________________
આઠમે વર્ગ
૪૧૯
नु अग
सूला वेश्या, सूई च मजरी, वरणो कन्दे ।
पुरंगो च प्रदीपे, सूअरी यन्त्रपीठे ॥७४७।। सूला-वेश्या
सूरंग-दीवो-सुरंग अथवा सूरांग-सूर्य सूई-मंजरी- मांजर सूरण-सूरण नामनो कंद
सुमरी-यंत्रनु पीठ-जेमां यंत्र गाठेवेलु
होय एवं यंत्रने राखवानुं स्थान. GIR२गाथासूअरिअसूरणाऽशनसूलाए लिखित(लीढ)सूइगण्डायाम् । मकरध्वजसूरंगे मा त्वम् शलभ इव रे ! पत ॥६०३॥
કામદેવના દીવારૂપ તથા જેણીએ ગાલ ઉપર મંજરીની ભાત આળેખેલી છે અથવા જેણીએ મંજરીનુ કાંડ ચાટેલ છે તથા યંત્રની પીઠ ઉપર કાપવા માટે રાખેલ સૂરણના કંદને ખાનારી એવી વેશ્યામાં રે! જેમ દીવામાં પતંગિયું પડે તેમ તું ન પડ અર્થાત વેશ્યા તરફ ભાવ न राम.
मूलच्छ पल्वलके, मूलस्थारी च चण्डयाम् ।
सूरद्धओ दिने, गणपतौ सेओ च, ग्रामणीः सेट्ठी ॥७४८॥ सूलच्छ-पल्वल-खायोचियु
सूरद्धअ-दिन-दिवस-सूर्यध्वज-जेनो सूलस्थारी-चंडी देवी
ध्वज सूर्य छे ते-सूर्य होय त्यारे ज दिवस
होय छे. सेअ-गणपति-श्रेयस्-श्रेयस् करनार
गणपति
सेट्ठी-गामनो मालिक-चेट्टी (मद्रासी) सुभग मथना सूय: 'सूहव' श०४ सुभग उपरथी थय। छे [८-१-१९२] सूर-सूरइ भांगे छे [८-४-१०६] सूह-सूड सेहू-सेहह-नाश पामे छे. [८ -४-१७८] આ ધાતુઓ વ્યાકરણમાં કહ્યા છે માટે અહીં કહ્યા નથી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
