકારની દેશીઓનો ઉપયોગ કરતાં આ કાવ્યમાં કેટલીક જ્ઞાનભંડારકે અન્યત્ર અપ્રાપ્ય ગ્રન્થોંકી સૂચી', સં. અગરચંદજી ઢાળોમાં મનોરમ ધૂવાઓ પણ પ્રયોજાયેલી છે, જે કાવ્યની સુગેય
.ત્રિ.] તાની છાપ ઉપસાવે છે.
જિ.કો.
વિજયકુશલશિષ્ય [ઈ. ૧૬૦૫માં હયાત] : તપગચ્છના જૈન સાધુ. વિકમ ઈ. ૧૯૪૯માં હયાત : લોકાગચ્છ જૈન સાધુ. ભોજાજીના વિજયદેવરિ-વિજયકુશલના શિષ્ય. દુહામાં રચાયેલી “શીલરત્નપરંપરામાં ખીમરાજના શિષ્ય. ધના-ચોપાઈ (ર.ઈ. ૧૬૪૯. રાસ' (ર.ઈ. ૧૬૦૫) કતિના કર્તા. ૧૭૦૬, કારતક સુદ ૯, શુક્રવાર)ના કર્તા.
સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો;] ૨. જૈનૂકવિઓ :૩(૧). [કી.જો.] સંદર્ભ: જૈનૂકવિઓ: ૩(૨).
[ગી.મુ.]
વિજયચંદ/વિજયચંદ્ર: વિજયચંદને નામે ૫૨૧ કડીની ‘કયવનાવિક્રમચરિત્ર-રાસ' [ઈ. ૧૫૦૯/સં. ૧૫૬૫, જેઠ સુદ-, રવિવાર] : ચોપાઈ' (ર.ઈ. ૧૬૪૩), વિજ્યચંદ્રને નામે ૧૧ કડીનું ‘મહાવીરઉદયભાનુકૃત ૫૬૦/૬૫ કડીની આ કૃતિ(મુ.) મુખ્યત્વે દુહા અને જિન-સ્તવન’ અને ‘અભયકુમાર-સઝાય” (ર.ઈ. ૧૬૫૪) એ જૈન ચોપાઈમાં રચાયેલી છે, પરંતુ પ્રસંગોપાત્ત એમાં વસ્તુ અને ગાથા કૃતિઓ મળે છે. આ બધી કૃતિઓના કર્તા કયા વિજયચંદ/વિજયએ છંદોનો તથા દેશી ઢાળનો પણ ઉપયોગ થયો છે. ગાથામાં ચંદ્ર છે તે નિશ્ચિત થતું નથી. સામાન્ય રીતે પ્રાકૃત ભાષાનો ઉપયોગ કરી કવિએ કદાચ પોતાના સંદર્ભ : ૧. ડિકેટલૉગભાવિ; ૨. લીંહસૂચી; ૩. હજીજ્ઞાસૂચિ : ૧. ભાષાકૌશલ્યનો પરિચય આપવાનું ઇચ્છયું છે. ઢાળનો ઉપયોગ એક
[.ત્રિ.] વખત સ્ત્રીચરિત્રનો મહિમા ગાવા માટે કર્યો છે.
પ્રસ્તુત રાસ બે કથા ભાગમાં વહેંચાઈ જાય છે. પહેલા કથા ભાગમાં વિજિનેન્દ્રસૂરિ)શિષ્ય [ઈ. ૧૭૦૬માં હયાત] : જૈન સાધુ. અસાઈતની ‘હંસાઉલી’ના પહેલા ખંડને મળતું કથાવસ્તુ છે. એમાં ૧૮૫૦ ગ્રંથાગના ‘સ્થૂલિભદ્ર-ચરિત્ર પરના બાલાવબોધ (ર.ઈ. વિક્રમરાજા પોતે સ્વપ્નમાં જોયેલી સુંદરી, જે પુરુષણિી લીલાવતી ૧૭૦૬) અને અધ્યાત્મ-સ્તુતિ-ચતુર્ક(મુ.)ના કર્તા.
૪૦૦ઃ ગુજ્જાતી સાહિત્યકોશ
વાસુદેવાનંદસ્વામી): વિજિનેન્દ્રસૂરિ)શિષ્ય
www.jalnelibrary.org