Bruhad Gujarat kosha Part 1

SR No.: 016072
Original Sutra Author: N/A
Author: Keshav Shastri
Publisher: University Granth Nirman Board
Publication Year: 1976
Total Pages: 1086
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 32 MB

Page 1012

ટાઉન
ટાઉન ન. [અં.] ગામડાથી મેટું અને નગરથી નાનું તાલુકા કે મહાલનું મથક હોય તેવું ગામ જિકાત, ‘ટ્રેઇ’ ટાઉન-થૂટી સ્રી. [અં.] .ગામમાં આવતા માલસામાનની ટાઉન-હાલ પું. [અં.] ગામ કે નગરનું કેંદ્રવર્તી જાહેર સભાગૃહ ટાક છું. રટલે
ટાકર` (-ર૫) શ્રી. [૪.પ્રા. ટમર પું.] ટક્કર [વગેરે) ટાકરૐ વિ. [રવા.] મૂળ વિનાનું કઠણ સપાટીવાળું (જમીન ટાકરડી વિ., સ્ત્રી. [જુએ ‘ટાકરવૈ’+ગુ. 'હું' સ્વાર્થે ત. પ્ર. + ઈ ’- સ્રીપ્રત્યય,] ટાકર જમીન ટારિયું નં. નાનાં નાનાં કામ કરે તેવું બાળક, ટાપરિયું ટાક-સંચે (-સચે) પું. [‘ટાક' અસ્પષ્ટ + જુએ ‘સંચા’] (લા.) તાલમેલવાળી વ્યવસ્થા
ટાટી સ્રી, [જુએ ‘ટાટુ' +શુ. ઈ ' શ્રીપ્રત્યય.] ટાટિયું, ટાયું` ન. જિઓ ‘ટાટરૈ' + ગુ. ‘” સ્વાર્થે ત...] નાના ટાટ, નાનું પાથરણું. (૨) પદે (વાંસ કે ખજૂરી વગેરેને.) (૩) ટાટાનું બનાવેલું કપડુ ટાણું ન. બકરું
૩
ટાઢું ન. (લા.) રાજપૂત (તિરસ્કારમાં.) ટાઢણ (ય) સ્ત્રી, શાળનું એક સાધન ટાડી સ્ત્રી, નાની કુહાડી
ટાઢું ન. ઢોરના સમહ, ધણ, ગેાવાળું
થા. ૦
ટાઢ (-ઢય) સ્ત્રી. શીતળતા, ઠંડીની અસર. [॰ આવવી (રૂ.પ્ર.) ટાઢિયા તાવની શરૂઆત થવી. • ઉઢાઢવી (રૂ.પ્ર.) સંભાગ કરવા. ॰ ચઢ(-ઢ)વી, ॰ લાગવી, ૰ વાવી (રૂ.પ્ર.) ટાઢિયા તાવની શરૂઆત થવી. (૨) કંટાળા આવવા, અણગમે પઢવી (રૂ.પ્ર.) શિયાળાની · ઠંડી વરતાવી] ટાઢ(-ઢે)ક (-કય) શ્રી. [+ ગુ. ક' સ્વાર્થે ત.પ્ર.] શીતળ હવામાન, ઠંડક. (૨) (લા.) સંતાય. (૩) નિરાંત. [॰ કરવી (ફ્.પ્ર.) શરીરમાંની ગરમી ઓછી કરવા ઠંડા ઉપચાર કરવા. (૨) સંતેષ આપવે, (૩) નિરાંત કરી આપવી, ॰ વળવી (રૂ.પ્ર.) માનસિક શાંતિ અનુભવવી]
ટાચકા-ટાળી સ્ત્રી. [જુએ ‘ટાચકા' + ટાળી.] ગપ્પાં માર- ટાઢ(-ઢ)કિયું વિ. [જુએ ‘ટાઢક' + ગુ. ઇયું' ત.પ્ર.] ટાઢક
નારી રખડુ ટાળી, તડાકિયાએની મંડળી
કરે તેવું. (ર) ન. ટાઢક કરનારું પીણું. (૩) ઠંડક પ્રસરાવે તેનું ભીનું લૂગડું. (૪) પાણી ટાઢ કરવાનું પાત્ર ટાઢકું ન. [જએ ‘ટાઢક’ + ગુ. ‘” સ્વાર્થે ત.પ્ર.] ટાઢક ટાઢ-તડકા (ટાઢય-) ન., ખ.વ. [જુએ ‘ટાઢ’ + ‘તડકા,’' (લા.) સુખદુઃખનેા અનુભવ
ટાઢ-વલું (ટાઢથ-) વિ. [જુએ ‘ટાઢ’+ ગુ. ‘વલું’ અનુગ,] ટાઢ ન ખમી શકે તેવું, ટાઢની કાયરતા અનુભવતું
