________________
३१८ । भाराधना कथाकोष तदा होवोनि निरंतर । अक्षयदान बोलोनि सत्वर । बैसोनि एक क्षणभर । धर्मोपदेश सार करितसे ॥३२॥ तदा श्रेष्टिचे गृहांगणि । धनश्री उभी पाहिलि मुनि । व्यग्रचित्ति मुखम्लानि । गर्भभारे करोनि पीडित ॥३३॥ अलंकारे करोनि रहित । कुरूपि दिसे बहुत ।। कुटुंबवियोगे फार दुःखित । जैसी वनात एकलि' मृगि ॥३४॥ उक्तंच-नारकाणां महद्दुःखं, तिर्यंचानां महद्भयं । देवानां मानसं दुःखं, मनुष्याणां वियोगतः ॥३५॥ परवासि निराधारि । राहाति दु:ख मानोनि थोरि। सत्ता नसे तिलभरि । सौख्य अंतरि न मानिति ॥३६॥ उक्तंच-अभ्रछायातणंवन्हि, पराधीनं च यस्वकं । अज्ञान-सुच-वैराग्यं, क्षिप्रमेव विनश्यति ॥३७॥ दुःखित पाहोनि लघु यति । वदे जेष्ट मुनि प्रति । स्वामी हे स्त्रिया गर्भवती । फार दिसति दुःखित ॥३८॥ कोन्ही येवोनि पापिष्ट जीव । इचे उदरि धरिला ठाव । किंवा वैरी असे परभव । दुःख व मारीतसे ॥३९॥ तद्वाक्य ऐकोनि सत्वर । वदे जेष्ट मुनिश्वर । हा जीव असे पुण्यवान । थोर सौख्य अपार भोगिल ॥४०॥ आनंदेकरोनि जन्म होइल । पुण्योदय वृद्धि पावल । राजश्रेष्टि पद घेइल । जगी पावल थोर मान्य ॥४१॥ विश्वंभर नपाचि नंदिनि । रूपलावण्याचि खानी । परणील हा प्राग्पुण्य' करोनि । कीर्ति जनि थोर पावल ॥४२॥
४. दुःखित, ५. हरणि, ६. पूर्वपुण्य.
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
