________________
४२६ : आराधना-कथाकोब
दुःश्चेष्टा करि वारंवार । पापि न ऐकति गुरूत्तर । विद्याबळे कैलासगिरिवर । गेला त्वरे मुनिमर्कट ||६३ || तापनयोग करि तपासी । विद्याधर येति दर्शनासि । ते कथा श्रोता परियेसी । स्थिरमानसी एकचित्त ॥ ६४ ॥ विजयार्धं पर्वतावरी । दक्षिणश्रेणि मेघपुरी । द्यतिथ मेघनिचय नग्री । मेघनिनाद तीसरी आसे ||६५ || तीपुरि राजा महा अद्भुत । कनकरथ नामांकित | स्त्रीमनोरमा रूपवंत । पुत्र तयात दोघे जन ॥६६॥ प्रथमपुत्र देवदारू । विद्युत् जिव्हा मनोहारू । विद्याधर ते धनुर्धरु | राज्यभारु चालविति ते ||६७ || एकदा कनकरायासि । विधा वैराग्य जाल त्यासि । राजि स्थापिल देवदारुसि । दीक्षा मानसी सुखदायी ॥ ६८ ॥ गनधरकीर्ती मुनिनाथ । नमोस्तु केला त्या दीक्षार्थ । भव्यप्राणि पुण्यसामर्थ्य | शूरमंत्र हस्तमस्तकी ॥ ६९ ॥ दोघ बंधु राज्य करिता । राज्यलोभ कळहो करिता | विद्युत् जिह्वादेशावरुता । कुटुंबसहिता वनवासी ||७० || पश्चात्ताप करि फार । गेला कैलासगिरिवर । मानभंग तो चिंतातुर । पृथ्वीवर बहुत जन ॥ ७१ ॥ तयाच्या आठजनि कन्या । स्वरूपसुंदर लावण्या । गंगास्नानासि त्या तरुन्या । एकांतनग्न्या शुचिर्भूत ||७२ || तेथे होता तो रुद्रमुनि । तो पाहेव्या त्या स्वस्थनयनी । तटाकि ठेविली वस्त्र त्यानी । नग्न होवोनि स्नान स्वेच्छा ॥७
तदा अवयवसंयुक्त । पाहाता जाला कामपीडित | विद्याबळ वस्त्र चोरित । कुबुधी त्यात उपजली ||७४ ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
