________________
૧૪ વગ
उद्वाहुश्शुगाथा -
परियट्ट ! शिलापहयरपुरोहडाओ जलं नदीतीर्थात् । सविलम्बम् आनीयते सुन्दर ! मा कुदय अस्यै ॥ ३८० ॥ ધાબી હૈ ! પત્થરના સમૂહથી વિષમ બનેલા–સરખી રીતે નહી બાંધેલા-માડાખડિયાવાળા-નદીના ઘાટેથી પાણી માડુ” લવાય છેપાણી આણતાં વિલ'બ થાય છે—માટે હું સુન્દર ! તુ એણીના ઊપર
हाथ न ४२.
तव गजविषाणपच्चेडखण्डिताः पलहिया अपि रिपुवप्राः । हृतभटपग्गेज्जा भवन्ति पच्चवरपाणितुल्ल ! चालुक्य ! ॥ ३८९ ॥ જેના હાથમાં મુસળ છે એવા મળદેવ જેવા હું ચાલુકય ! તારા હાથીના તૂશળરૂપ મુસળેા દ્વારા તારા શત્રુએના વિષમ પણ કિલ્લાએ ખડિત થતાં એ કિલ્લાના રક્ષક ભટાતુ-સુભટાનું ટાળુ હુણાએલ यह लय छे- हुषार्थ भय छे.
पडिसार }-टुता – डढापण-चतुराई
पाडसार
पडिच्छअ-समय- वखत
पडिसार - पाडसारा पटुतायाम्, परिच्छओ समये । पहिस्सं पलिहाओ च ऊर्ध्वदारुणि, पयवई सेना ||४७८ ||
२७७
पलिहस्य }-ऊंचुं लाकडुं–ऊभुं लाकडं
पवई-सेना - पदवती - पायगा -पायदळ
सेना
डिसार - बीना देशोसंग्रहकारो : छे - "डिसार मेट प -यतुर-हुशीयार. "
ઉદાહરણગાથા—
पलिहायस्तिमितायाः अपाडिसाराह कथमपि तब विरहे । तस्या निशा गता कथं गोसपडिच्छर भविष्यति ? || ३८२||
Jain Education International
તારા વિરહમાં ઊચા લાકડાને ટેકે સ્થિર રહેલી અને ચતુરાઈ વિનાની એવી તેણીની રાત કેાઈ પણ રીતે ચાલી ગઈ, હવે સવારને સમયે કેમ થશે ?
तव कुमारपाल ! पयवइदर्शनमात्रेण स्तम्भिता इव रणे । रिपवः गतपडिसारा जाताः पलिहस्ससंस्थानाः ||३८३॥ હું કુમારપાલ ! તારી સેનાના દન માત્રથી રસગ્રામમાં તારા
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
