Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 225

‘મહાવીરચરિત્ર-સ્તવન (કલ્પસૂત્ર સંક્ષેપ) (૨.ઈ. ૧૫૫૮)ના કર્તા. સંદર્ભ : ૧. પાંગુહસ્તલ ખો; [ ] ૨. જેહાપ્રોસ્ટા; ૩. મુપુસંદર્ભ: મુપુગૃહસૂચી. કી.જો] ગૃહસૂચી; ૪. લહસૂચી.
ચિ.] ધર્મસાગર(ઉપાધ્યાય)-૨[
1: ‘સુરતનગરમાં ધર્મસિહાગળિો-૧/ધર્મી ઈ. ૧૮મી
ધર્મસિંહ(ગણિી-૧/ધર્મી ઈિ. ૧૬મી સદી પૂર્વાર્ધ) : તપગચ્છના આંચલિક આચાર્યને પૂછેલા બત્રીસ પ્રશ્નોનો વિચાર’ (લે.સં.
જૈન સાધુ. આનંદવિમલસૂરિ (અવ.ઈ. ૧૫૪૦)ના શિષ્ય, “દિવાળી૧મી સદી અન.) એ નામની એમની જે કૃતિ મળે છે તેમાં રાસ” તથા “શનિશ્વવિક્રમ-રાસના કર્તા. અંચલમતનું ખંડન અને તપગચ્છનું સમર્થન છે, આથી આ
સંદર્ભ: ૧. જેસલમેર જૈન ભાંડાગારીય ગ્રંથાનાં સૂચિપત્ર, કૃતિ તપગચ્છના મહોપાધ્યાય ધર્મસાગર (. ૧૬ મી સદી
સં. સી. ડી. દલાલ, ઈ.૧૯૨૩; [ ૨. જૈનૂકવિઓ : ૧ પૂર્વાર્ધ–વિ. ઈ. ૧૫૯૭સં. ૧૬૫૩, કારતક સુદ ૯)ની હોવા
[ચ.શે.] સંભવ છે. આ ધર્મસાગર પ્રખર સ્વસંપ્રદાયી હતા અને એમણે બીજા ગરછોનું ઉગ્ર ખંડન કરતા ગ્રંથો સંસ્કૃતમાં રચ્યા ધર્મસિહ-૨ ધર્મસી (ઈ.૧૬૩૬માં હયાત: લોકાગચ્છના જૈન છે, તેથી ‘દ્વાશિન્ઝગ્નવિચાર’ એવું અપનામ ધરાવતી આ સાધુ. ઋષિ નાકરના શિષ્ય દેવજીના શિષ્ય. ૨૫ ઢાળના “શિવજી કૃતિ મૂળ સંસ્કૃતમાં હોય અને એનો આ કોઈ અજ્ઞાતકક આચાર્ય-રાસ/મોહનવેલિ-રાસ (૨ ઈ.૧૬૩૬)સં.૧૬૯૨, શ્રાવણ અનુવાદ હોય એમ પણ બને.
સુદ ૧૫)ના કર્તા. એમને નામે ૪૫ કડીની ‘શ્રીરત્નગુરુની આ ધર્મસાગર લાડોલના ઓસવાલ હતા. ઈ. ૧૫૩૯માં
જોડ’(મુ.) મળે છે તેમાં ગુરુ રતનસીએ દીક્ષા લેતાં પૂર્વ પોતાની તેમણે ૧૬ વર્ષની ઉંમરે દીક્ષા લીધી હતી. વિજયદાનસૂરિ પાસે વિવાહિત પત્ની સાથે કરલો સંવાદ સુંદર રીત આલખાયો છે. અભ્યાસ કરનાર અને અનેક વાદવિવાદો કરનાર આ ઉપાધ્યાયને
કાવ્યના અંતમાં શિવજી પોતાના ભાઈઓ સાથે ગુરુ રતનસી
પાસે આવ્યા એવી હકીકત આવે છે અને દસમી ઢાળનો ઉલ્લેખ જુદા જુદા ગચ્છના આચાર્યોએ જિનશાસનથી બહિષ્કૃત કર્યા
આવે છે. તે પરથી આ કાવ્ય “શિવજી આચાર્ય-રાસની ૧ હતા. ઈ.૧૫૬૫માં તેમણે માફી માગી ગચ્છશાસન સ્વીકાર્યું
ઢાળ હોય એવો સંભવ જણાય છે. હતું અને ઈ.૧૫૯૦માં હીરવિજયસૂરિના બારબોલમાં એમણે સંમતિ આપી હતી. તેમનું અવસાન ખંભાતમાં થયું હતું.
કૃતિ : ૧. જેમાલા(શા.): ૩; ૨. જેસસંગ્રહ(જ.); ૩.
સજઝાયમાલા(શા) : ૧, ‘પ્રવચનપરીક્ષા” (૨.ઈ.૧૫૭૩), 'ગુર્નાવલિ પટ્ટાવલિ', ‘સર્વજ્ઞ ૧ શતકસવૃત્તિ', ‘તત્ત્વતરંગિણી' તેમ જ અન્ય કેટલાક ગ્રંથોની સંભ જકાએ
સંદર્ભ: જેન્કવિઓ: ૧, ૩(૧).
ચ.શે.] વૃત્તિઓ, ‘ઇરિયા પથિકા-ષટત્રિશિકા' વગેરે અનેક કૃતિઓ તેમણે ધર્મસિહ-૩ધર્મસી [ઈ.૧૭મી સદી પૂર્વાર્ધ–અવ. ઈ.૧૬૭૨]: સંસ્કૃતમાં રચી છે.
