________________
२०२ : आराधना - कथाकीब
तद्वाक्य ऐकोनि नरेश्वर । रुदन करिति थोर । गारोडियासि वदे सत्वर । जरि तु कुमर उठविसि ॥ ५४ ॥ तरी तुज अर्द्धराज्य देईन । सत्य जानि मद्भाषण | धन्वंतरि वदे रायाकारण । भिकान्याकारण राज्य कासिया ॥५५॥ आनीक प्रतिकार नसे यासि । जरी ममोक्ति आइकिसि | निर्विष झालिया कुमरासि । जैन दिक्षा यासि देसिल || ५६ ॥ ऐसी भाख जरि देसिल । महत्पुण्याचिया बला । निर्विघ्न होइल बाळ । हाचि केवळ उपाय असे ॥५७॥ तदा भूप वदे रे वैद्यराज । सत्वरि उठवि याज । दिक्षा देवोनि सहज । आत्मकाज करविन ॥ ५८ ॥ ऐकोनि नृपाचि वैखरि । कुमर उठविला सत्वरि । प्रतिज्ञा ऐकोनि सत्वरि । गेला वनांतरि नागदत्त ॥५९॥ दमधर नामे मुनिश्वर । ज्ञानि ध्यानि व्रताढ्य थोर । संसृतिसागर प्राप्तपार । करिति संव्हार कर्माचा ॥ ६० ॥ जावोनि त्या मुनिजवळि | नमस्कार केला तत्पादकमलि । दिक्षांगिकारिलि निर्मलि । पूजनीक भूमंडलि जाला ।।६१ || तदा प्रियधर्मचरदेव । प्रगट होवोनि भक्तिभाव । पूर्वं वृत्तान्त कथोनि सर्वं । चित्तोत्सव धरोनि स्वर्ग गेला ॥६२॥
तदा तो नागदत्त मुनि । वैराग्यभाव दृढमनि । गिरि कंदरि भयंकर वनि । दृढ ध्यान धरोनि कर्म जाळि ॥ ६३॥ जिनकल्पि होवोनि सार । व्याहार करिति देशावर । तीर्थयात्रा करिति प्रचुर । जिनेश्वर सबंधि जे ॥ ६४ ॥ कौने एकिय दिवस मुनि । जात होता भयंकर वनि । तस्कर भेटले तय क्षणि । धरा धरा वदनि बोलिति ॥ ६५ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
