________________
प्रसंग तिसरा : ४३
मंग करोनि वंदनस्तुति । येता झाला मंदिराप्रति । थोर करुणा अनोनि चित्ति । दान देति याचकजना ॥६९।। निजपुत्र असे देवकुमार । त्यासि दिधला राज्यभार । मग वनी जावोनि सत्वर । त्रिगुप्त मुनिश्वर वंदिला ॥७०।। क्षमाभाव पुसोनि सर्वासि । द्विधासंग सोडोनि मानसि । दिक्षा घेवोनि गुरूपासी । महावतासि आदरिले ।।७१।। मग उग्नोग्र करिति तप । चारित्र पालिति निष्पाप । मदनावरि धरोनि कोप । मोडिति व्याप विषयाचा ॥७२।। चतु:कषाय करोनि शांत । जिकिला मोहमल्ल उद्धत । परिणाम करोनि दयांकित । रागद्वेषात जिंकिले ।।७३।। पक्षमास करी उपोषण । क्वचित् क्वचित् करिति पारण । गिरिकंदरि धरिति ध्यान । शाश्वतस्थान प्राप्त व्हाया ॥७४॥ क्षुत्तृषादि परीषह । द्वाविंशति अतिदुस्सह । साहति सांडोनि सरीरमोह । धरि उत्साह धर्मध्यानि ॥७५॥ कितियक दिवसानंतरि । विरुद्ध आहारे करोनि थोरि । महाव्याधि व्यापिलि शरीरि । दुर्जनापरि दुःखदाइ ॥७६।। सर्वागि व्यापिलि व्याधि । दिन दिन करिति वृद्धि । तरी न त्यजीति ध्यानशुद्धि । विवेकबुद्धि स्थिरपने ॥७७।। तदा कवने येके दिवसि । सौधर्मेंद्र आनंद मानसि । बैसोनि स्वकिय सदसि । धर्मचर्चासि करितसे ॥७८॥ शुद्धचारीत्राचे वर्णन । विशेषपने करि व्याख्यान । येक्या सुराने करोने श्रवन । इंद्रा कारण पुसियले ।।७९।। देवा ऐसा चारित्रधारि । सांप्रतमध्य लोकांतरि । असे का नसे भरतक्षेत्रि । ते त्वा सत्वरि वदावे मज ।।८।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org