________________
प्रसंग तेरावा । १९१
प्रधान बोले वंदकासि । कन्या द्यावि त्वा भूपतिसि । द्रव्य प्राप्त होइल तुजसि । सुख संतोशि नांदावे ॥१४०॥ वंदक प्रधानासि म्हने । मम धर्म अंगीकार करन । तरि मी देइन कन्यारत्न । रायाकारण विचारावे ॥१४१॥ मंत्रि नृपासि विचारिले । सर्वहि त्यान कबूल केले । सुमुहूर्त लग्न लाविले । संतोसविले याचकासि ॥१४२॥ कामांध झाले जे नर । न विचारिति सारासार । विषयलंपट दिवारान । ते कुळाचार न पश्यती ॥१४३॥ पट्राज्ञीपद दिधले । बौद्धदासि नाम ठेविले । बौद्धधर्मा अंगिकारले । कामांध जाले राजिंद्र ।।१४४॥ आहो हो दुर्लभ हा नरजन्म । दुर्लभ श्रावक कुळ धर्म । देवगुरुशास्त्रस्वधर्म । दुर्लभषट्कर्म प्रानिया ।।१४५॥ लक्ष चौयांसि हिंडता । प्राप्त नरदेह अवचिता । श्रावककुळि जन्म होता । स्वात्महिता करावे सर्वि ॥१४६।। श्रीजिनधर्म महत्तारक । सर्व सुखाचा दायक । तो अव्हेरिति जे मूर्ख लोक । विषय अनेक लुब्धोनिया ॥१४७॥ अल्पपुण्य जन्मांधासि । धर्मनिधान न दिसे त्यासि । ऐसे जानोनि मानसि । देवगुरूसि न विसरावे ॥१४८॥ अथ श्री अष्टान्हिक फाल्गुनि । व्रतपूजि उविला रानि । महापूजाविधान करोनि । रथ कांचनि निर्मान केला ॥१४९॥ रन्नजडित सिंहासन । श्रीजिनराज विराजमान । त्रयछत्र शशिसूर्यसमान । पताका तोरन चामरादि ॥१५०॥ किंकिनि झालरि सोभिवंत । मुक्ताफल घोष चमकत । घंटाटंकार सूचनायुक्त । रथ शोभत अतिशोभा ॥१५१॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