લોંકાગચ્છના જૈન સાધુ. જામનગરના દશા શ્રીમાળી વણિક. સંદર્ભ: ૧. જેસાઇતિહાસ ] ૨. મુપુગૃહસૂચી. [કી.જો] પિતા જિનદાસ, માતા શિવબાઈ. ૧૫ વર્ષની ઉંમરે રત્નસિંહશિષ્ય ધર્મસાગરશિષ્ય [ઈ.૧૫૯૭માં હયાત] : તપગચ્છના જૈન સાધુ.
દેવજી પાસે દીક્ષા. પછીથી શિવજી-ઋષિની આજ્ઞામાં રહ્યા જણાય
છે. શાસ્ત્રાભ્યાસી એવા આ મુનિને ગુરુ સાથે મતભેદ થતાં જીવર્ષિગણિના શિખ્ય મહોપાધ્યાય ધર્મસાગરગણિના શિષ્ય, “ધર્મસાગરનિર્વાણ-રાસ” (૨.ઈ.૧૫૯૭)ના કર્તા.
ઈ.૧૬૨૯માં એમણે અમદાવાદમાં પુન: દીક્ષા લઈ દરિયાપુરી સંદર્ભ : જૈસાઇતિહાસ.
નામનો નવો સંપ્રદાય સ્થાપ્યો. એમણે ૨૭ સૂત્રો પર બાલાવબોધો
રહ્યા હોવાની માહિતી મળે છે. તે ઉપરાંત, એમને નામે ધર્મસિંહ: આ નામે ૯ કડીની ‘બત્રીસસૂત્રનામ-ગભિત-સઝાય', ‘સમવયાંગ’, ‘વ્યવહાર અને ‘સૂત્રસમાધિ'ની હૂંડી, ભગવતી', ‘દશાર્ણભદ્રરાજર્ષિ-ચોપાઇ (૨.ઈ.૧૬૪૩), ૪૫ કડીની મઘ- પન્નવણા’, ‘ઠાણાંગ’, ‘રાયપણી', ‘જીવાભિગમ’, ‘જબૂદીપકુમાર–બારમાસ’ (લે. સં. ૧૯મી સદી અનુ.), ‘સર્વાર્થસિદ્ધિ-સઝાય’ પન્નત્તિ, ‘ચંદપનત્તિ અને “સૂર્યપનત્તિ' એ સૂત્રોના યંત્રો ૯ કડીની “સાત વ્યસનોની સઝાય’(મુ.), “સુકુલીણી સુંદરી” “દ્રિૌપદી' તથા સામાયિક’ની ચર્ચા તથા ‘સાધુસમાચારી” એ કૃતિઓ શબ્દોથી શરૂ થનું કાવ્ય, ધર્મસિહમુનિ મુનિવર’ની છાપથી ૧૯ પણ નોંધાયેલી છે. કડીની દેવકીના છે. પુત્રની સઝાય/પટ સાધુની સઝાય (મુ.), સંદર્ભ : ૧. જૈમૂકવિઓ : ૩(૨)–‘જનગચ્છોની ગુરુપટ્ટાવલીઓ; ૭ કડીનો પાંસઠિયા યંત્રનો છંદ'(મુ.), ૫ કડીનો ‘મહાવીર ૨. જૈનધર્મનો પ્રાચીન સંક્ષિપ્ત ઇતિહાસ અને પ્રભુવીર સ્વામીનો છંદ (મુ.), ૬ કડીની “સામયિકલાભ-સઝાય/પ્રતિક્રમણ- પટ્ટાવલી, મુનિશ્રી મણિલાલજી, ઈ. ૧૯૩૫, ૩. જૈસાઇતિહાસ, સઝાય?(મ.) તથા ૭ કડીનો ‘ચોવીસ જિનવરનો છંદ' (મુ) આ 1 ૪. જૈગકવિઓ : ૩(૨).
ચિશે.] કતિઓ મળે છે તેના કર્તા કયા ધર્મસિંહ છે તે નિશ્ચિત થઈ શકે તેમ નથી.
ધર્મસિહ(ઉપાધ્યાય)-૪/ધર્મવર્ધન/ધર્મસી (ઈ. ૧૭મી સદી પૂર્વાર્ધકૃતિ : ૧, ચૈસ્તસંગ્રહ : ૩, ૨. જૈન સ્વાધ્યાય મંગળમાલા ઈ. ૧૮મી સદી પૂર્વાધ : ખરતરગચ્છની જિનભદ્રસૂરિની શાખાના સં. મુનિશ્રી શામજી, ઈ. ૧૯૬૨; ૩. જ્ઞાનાવલિ, ૪. પ્રાચીન જૈન સાધુ. ઉપાધ્યાય સાધુકીર્તિની પરંપરામાં વિજયહર્ષના છંદ ગુણાવલિ : ૧, સં. મુનિ ગુણસુંદરજી(ગંભીરમલજી), સં શિષ્ય. જન્મનામ ધરમસી. ઈ.૧૬૬૩માં કવિ પોતાને ૧૯ ૧૯૮૩.
વર્ષના ગણાવે છે તેથી જન્મ ઈ.૧૬૪૪ના અરસામાં. સંભવત:
કુમાર
સાત એ
ધમસિહનું
સાધુની
હાવીર. ૨.
મનિશ્રી નાર).
૧૯૬ : ગુજરાતી સાહિત્યકોશ
ધર્મસાગર(ઉપાધ્યાય)-૨: ધર્મસિંહ (ઉપાધ્યાય)-૪/ધર્મવર્ધન/ધર્મસી