________________
४४ : आराधना-कथाकोष श्रवण करोनि सुरउक्ति । देवेंद्र वदे तया प्रति । सनत्कुमारसे चक्रवति । वैराग्य चित्ति राज्य केले ॥८१।। जैसे नि राहो नि निराल । माजि वसे नित्य कमल । तैसे भोगि तो राज्य सकल । पुण्य प्रबळ करोनिया ।।८२।। तृणवत् सांडोनि राज्य थोर । घेता झाला दिक्षा भार । चारित्र पालिति पंचप्रकार । करिति दुष्कर घोर तप ।।८३।। ममत्व नसे कायावरि । परीषह सहति शरीरि । ध्यान धरिति गिरिकंदरि । कर्मवैरि जिंकावया ।।८४॥ देव ऐकोनि ऐसे वचन । संशय फेडावया कारण । मध्यलोकामाजि येऊन । मुनिकारण पाहिले ।।८५।। चारित्रधारि पाहोनि ऋषि । थोरानंद मानि मानसि । म्हने धन्य धन्य हा तपसि । महच्चारित्रासि पालिति ।।८६॥ यया चारित्र दिसे बाहेरि । तैसे असे का नसे अंतरि । आता परीक्षा पाहू सत्वरि । ऐसे विचारि स्वमानसि ।।८७।। तदा भेषजरूप करोनि । म्हने मी वैद्यामाजी सिरोमणि । नाना व्याधि दूर करोनि । कांचनवर्णि करीन काया ॥८८।। वैद्य वैद्य ऐसे वदतसे । मुनिश्वरपरता फिरतसे । तद्वाक्य श्रवण करोनि ऐसे । तदा मुनि भासे त्याप्रति ।।८९।। अहो तूं मूर्ख दिससि नर । या निर्जन वनामाजि थोर । यरझारा करिसि वारंवार । वृथा पुत्कार का करिसि ॥९०।। तदा म्हने स्वामिनाथा । त्वत्सरीरिजे असे व्यथा । तस्फेटन करोनि सर्वथा । स्वर्णसाम्यता करीन काया ॥९१॥ मुनि म्हने गा वैद्यसुधी । जरी दूर करिसि व्याधि । महद्रोग मम संसारवाद्धि । तोचि आधि दूर करि काया ॥९२॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
