________________
बिम्बक- बिसनालिका ]
बिम्बाधरालक्तक:मालवि. ३।५। पक्वबिम्बाधरोष्ठी
जोड- उमामुखे
मेध० ८२ । जिंजइजनी भाइ बिम्बफलाधरोष्ठे - कुमा० ३ । ६७ । बिम्बक न, बिम्बिका स्त्री. (बिम्ब + कन् / बिम्ब+कन् इत्वम्) सूर्यभंडण, चंद्रमंडण, जिंजइज. बिम्बित त्रि. (बिम्ब + इतच् ) प्रतिबिंबित पडछायो, चित्रित.
बिल् (चु. उभ. स. सेट-बेलयति - ते) लेहवं, यावं, बाहु पाउवु, टुडु टुडा ४२वा (तु प. स. सेटबिलति) लेहवं, भाग रखो, तोडवु, झडवु, लोय. बिल न. ( बिल+क) छिद्र जाडु-भोयर, राईडो, गुझ, नेतर, जाओ (पुं.) इन्द्रनो अस्यैःश्रवा नामनो घोडो. बिलकारिन् त्रि. (बिलं करोति, कृ + णिनि) जाडो ४२नार, राईडी ४२नार, गुझ डरनार, जाडु पाउनार. (पुं.) ६२.
बिलवास पुं. (बिले वासोऽस्य) खेड भतनुं रंतु बिलवासिन्, बिलेवासिन् बिलेशय पुं. (बिले वसति, वस्+ णिनि / वस्+ णिनि अलुकस्) उधर, सर्प, ससतो. (त्रि. बिले गर्ते वर्सात, वस्+ णिनि) छिद्रमा रहेनार, બાંકામાં રહેનાર, ગુફામાં રહેનાર, ખાડામાં રહેનાર. बिलवासिनी, बिलेवासिनी, बिलेशया स्त्री
( बिलवासिन् + स्त्रियां ङीप् / अलुक् स स्त्रियां टाप् च) साया, उँधरी, ससली, धो, सेढाई.
शब्दरत्नमहोदधिः ।
बिल्म न. (बिल्+बा. मन्) भासवु, दीप, माथा ઉપરનો ટોપ-શિરસ્ત્રાણ, લઢાઈની ટોપી. बिल्मिन् पुं. (बिल्म अस्यास्ति इनि) रुद्रद्देव, शिवनी अंश (त्रि. बिल्म + अस्त्यर्थे इनि) प्राशमान, शिरस्त्राणवाणुं, टोपवाणुं.
बिल्ल न. ( बिल् + क्विप् तं लाति, ला+क) हींग, प्यारी, जाडो.
बिल्लमूला स्त्री. (बिल्लमिव मूलमस्याः) वाराही ६. बिल्लसू स्त्री. (बिल्ल+सू+क्विप्) ६श पुत्रने भगनारी स्त्री. बिल्व पुं. (बिल् + उल्व नि.) जीसीनुं आउ, खेड विशेष तोल, पदभार. (न. बिल्वस्य फलं अण्) जीसीनुं इज, जीसुं
बिल्वक (न. पुं.) ते नाभे खेड तीर्थ, ते नाभे खेड नाग बिल्वका स्त्री. (बिल्वक + स्त्रियां टाप्) हिंगुपत्री नामनी वनस्पति.
Jain Education International
१५८५
बिल्वकादि पुं. (बिल्वकः आदिर्यस्य) पाशिनिय व्यारा प्रसिद्ध खेड शब्द गए. स च - बिल्व, वेणु, वेत्र, वेतस, इक्षु, काष्ट, कपोत, तृण, कुञ्चा, तक्षन् इति । बिल्वकीय त्रि. (बिल्वाः सन्ति यस्यां नडा छ कुक् च) जीसीवाणी प्रदेश.
बिल्वगन्ध पुं. (बिल्व इव गन्धो यस्य) हे२४ वृक्ष, બલા વનસ્પતિ.
बिल्वज त्रि. (बिल्वात् जायते जन्+ड) श्रीसीमांथी येहा थयेस.
बिल्वतेजस् (पुं.) ते नामे नागविशेष. बिल्वपत्र न. ( बिल्वस्य पत्रम्) जीसीनुं पांह. बिल्वपाण्डर (पुं.) ते नामे खेड नाग. बिल्वपेषिका स्त्री. (बिल्वस्य पेष: साधनत्वेन अस्त्यस्याः उन्) सुडायेला जीसानो टुङओ. बिल्ववन न. ( बिल्वस्य वनम् ) जीसीना वृक्षोनुं वन भंगस
बिल्वा स्त्री. (बिल्-भेदने + उल्वा. नि.) हिंगुपत्री वनस्पति. बिल्वोदकेश्वर (पुं.) ते नामे खेड शिवमूर्ति. बिस् (दिवा पर सक. सेट-बिस्यति) झेंड, वु,
हालवु, यासवु, प्रेरणा अरवी, भउडाव, टुडे टुडा हरी नाजवा.
बिस न. ( बिस् +क) भृशाल भजना तंतुवानी मंडलो
- पाथेयमुत्सृज बिसं ग्रहणाय भूयः - विक्रम० ४।१५। -बिसमलमशनाय-स्वादुपानाय तोयम् भतृ० ३।२२ । बिसकण्ठिका स्त्री. (बिसमिव कण्ठोऽस्याः कप्+टाप् इत्वं च ) जगती, सारसी. बिसकण्ठिन् पुं. (बिसमिव कण्ठोऽस्त्यस्य इनि) जगली,
सारस.
बिसकुसुम न. ( बिसस्थितं कुसुमम् ) भजनुं डूसक्षुर्बिसं घृतविकासिबिसप्रसूनाः- शिशु० ५।५टा बिसखा त्रि. (बिसं मृणालं खनति, खन + विट् +डा)
મૃણાલ-કમળના દાંડલાને ખોદનાર. बिसग्रन्थि पुं. (बिसस्य ग्रन्थिः) भृगास-भजना छोउलानी गांड. बिसनाभि स्त्री. (बिसं नाभिरिवास्योः) भलिनी, उभजनो देखो..
बिच्छेद पुं. (बिसस्य च्छेदः) उभणना छांडसानो टुडुडी. बिसनालिका स्त्री. (बिसस्य नालिकेव) भजनो छांडलीमृणाल.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org