________________
प्रसंग बाविसावा : २८५
उक्तंच-आला वसंत फुलले तरु मोग-याचे ।
जाई जुई बकुलचंपक पाडलीचे । पुष्पे फले लवति पादप अंबराई ।
छाया सुशीतल वनि अति सौख्यदाइ ॥६९।। तद्वाक्य ऐकोनि भूपति । थोर हर्ष पावला चित्ति । वनक्रीडा कराया मति । उद्भवली प्रीति वनि जावया ॥७॥ मग पाचारोनि प्रधानात । वनक्रीडेचि जानविलि मात । नगरजन कुटुंबसहित । नृपाज्ञांकित वनि चालले ॥७॥ राज्ञीसहित सत्वरी । नृप चालिला दल भारी। प्रधानादि नगर नर नारी । अम्रवनांतरि उतरिले ॥७२॥ कोन्ही पाहति वनसंपत्ति । कोन्ही जलक्रीडा करिति । कोन्ही हिंदोलि हिंदोलिति । क्रीडा करिति नानाविध ।।७३।। राज्ञि कंठि असे हार । नवरत्नांचा मनोहर । तेज चंद्रसूर्याकार । दिसे सुंदर अमोलिक ॥७४॥ तद्हार पाहोनि गणिका । नामाभिधाने वसंततिलका । वदे मम जन्म गेला कुका । या एका हाराविना ॥७५॥ उत्कृष्ट द्रव्य असे मम गृही । याज विना वृथा सर्वही । घरातलि ऐसी वस्तु नाही । ममाशा कहि पूर्ण होईल ॥७६॥ गीतनृत्यवाद्यादि हर्ष । सर्वहि पावले नाश । त्वरे येवोनि गृहास । उखरासनि कायास योजिले ॥७७॥ गोड न लागे अन्नपानि । निद्रा न ये नयनी। विषवत् भासे रयनी । हारावाचोनि फार दुःखित ॥७८॥ तदा माध्याह्न निसि दोप्रहरि । वसंतसेनाचे मंदिरि। दृढ-सूर्प-नामे करोनि थोरि । तस्कर सत्वरि पावला ॥७९॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
