________________
.... 'दिव्यवासा ! -चामुंडा देवी
२५४
દેશીશબ્દસંગ્રહ ઉદાહરણગાથા– चलदालिय-दादलिआण रणकदाराण दारियजनानाम् । दोररवो दारद्धताए जनअर्थक्षेपणकदाओ ॥३४॥
જેમની આંખા અને આંગળીઓ ચંચળ છે, એવી રણકતા કંદોરા વાળી વેશ્યાઓના રસુકતા કંદોરાનો અવાજ, ‘એમની પેટીમાં માણસોએ ધનને ક્ષેપ કરેલ છે અર્થાત “માણસોએ તેમને ધન આપ્યું છે એને પ્રતિનિધિ છે.
दिवसे दिओ, सुवर्णकार-अनर्थेषु दियज्झ-दिप्पंता ।
दिव्यासा चामुण्डा, जडे दिअलिओ, दियाहमो भासे ॥४३८॥ दिन--दिवा-दी-दिवस दियज्झ-सोनी-सोनार
'1'दिग्वासा 1-चामुडा देव। दिप्पंत-अनर्थ
दिलिअ-जड-मूर्ख-दिवाळियो ।
दियाहम-द्विजाधम-भास नामर्नु पक्षी हरगाथापुरुषदियाहम ! दिअलिअदियज्झ ! वोक्षसे न तस्या दिपंत । यद दिव्वासाभवने दिअअन्तसमये नागतोऽसि त्वम् ॥३४६॥
પુરુષોમાં ભાસ પક્ષી જેવા હે મૂરખ સેની ! તું તેણીને અનર્થને દેખતે-તે-નથી, કારણ કે તું ચામુંડાના ભવનમાં દિવસના અંત समय-छ४ सा-न माव्या.
सदाभोजने दिअसियं, पूर्वाण्हकभोजने च दियहत्तं ।
बाले दिल्लिंदिलिओ च दुद्धगंधियमुहो चैव ॥४३९॥ दिअसिय--देवसिक-नित्य भोजन दिल्लिदिलिअ । -बाळक दिअहुत्त-दिवाभुक्त-पूर्वाण्हर्नु भोजन- दुद्धगांधियमुह । दुग्धगन्धिकमुख-जेना दिवसना पूर्वभागे थनारुं भोजन- मुखमा हजु दूधनी गंध छे-बाळक बपोरनु भोजन-बपोरा
१ जेमन वस्त्र दिव्य छे ते 'दिव्यवासा' अथवा जेमनुं वस्त्र दिशारूप छे ते 'दिग्वासा'
२ द्विज' एटले पक्षी. पक्षीओमा जे अधम-हलको-ते द्विजाधम । ३ दिवा-दिवस. भुक्त-भोजन.
४ जेना मुखमा दूधनी गन्ध छे ते 'दुग्धगन्धिकमुख' के 'दुग्धगन्धित मुख' कहेवाय । संस्कृतमा आने मळता 'क्षीरकण्ठ' अने 'स्तनधय' शब्दो छे. हिंदीमां बालकने 'दूधमुंहा बच्चा' कहे छे ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