ટાચકા પું. [રવા.] (હાથ પગની આંગળીઓના) ટચાકા. (૨) લાકડાના ગેાળ મકાનું રમકડું.' (૩) (લા.) મેટા વીંછી, [-કા ફાડવા (રૂ.પ્ર.) આંગળી ખેંચી-વાળી એમાંથી અવાજ કાઢવા. ૦૨(-)યા (૬.પ્ર.) રીસે ભરાવું] ટાચા(-છે) જએ તાડ,’ ટાર્ચ(-છે)ડા જુએ તાછેડા.’ ટાટ પું. [હિં. શણ વગેરેની ઢારીનું બનાવેલું પાથરણું. (૨) એવા પા. [॰ ઊલટવા (રૂ.પ્ર.) દેવાળું કાઢવું] ટાટર હું, મેટી થાળી, તાટ ટાટ જુએ ‘ટાઇટ.’ ટાટğ ન. [જુએ ‘ફ!' +ઝુ, હું' સ્વાર્થે ત.પ્ર.] આડચ માટેના શણ વગેરેના નાના પડદે
ટાઢ(-ઢા)શ (-શ્ય) સ્રી. [જુએ ‘ટાઢું' + ગુ. ‘માશ’ ત.પ્ર.] ટાઢાપણું
ટાટજી (-ણ્ય) શ્રી. ઢારના પાછલા ભાગના ઢેચા નીચેને ભાગ ટાટણ-વાયું વિ. [+સં. વાહિ-> પ્રા. વાદેિમ-] ગોઠણ સુધી પહેાંચતી પૂછડીવાળું
ટાઢ-પટી, દી સ્રી. [જુએ ‘ટાટ + ‘પટી, દૃી.'] પાથરવાનું કુંતાન, ગુણપાટ [કારીગર ટાટ-બાફ વિ. [જએ ‘ટાટÔ' + બાફવું.'](લા.) ટાટ વણનાર ટાઢખાફી સ્ત્રી. [ + ગુ, ‘ઈ' ત.પ્ર.] ટાઢ વણવાની ક્રિયા, (ર) સાનેરી રૂપેરી ભરતના જોડા
ટાકારી પું. અરણીનું ઝાડ
ટાક હું., ટાક્કી સ્ત્રી. [ દે.પ્રા.] મધ્યકાલની એ નામની પંજાબના પ્રદેશની અપભ્રંશ ભાષા. (સંજ્ઞા.)
ઢાગમ (-મ્ય) શ્રી. ઘટ, એછું થયું એ ટાચ⟨-છ) (-ચ,-ક) શ્રી. જુઓ ‘તાછે.’ ટાચક વિ. ઓછી બુદ્ધિવાળું. (૨) (મશ્કરીમાં) વાળંદ ટાચકન્તુચક્ર વિ. છૂછ્યું-છવાયું, પરચૂરણ, (૨) ફાલતું. (૩) ત. પરચૂરણ સામાન [ક્રિ. ટચકાવવું કે.,સ.ક્રિ. ટાચકવું અ.િ [રવા,] ભટકવું, રખડવું. ટચકાવું ભાવે, ટાચકા-ટુચકી શ્રી. [જુએ ‘ટાચક-ટુચક' + ગુ. ઈ^ ' ત.પ્ર.] જુએ ‘ઢાચક-ટુચક(3).” (૨) (લા.) મંતર-જંતરથી કરવામાં આવતા ટુચકા
ટાટલું ન. [જુએ ‘ટાટ`' + ગુ. ‘હું' સ્વાર્થે ત.પ્ર.] ખેારાક પીરસવાનું વાસણ. [૰કરવું (૩.પ્ર.) એઠાં વાસણ માંજવા]
૯૬૭
ટાઢી ખીસર
ઘટવું ન. [જએ ‘ટટ્ટુ’ દ્વારા.] જએ ‘ટટલું.’ ટાઢવા પું. [જુએ ‘ટાટવું.’] (લા) પગ, ટાંગે, ટાંટિયા યાટિયું ન. [જુએ ‘ટાઢું॰'+ગુ. ‘ઇયું' સ્વાર્થે ત...] ટાટના ટુકડા. (૨) વાંસની પી કે ખજૂરીના તાકાનું કમાડ કે [પડદા
આચ
Jain Education International_2010_04
[જ
ટાઢા હું, મ.ન. [જએ ‘ટાઢો.'] (લા.) ડંભાણાથી દેવામાં આવતા ડામ (રાગ ઉપર). (ર) મર્મનાં વચન. [॰ દેવા (રૂ.પ્ર.) ડામ દેવા. (ર) મહેણાં મારવાં] ટાઢાશ (-૫) એ ‘ટાઢશ’ ‘ટાઢશ.’ ટાઢાળ (ચ) સ્ત્રી, [જુએ ‘ટાઢું' + ગુ, ‘આળ' ત. પ્ર,] ટાઢિયા, • તાવ હું જિએ‘ટાઢ' + ગુ. 'છ્યું'તુ. પ્ર., + ‘તાવ.'] શરીરે ટાઢ ચડીને આવતા જ્વર, ‘મેલેરિયા,’ [॰ તાવ આવવે। (રૂ. પ્ર.) કંટાળા ચડવા] ટાઢી વિ., સ્ત્રી. [જુએ ‘ટાઢું' + ગુ. ‘ઈ ' સ્રીપ્રત્યય.] મડદું ખાળ્યા પછી પાણીથી ઠારેલી રાખ. [॰ અગ્નિ (૩. પ્ર.) અત્યંત ઠંડી, હિમ]
ટાઢી-ઊની (×ી:ની) શ્રી. [+‘ઊનું’+ગુ. ‘ઈ ’ સ્ત્રીપ્રત્યય.] (લા.) સુખ-દુઃખ. (૨) ચડતી-પડતી [વળતા દિવસ. (સંજ્ઞા.) ટાઢી ખીસર (-૨) સ્ત્રી, [ + જુએ ‘ખીસર.'] મકરસંક્રાંતિના
*