________________
(२००२) सुरिन्ददत्त अभिधानराजेन्द्रः।
सुरिन्ददत्त संचव सुमिणयं तह, कहेमि पडिघायहेउ जह तस्स । तो हाहारव मुहला-इतीह धरिश्रो भुयावंडो ॥६६॥ भन्न मह मुणिवेसं, पव्वाश्रो च्चिय तो अहयं ॥ ४५ ॥ । भणियो य पदविवन्ने, बच्छ ! अहं किं नु जीविहं पच्छा। इय सामस्थिय कहिओ, सुमिणो जणणी! अंब!जह अज।
माइवहो चेव इमो, ता तुमप बसिना इस्थ ॥७॥ गुणहरकुमरस्त अहं , रजं दाऊण पव्वरो ॥ ४६ ॥
इत्तो य कुक्कुडेण, कुइयं सुणिश्रो य तीइतस्सहो। धवलहराउ निबडिओ , इश्व सुणित ती भीयाए। भणियं य वच्छ! निहणसु, एयं जं अस्थि रहकप्पो ॥७॥ थुत्थुक्किय च घाम-कमेण प्रकमियमहिवलयं ॥४७॥
एरिसकज्जे पगए, जस्स सरो सुम्मए तयं हएिउं। यशोधरा प्राह
तप्पडिबिंब अहवा. करिज ससमीहियं पुरिसो ॥७२॥ एयरस विधायकए, दाउ कुमरस्स रज्जामत्तरिय ।
. राजागिरहेर समणलिंग , (राजा) एवं जे आणवा अंबा ॥४॥ हे माय ! कायमणवर, जोगेहि हणे न जावमन्त्रमहं। यशोधरा
यशोधरानिवडणनिमित्तयं पुण , जलथलखेयरजिए बहुं हणिउं ।। जह एवं पिटुमयं, पि कुक्कुडं हणसु ता यच्छ ! ॥७३॥ कुलदवयच्चणणं , करेहि तं संतिकम्मं ति ॥ ४६॥
तो माइनेहमोहिय-मणेण सछन्ननाणनयणेण । राजा
जणणीवयणं रुन्ना, पडिवनं गयविवेपण ॥७॥ जियघाया यण संती, दहा कई अंब! ते समाइट्ठा।
यद्वाजं धम्मेण संती , सो पुण धम्मो दयामूलो ॥५०॥ (१००) बहुयं पिहु बिन्नाणं , नाइसय होइ निययकजंमि । (अभयदानकथनम्-'अभयदाण' शब्दे प्रथमभागे७०६ पृष्ठे सुट्टु विदरालोयं, न पिछए अपये लच्छी ॥७५॥ द्रष्टव्यम्।
नरनाहवयणपरिपे-रिएहि सिप्पीहि झत्ति निम्मविनो। सं अंय ! संनिकम्म, तं चिय सम्वत्थ साहणसमत्थ । पिट्ठमयतंमचुडो, जमोहराए समुवणीयो०६॥ जं प्रदथेवं पि पर-स्स नेव चिंतिउजए पाव ॥ ५७॥ सा वि तो निवसहिया, गंतुं कुलदेवया पुरो भण। यशोधरा
इय कुकुडेण तूसिय, मह सुयकुसुमिणहरा होसु ॥ ७७ ॥ पुत्तय! परिणामवसा, पुत्रं पावं च होइ अहयावि।
अह नीद गेरिएण. निवेण असिणा स कुक्कुडो बहिनो। देहारुग्गनिमितं, पावं पिहु कीरए इत्थ ॥ ५८ ॥
भक्खसु एयं मंसं, ति जपिए तेण पडिभणियं ॥ ७८॥ यत उनम्
घरमंय ! विसं भुत्तं, नउ मंसं नरयदुसहदुहहे । पावं पिहुकायचं, बुद्धिमया कारणं गणतण।
तसजीवयहुप्पन्न, दुग्गंध असुहवीभत्थं ॥ ७ ॥ तह होड किं पिकजं, विसं पिजह पोसह हार ॥५६॥
तत्तो जसोधराए, जसोहराए य पत्थिो बाढं । राजा
