Page Text
________________
શુનશેપ
૨૧૯
શુભનિશુંભ પ્રાણ કોને વહાલા ન હોય ? જવું કે ન જવું એવી ઉપરથી એનું દેવરાત એવું નામ પડ્યું. મનમાં ઘડભાંજ કરતા હતા, તેવામાં અગતં વરુણના ગયા પછી શુનશે વિચાર કર્યો કે નામને અતિશય દ્રવ્યભી બ્રાહ્મણ એને મળ્યો. દવે મારે આવા નિર્દય પિતાને ત્યાં જવું ઉચિત
તે સહજ જ પૂછયું કે તારે કેટલા પુત્ર નથી; પણ સભાસદો કહે તેમ કરે. આવો વિચાર છે ? પિતાને ત્રણ પુત્ર છે એવું અજગતે કહેતાં કરી એણે બધાને પૂછ્યું કે હું હવે આપનામાંથી રોહિતે પૂછયું કે તું દ્રવ્ય લઈને તારે એકાદ પુત્ર કે પુત્ર કહેવાઉં તે કૃપા કરીને કહે. સભામાં વરુણને ભોગ આપવા આપીશ ? લેભી અગતે આથી ઊહાપોહ થઈને વસિષ્ઠ કહ્યું કે વિશ્વામિત્રના લેભના માર્યા તરત જ હા કહી. રોહિતે એને મંત્રોપદેશથી એ ઊગર્યો છે. સબબ એ વિશ્વાપિતાની સાથે નગરમાં આર્યો અને એની ઈચ્છામાં મિત્રનો પુત્ર થઈ ચૂકયો. આ સાંભળતાં જ એ આવે એટલું દ્રવ્ય આપ્યું. અગતે આપેલા વિશ્વામિત્રની સાથે ચાલ્યા ગયે. પિતે ભગુ વચેટ પુત્રને હરિશ્ચન પાસે લઈ જઈને રોહિતે ગોત્રને હતું તે બદલીને કૌશિકગેત્રી થયો. બધી હકીક્ત કહી. કહ્યું કે આ બ્રાહ્મણપુત્રને ભેગ વિશ્વામિત્રે એને પિતાના પુત્રમાં જયેષ્ઠત્વ આપી આપીને આપ વ્યાધિમુક્ત થાઓ,
મુખ્ય ઠેરવ્યો. વિશ્વામિત્ર કુળમાં એ પ્રખ્યાત પછી હરિશ્ચન્દ્ર લાગલી જ યજ્ઞની તૈયારી કરી. મંત્રદ્રષ્ટા થઈ ગયો છે. | ભાર– અનુ. અ૦ ૩; ઋત્વિજોની નિમણુક કરી. એણે વિશ્વામિત્રને દેવી ભાગસપ્તમ અં૦ અ૦ ૧૪-૧૭. હેતા નામના ઋત્વિજ ઠરાવ્યા. જમદગ્નિને શુસ્સખ ત્રિદરડી સંન્યાસીનું રૂપ ધારણ કરેલો અધ્વર્યું અને અયાસ્ય ઋષિને ઉદ્ગાતા ઠરાવ્યા, ઇન્દ્ર. | ભાર– અનુ. ૧૪ર-૪૫. તેમ જ વસિષ્ઠને બ્રહ્માને પદે સ્થાપીને યજ્ઞને શુની ઋષ્યમાન પર્વતમાંથી નીકળતી એક નદી. આરંભ કર્યો. અને પ્રસન્ન થઈને હરિશ્ચનને સુવર્ણ શલાંગુલ અજગતના ત્રણ પુત્રમાંને કનિષ્ઠ પુત્ર, ને રથ આપ્યો. ટૂંકમાં શુનશેપને પશુ કલ્પીને શુભ સ્વાયંભૂ મવંતરમાંના ધર્મઋષિને બહાને યજ્ઞમાં ભેગ આપવાના પશુને બાંધે છે તે યજ્ઞ- પેટે થયેલા પુત્રોમાં એક. સ્તંભની સાથે બાંધે. યજ્ઞનું કાર્ય ચાલ્યું અને શુભા સુબળ નામના ગાંધાર રાજની પુત્રી. | ભાર પશુને વધ કરવાનો સમય આવી પહોંચે, એ આ૦ ૧૧૯–૧૦. જોઈને શુનશે મોટેથી રડવા માંડયું. આ શુભા (૨) બૃહસ્પતિની બે સ્ત્રીઓમાંની એક. જોઈને શામિત્ર કર્મ કરનાર – યજ્ઞમાં પશુને મારનાર શુભાંગર દ્રૌપદીના સ્વયંવરમાં આવેલ કોઈ ઉપઋત્વિજ - શામિતાએ એને વધ કરવાની ના ક્ષત્રિ. / ભાર૦ આ૦ ૨૦૧–૨૨. કહી. લેમિયો અજગત યજ્ઞ જોવાને ત્યાં જ શુભાંગી સોમવંશી કુરરાજની સ્ત્રી. એના પુત્રનું રહ્યો હતો. એણે આગળ આવીને કહ્યું કે હું વધ નામ વિદુરથ હતું / ભાર આ૦ ૬૩–૪ર. કરવાને તૈયાર છું. બધાંએ એને વાર્યો. આ જોઈને શુભાનન કપુત્ર નાગમને એક. વિશ્વામિત્રને શુકશેપની ઘણું દયા આવી. વિશ્વા- શુભ નિશુંભને માટે ભાઈ. (શુંભ-નિશુંભ શબ્દ મિત્રે એને વરુણને મંત્ર આપીને એની પાસે જુઓ.) એને જપ કરાવ્યું. જપ કરતાં જ વરુણ ત્યાં શુભ (૨) તારકાસુરને સેનાપતિ. / મત્સ્ય અ૦ પ્રત્યક્ષ થયા અને હરિશ્ચન્દ્રને કહ્યું કે તારે બલિ- ૧૫૧. ભોગ મને પહોંચી ચૂકે. આમ કહીને હરિશ્ચંદ્રને શુભ (૩) રામની સેનાને એક વાનર | વા. ર૦ વ્યાધિમુક્ત કરી, યજ્ઞ સમાપ્ત કરાવી, પોતે ઉત્તર૦ સ૦ ૪૦. અંતર્ધાન થયા. શનઃશેપને દેવે બચાવ્યો તે શુભનિશુંભ શુંભ અને નિશુંભ આ બે અસુર
| SR No. | 016089 |
| Book Title | Students English Paiya Dictionary |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hiralal R Kapadia |
| Publisher | Hiralal R Kapadia |
| Publication Year | 1941 |
| Total Pages | 202 |
| Language | English |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 6 MB |