________________
૧૪ વગ
३१७ बलवट्टी - बीजा देशोसंग्रहकारी सत्रट्टी भेटले 'व्यायाम सडा ' અર્થાત્ ‘વિશેષ પરિશ્રમને સહી શકે એવી’ એવા અન્ય કરે છે.
बरुअ- बलवट्ट-केटलाक देशी संग्रहकारों 'वरु' भने 'बसवट्टि શબ્દાને બતાવે છે એટલે દન્ત્યાછસ્થાનીય ‘વ' આદિવાળા નોંધે છે.
उहागाथा -
कुत्र इक्षुः कुत्र बरुअं बंभहरं कुत्र कुत्र बहुराणा ? |
बलवट्टी कुत्र अस्माकं बल्ल - बहुरावशब्द ! कुत्र त्वम् १ ||४३९||
કયાં શેરડી અને કયાં ખરૂ ? કયાં કમળ અને કયાં તરવારની ધાર? ક્યાં અમારી સખી અને કયાં તુ? હે અળદ અને શિયાળ સમાન શબ્દ
वाजा.
फाउल अतिउष्णे, हठे बलामोडि - बलमड्डा ।
बलामोडि ) बलामोटो हठ-बलात्कारबलमड्ड बलमर्द बलने लीचे
बहुमुह - बालय -- बाउल्ली खल--वणिक्पुत्र-पुत्रिकासु च ॥ ५५४॥ बरफाउल — बाष्पाकुल- अतिशय अनु बहुमुह - बहुमुख-जेनुं एक मुख नथीएक वचन नथी- ते खळ - दुर्जन बालय - वाणियानो पुत्र बाउल्ली—पूतळी
दबाव
बप्फा उल- પ્રસ્તુત ‘ખŕાઉલ' ને અથ` ‘બાષ્પને લીધે ઊતુ, એટલે જ નથી પણ ‘અતિશય ઊનુ’–ગમે તે નિમિત્તે અતિશય ઊનુ' એવા વ્યાપક અર્થ છે માટે 'ખમ્ફાલ' તુ મૂળ ‘બાષ્પાકુલ'માં નથી, વારાહ્રજ માં ‘બાઉલ'નુ મૂલ હાત તેા તેના અહી બતાવ્યેા છે તેવા વ્યાપક અર્થ ન હાત, આમ છે માટે જ અલ્ફાઉલ' ને ‘ખાપાકુલ’ શબ્દ ઉપરથી લાવવાને નથી.
बज्जर-- 'बजरइ - प्रोच्चरति कथयति कहे छे : [ ८-४-२ ] बडबड् - बडबडद्द - वदवद त विलपति
-
- बडबड करे छे : [८-४-१४८] આ બન્ને ધાતુઓ, ધાત્વાદેશના પ્રકરણમાં નોંધેલા છે માટે અહી उद्या नथी.
बाहिं – सं० 'बहिर्' उपरथो आ 'बाहिं' शब्द आवेलो छे माटे अहीं बताव्यो नथी : [८-२-१४० ]
-
१ संस्कृतमां 'दुर्जन' अर्थ माटे 'द्विजिह्व' शब्द प्रतीत छे, ए जोतां 'बहुमुख' (घणां मुखवाळा-बोलीने फरो जनार) शब्द ए अर्थ माटे असंगत नथी. २ आ धातुने व्याकरणमा आदिमां वकारवाळो बतावेल छे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
