________________
१६२ | आराधना-कथाकोष
सर्वहि असति आज्ञांकित । गुरुवाक्य ऐकोनि व्यक्त ।
योग्य योग्य स्थानि वनात | धरोनि ध्यानात उभे राहिले ॥३१॥ तदा षड् ऋतुचे पुष्पफल । पाहोनिया वनपाल । त्वरे विनविला भूपाल । तत्पुष्पफल ठेवोनि पुढे ||३२|| वदे राया तत्पुण्यकरोनी । संघाष्टक सहित मुनि । येवोनिया उद्यानवनि । स्थानि स्थानि उतरले ||३३|| अतिशय दिसत असे थोर । जळे भरिले सरोवर । षट्ऋतूचे फलपुष्पसार । उद्भविले मनोहर एकदा ||३४|| ऐकोनि वनपालाचि उक्ति । महानंद पावोनि चित्ति । परोक्षवंदना करोनि भूपति । उद्योग वनाप्रति जाव्यासि धरिला ३५ त्वरे देवोनि आनंदभेरि । भूप चालिला दल भारी । मिळोनि नग्र जननरनारि । श्रीमति सुंदरिसहित चालले ||३६|| ते कौतुक पाहुण्याकारन । सवे ते प्रधान चालिले विनोदे करोन | द्वेश धरोन थोर हृदि || ३६अ || दुम्होनि पाहिले मुनिश्वर । वाहने सोडोनि सत्वर । मुखे वदती जयजयकार । नृपादि पादचार चालिले ||३७|| नृपादि सर्वे भव्य जन । मुनिपंकज नमन पूजन । करिते झाले भाव धरून । पुण्यरत्न प्राप्त व्हाव्या ||३८|| सर्वे ध्यानारूढ पाहिले । मेरूवन्निश्चल राहिले । नृपादिक उगे निवहिले । पृथग्विध केले नति सर्वासि ॥ ३९ ॥ | प्रसंसाभक्ति करोनिया । नृपादि चालिले तेथोनिया । स्वस्वस्थानि जावोनिया । निज निज कार्यालागले ||४०|| मिळोनि चौघेहि प्रधान । मुनिंद्र हास्य करिति जान । बलिवर्द हे सर्वे जन । नसे ज्ञान अणुमात्र ॥ ४१ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