पिटुमयतम्बचूड-स्स नरवरो भंजए पंस ॥२०॥ जा वि परिणामयसो , पुग्नं पावं हवेइ जीवाणं ।
अह बीयदिणे कुमरं, रजे मठविय जान पन्चाही। तह वि य जयंति सन्तो, परिणामविसोहिमिच्छता ॥६॥ ता देवीप भणियो, पडिवालसु देव! अज्ज दिणे ॥२॥ जो पुण हिंसाययणे-सु बट्टई तस्स नणु परीणामो।
पब्बाहमहं शि सुए. अणुहविडं अज! पुत्तरजसुई। दुट्ठो न य तं लिंगं, होह विसुद्धस्स जोगस्स ॥ ११ ॥ चिंता निवो इणीप किमिशा पुत्वावरविरुद्धं ॥२॥ किंच
अहवा चयर जियंतं, मयं गि अणुमण्ड कावि भत्तारं । पुनमिणं पापं चिय, सेवतो तं फलं न पावे,
विसहरगई व वंकं. को जाणइ चरियमिन्थीए ॥ ८३॥ हालाहलविसभोई, न जीवई अमयबुद्धी वि ॥ १२॥ ता पिच्छामि किमेसा, करो तो भणइ देवि !य होउ। जय तिहुयण वि पार्य, अन्नं पालाइवायो गरुय।
सा चिनेर जहन रमं, जणुख्याइतो मज्झ॥४॥ जं सव्वे वि य जीवा, सुहेसिणो दुक्खभीरू य ॥ ६३ ॥ होही पर कलंको, कहाव बावाइए पुण निवंमि। देहारुम्गकए बिहु. जीवदया चेव अंष ! कायव्या ।
बालसुयपालणकए, अणणुमरंती बिन दोसो ॥५॥ मारुम्गमाइ सव्वं, जं जीवदयाफलं नूण ॥ ६४ ॥
इय चिंतिय सा रत्री, नहसुत्तीसठिप विसं देह । तथाहि
भुजंतम्म तो सो, जाश्रो विहलं घलो झत्ति ॥८६॥ पारुग्गमुदग्गमप्पडिहयं प्राणेसर फुडं,
नाश्रो विसपोगो, पाहूया विसविधायगा विजा। रूवं अप्पडिरूथमुज्जलतरा कित्ती धणं जुठवणं ।
विजाहरण नहु सु-दरं ति चिंतितु अह देवी ॥ ८ ॥ दीहं आउ प्रबंचलो परियणो पुत्ता सुभत्ता सया,
सोयभरकंता इय, धस त्ति निवडा नरवरस्सुवरि । सं सव्वं सचराचरंमि वि अए नूप दयाए फलं ॥ ६५॥ गलअंगुष्टुपोगे-ण इण निययं पहं पावा ॥८॥ बयणकलहेण इमिणा. अलं मम चिय करसुतं वयणं । अह अट्टज्माणपरो, काया मरिउ सिबंधसेलमि। इय अंपिरा नरवाई. जसोहरा धरह बाहाए ॥ ६६ ॥
जाओ मऊरपोश्रो, गहिरो चयनामयाहेण ॥ ८॥ तत्तोनियो चि चितर, एगत्तो अंबयाधयणलोया।
नंदायाडयगामे, चंडतलारस्स दिन्नो तेग । अन्नत्तो जीयवहो. इत्थ मए किंतु कायव्वं ॥ ६७ ॥ सत्यगपत्थपणं, सो तं सिक्खबह नट्टकलं ॥१॥ महवा वि भातुरतो, गुरुवयगविलोबो षि ययभंगो। बहुविहरयणा मेलय, सछ। बहुपिच्छभाररमणीयो।
प्राण पिहणिय, रखियो पाणिणो हरिह ॥ ६ ॥ सो पाहुडं ति तेणं, पट्टयित्रो गुणहरनिवस्स ॥१॥ प चितिउं मियागा, पकहियं मंडलग्गमइउग्गं ।
इसो जसोहरा वि.मुयमरणुप्पन भटुझायपरा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org