Page Text
________________
७१६
शब्दरत्नमहोदधिः ।
[खजप- खट्टन
खजप न. ( खज्यते मध्यते खज् + कर्मणि कपन्) घी, खञ्जनाकृति पुं. स्त्री. ( खञ्जन इवाकृतिर्यस्य यस्याः वा) जंन पक्षीना ठेवी खातिवाणुं पक्षी-पक्षिशी. (स्त्री. खञ्जनस्याकृतिः) जंन पक्षीनी साद्धृति, खञ्जनासन न. ते नामनुं खेड खासन. खञ्जनिका स्त्री. ( खञ्जनस्तदाकारोऽस्त्यस्याः ठन्
टाप् च) खेड भतनुं जंभननी खाद्धृतिवाणुं पक्षी.. खञ्जरीट पुं. (खञ्ज इव ऋच्छति गच्छति ऋ + कीटन्) हिवाजी घोडो, मंठनपक्षी तन्वी शरत् त्रिपथगापुलिने कपोलौ, लोले दृशौ रुचिरचञ्चलखञ्जरीटौ ।। अमरु० ९९ । (पुं. खञ्जरीट स्वार्थे क) खञ्जरीटकः । खञ्जरीटी स्त्री. ( खञ्जरीट + ङीप् ) जंन पक्षिशी.. खञ्जा स्त्री. ते नामनो खेड छंध. खञ्जार, खञ्जाल पुं. ( खजि आरन् कालन्) ते નામના ઋષિઓ.
धृत.
खजल न. ( खस्य जलम् ) खाशमांथी पडती आउन, આકાશમાંથી પડતું પાણી.
खजा स्त्री. (खज्+अ+टाप्) भथवु, वसोव, भारी नामवु, अच्छी यमयो, पावणुं. (स्त्री. खजा+क+टाप्) खजाका ( स्त्री. खजैव स्वार्थे क वा अत इत्वम्) खजिका ।
खजाक पुं. (खज् + आकन्) पक्षी. खजित् पुं. (खेन शून्यभावनया जयति संसारम् जि+क्विप्) ते नामनो खेड जौद्ध.
खज्योतिष् पुं. (खे ज्योतिरस्य) भागियो डीडी, जलूसी. -खद्योतः ।
खज् (भ्वा पर. खञ्जति) बंगडावु, सूसु थवु, रहीरहीने यास- खञ्जन् प्रभञ्जनञ्जनः पथिकः पिपासुःनै. ११।१०७ ।
खञ्ज त्रि. (खज्+अच्) बूयुं, लंगडुं- पादेन खञ्जः । वायुः कट्याश्रितः सकथ्नः कण्डरायाक्षिपेद् यदा । खञ्जस्तदा भवेज्जन्तुः पङ्गुसक्थ्नोर्द्वयोर्वधात् ।। - माधवाकरः । (त्रि. खञ्जक स्वार्थे क) खञ्जकः । खञ्जकारि पुं. ( खञ्जकस्यारिः) धान्यनो खेड प्रहार. खञ्जखेट पुं. (खञ्जः इव खेटति गच्छति नृत्यन्निव
भूमौ चरतीत्यर्थ खिट् + अच्) हिवाणी घोडो, जंन पक्षी (स्त्री. खञ्ज + खिट् + अच् + ङीष्) जंन खञ्जखेटी पक्षिणी.
खञ्जखेल पुं. ( खञ्जः इव खेलति ) उपरनो शब्द दुखी.
खञ्जन पुं. ( खञ्ज् + ल्यु) हिवाणी घोडी, जंभन पक्षीस्फुटकमलोदरखेलितखञ्जनयुगमिव शरदि तडागम् + गीत० ११. - नेत्रे खञ्जनगञ्जने सा० द०, -एको हि खञ्जनवरो नलिनीदलस्थः-शङ्गारतिलकम् ४।७, (न. खञ्ज ल्यु) सूसा यासवु.
खञ्जनक पुं. ( खञ्जन स्वार्थे क) द्विवाणी घोडो, जंन पक्षी.
खञ्जनरत न. ( खञ्जनस्येव गोप्यं रतम् ) तपस्वी साधुखनुं गोप्य-रत-मैथुन,
खञ्जना स्त्री. ( खञ्जन इवाचरति ) जंन पक्षीना આકારની એક પક્ષિણી, ખંજન પક્ષીઓની જાતિ.
Jain Education International
खट् (भ्वा पर. स. सेट-खटति) ६२छ, थाहवु, शोधवु, तपास ४२वी.
खट पुं. (खट् + अच्) उज, घास, जराज, घास, अंधारियो डूवो, ई, टांड, डोहाणी.
खटक पुं. (खट + कन्) वांडी वजेसो हाथ, हूठी हाथ,
अन्ने पक्षनुं सग्न भेउनार पुरुष, भूही-मुष्टि. खटकामुख पुं. (खटकस्येवामुखमत्र) जाएा, अंहुर वगेरे
મારવાની તૈયારી કરતી વખતે થતી હસ્તમુદ્રા. खटखादक पुं जानार, लक्षण डरनार, अगडी,
શિયાળવો, ચતુષ્પદ પશુ, કાચનું પાત્ર. खटिक पुं. (खटोऽस्त्यस्य उन्) भुष्टि, वांडी वजेस हाथ, हूठी हाथ
खटिका स्त्री. (खट् + अच्+टाप्) याड, जडी
खटिकाहस्तः स सदा गणयति कोटिमुहूर्तेनकलाविलासे २।२३ । अननुं छिद्र, सुगंधीवाणी
ज.स.
खटिनी स्त्री. (खट + इन्+ ङीष्) था, खडी न पतति
खटिनी ससंभ्रमाद् यस्य महद्गणनायाम् हितो०] । खटी स्त्री. (खट् + अच् गौरा० ङीष् ) जडी, थाई -खटी
गौरखटी द्वे च गुणैस्तुल्ये प्रकीर्तिते ।। भावप्र० । खट्ट् (चुरा. उभय सक. सेट् खट्टयति, खट्टयते) ढांड, खाच्छाद्दान ४२.
खट्टका स्त्री. (खट्ट कर्मणि अच्) नानी जाटसी, घाट. खट्टन त्रि. (खट्टयते व्रियते शय्यादिभिः इति खट्ट+ ल्युट् ) वामन, हींग, नीयुं.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016067 |
| Book Title | Shabdaratnamahodadhi Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Muktivijay, Ambalal P Shah |
| Publisher | Vijaynitisurishwarji Jain Pustakalaya Trust Ahmedabad |
| Publication Year | 2005 |
| Total Pages | 864 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 23 MB |