________________
कुरु
दासी. कंस माटेनुं चंदन लई जती हती त्यारे कृष्णे तेनी पासे ते चंदन माग्युं. तेणे खुशीथी आप्युं. कृष्णे तेने पछी सीधी बनावी दीधी. कुरु पुं० (१) चंद्रवंशीय कौरव-पांडवोनो मूळ पुरुष. तेणे कुरुक्षेत्र वसाव्यं. (२) दिल्हीनी आसपासनो एक देश . तेनी राजधानी हस्तिनापुर. कुरुक्षेत्र न० (१) ब्रह्मावर्तनी पश्चिमे आवेला देशनुं नाम. (२) कुरुदेशनुं प्रसिद्ध स्थान; त्यां महाभारतनुं युद्ध थयेलुं; कुरुराजाए त्यां तप करेलु; सरस्वती अने दृषद्वती नदीओनी वच्चे आवेलुं छे.
कुरुजांगल न० कुरु प्रदेशनी वायव्ये आवेलो एक देश; हस्तिनापुर तेमां आवेलूं. कुरपंचाल पुं० कुरुप्रदेशनी पूर्वे आवेलो एक देश.
.
कुलिंद पुं० गढवाल ( सहरानपुर जिल्ला समेत); दिल्हीनी उत्तरे. कुलूत पुं० जालंधर दोआबनी उत्तरपूर्वे आवेलो शतद्रुना जमणा कांठानो प्रदेश. नगरकोट तेनी राजधानी. कुशस्थली, कुशावती स्त्री० दक्षिणकोशल देशनी राजधानी; नर्मदानी उत्तरे, पण विध्यनी दक्षिणे; बुंदेलखंडनुं रामनगर ते हशे . कुसुमपुर न० पाटलिपुत्र. कुंडिनपुर न० विदर्भनी राजधानी; a नदीथी अमरावती सुधी पथरायेली होवानुं कहेवाय छे. कुंतल पुं० चोल देशनी उत्तरे आवेलो देश. तेने कर्णाट पण कहेता; कल्याणी तेनी राजधानी; हैदराबादनो दक्षिणपश्चिम भाग.
कुंतिभोज पुं० एक राजा; कुंतीनो पिता. शूर राजानो मित्र. पोताने संतति
Jain Education International
६०४
ਲੈਟਮ
न हती तेथी शूरराजानी कन्या कुंतीने तेणे दत्तक लीवेली.
कुंती स्त्री० यदुवंशी शूर राजानी कन्या; कुंतिभोजे दत्तक लीघेली. पांडु राजानी पत्नी. कर्ण, युधिष्ठिर, भीम, अर्जुननी माता. कुंभकर्ण पुं० रावणनो नानो भाईवर्षमा छ महिना ऊंध्या करतो. कृतवर्मन् पुं० यदुवंशी योद्धो; कौरव पक्षे महाभारतना युद्धमां कृपाचार्य, अश्वत्थामा अने कृतवर्मा एटला ज बच्या हता. यादवास्थळी वखते सात्यकिए पछी तेने हणेलो. कृपाचार्य पुं० अश्वत्थामानो मामो; कौरवोने पक्षे लडेलो; सात चिरंजीवीओमानो एक.
कृशाश्व पुं० ( १ ) एक ऋषि अने प्रजापति. (२) नाट्यशास्त्रना एक आचार्य. (३) अस्त्रविद्याना एक आचार्य. कृष्ण पुं० वसुदेव-देवकीना पुत्र; विष्णुना आठमा अवतार; कंसना भाणेज; कुंतीनी सगाईथी पांडवोना मामात भाई था. कृष्णद्वैपायन पुं० व्यासजी ; पराशरना पुत्र ; काळा होवाथी कृष्ण; सत्यवतीनी कुंवारी अवस्थामा जन्मेला तेमने द्वीप उपर छोडो दीधेला तेथी द्वैपायन; वेदोनी व्यवस्था करनार तेथी 'व्यास' कृष्णा स्त्री० द्रौपदी.
केकय पुं० बियास अने सतलज वच्चेनो देश. कैकेयीनो पिता आ देशनो राजा. केकयी स्त्री० कैकेयी कैकसी स्त्री० रावणनी माता. कैकेयी स्त्री० दशरथनी पत्नी (त्रणमांनी एक ) ; भरतनी माता. कैटभ पुं० एक बळवान असुर; तेने विष्णु मारेलो तेथी तेमनुं नाम 'कैटभारि' पण छे.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org