________________
५८२ : आराधना-कथाकोष धन्य नामा पंचशतशे । चारणमुनी ते पाचशे । पंच कथा महाविशेष । श्रीजिनेश पूर्ण करविता ।।८।। पुढति अध्याय निरोपण । वृषभसेन चरित्र गहन । श्रवण करावे श्रोते जन । जेन गमन मोक्षमार्ग ।।९।। श्लोक:-श्रीजिनं भारतीं नत्वा श्रुताब्धि मुनिसत्तमं । वक्षे वृषभसेनस्य, चरित्रं भुवनोत्तमं ॥१०॥ दक्षिण दिशेसी विख्यात । कुनाल नगर महंत । राजा वैश्रवण शोभत । धर्मवंत सम्यकदृष्टी ।।११।। ईष्ट नामे प्रधान कुमती । पापी दुष्टात्मा धर्मघाती। जै चंदन वृक्षावरौती । अहि लुब्ध ती विखार ते ॥१२।। एकदा मुनी संघसहित । तेथे आले ज्ञानवंत । नगरी राया जाले श्रुत । आले त्वरित वंदनेसी ।।१३।। त्रि परीत्य भकतिपूजा । त्रिविध नमोस्तु गुरूराजा। धर्मामृत श्रवण काजा । बैसला राजा वैश्रवण ।।१४।। तेव्हा ते वृषभसेन मुनी । राया धर्मवृद्धी देवोनी। स्वामि वदती सिद्धान्तवानी । मोक्षदायिनी जीवासी ॥१५॥ श्रावक नगरीचे समस्त । तेही आले वंदनेत । श्रवण करिती सिद्धान्त । ऐकोनी तृप्त हृदयासी ।।१६।। धर्म सागार अनगार । ऐकोन राया संतोष फार । षट् शास्त्राचे हेचि सार । पंचमिथ्या दूर पाखंडी ॥१७॥ जैन धर्म त्रिजगी श्रेष्ठ । सर्व सुखदाता उत्कृष्ट । हे ऐकता प्रधान दुष्ट । मिथ्याती पापिष्ट कुवादी ।।१८।। वाद करिता दीन सत्य । मुनीराज जाले जयवंत । प्रधानांतरी क्रोध तप्त । वैर हृदयात धरी पापी ।।१९।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
