Abhidhan Rajendra kosha Part 3

SR No.: 016043
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajendrasuri
Publisher: Abhidhan Rajendra Kosh Prakashan Sanstha
Publication Year: 1986
Total Pages: 1386
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary, Dictionary, & agam_dictionary
File Size: 51 MB

Page 756

(७३३) खवगा अन्निधानराजेन्डः।
खवणा खवण-कपण-न०। प्रकृत्यन्तरसंक्रमितस्य कर्मणः प्रदेशोदयेन
संस्तारस्थितसाधुः कर्मलघु कृपयनिनिर्जरणे, विशे। अप्रत्याख्यानादिप्रक्रमेण रुपक श्रेयां मोहा- जो संख्येज भवहि, सव्वं पिखवेइ सो तहिं कम्मं । घभावापादने, प्राचा०१६० ए०१०।
अणुसमयं साहुपयं, साहू वुत्तो तहिं समए ॥ ४६॥ कौशकपणकालो देवानाम्
यः साधुः (संखिजभवदिई ति) संख्याता संख्यायुवकणा अस्थि णं ते ! देवा भएते कम्मंसे जहमेणं एकेण| भवे एकस्मिन् जये एकजन्मस्थितिकः असंख्यातवायुषी वा दोहिं वा तिहिं वा नक्कोसेणं पंचहिं वासमएहिं खब- हि चारित्रप्रतीतिरपिन भवतीनि संख्यातवर्षस्थितिकत्वमुक्तम्
(सव्वं पि खवरे सो तर्हि कम्मं ति) सबमपितपयति निजरययंति ? हंता अस्थि । अस्थि णं भंते ! देवा जे अणंतेक
ति स साधुस्तत्र तस्मिन्संस्तारके व्यवस्थितः प्रथमसंहननमंसे जहमेणं एक्केण वा दोहिं वा तिहिं वा उक्कोसेणं
वत्प्रकृष्टाराधनः कपयति अष्टप्रकारमपि कर्म । अयं प्रतिप्तमयं पंचहिं वाससहस्सेहिं खवयंति ? हंता अस्थि । अस्थि एणं
स साधु साधुपदं प्रतिपन्नः सन् तस्मिन्नेव भये प्रायः कर्म भंते ! देवा जे अणंते कम्मसे जहहोणं एक्केण वा दोहिं क्षपयति । अनुसमयं तस्मिन्सुपर्यन्ताराधनासमयैन्युक्तो विशेवा तिहिं वा उक्कोसेणं पंचहिं वाससयसहस्सेहिं खवयवंति? |
षणोक्तः तस्यामवस्थायां विशेषतः कपणात लाभप्रश्नस्य गुरु
णा निर्वचनं दत्तम् ॥ ४६॥ संथा०॥ 'जं अनाणी कम्मं खयो' हंसा अस्थि । कयरे नंते ! देवा जे अणते कम्मसे जहरले
इत्यादि ज्ञानमये उपवासे, । “चनत्यं छटुं अट्ठमंदसमं वागं एकेण वा दोहिं वा तिहिं वा० जाव पंचहिं बाससएहिं लसमं अम्मासखमणं मासदुमासतिमासचउमासपंचमासखवयंति । कयरे णं भंते ! देवा. जाव पंचहिं वाससहस्से- छम्मासा सब्बं पि इत्तरं भावकहियं वा" | नि००१००। हिं खवयंति । कयरे णं नंते ! देवा. जाव पंचहिं वास- (ये ये कपणाः शोभ्याः तान् एकत्रीकृत्य गाथाद्वयेन 'सम्गम'
शब्दे द्वि० भागे ६९६ पृथे) सयसहस्सेहिं खवयंति ? । गोयमा ! वाणमंतरा भयंते कम्मंसे एगेण वाससएणं खवयंति । असुरिंदवज्जियाणं जव
कामदाणाईए, निविगइ खमणमेव परिजोगे (४७)। णवासी देवा अणंते कम्मंसे दोहिं वाससएहिं खवयंति ।।
विकथादिप्रमादेन विस्मृत्य भक्तादौ कालाध्वातीतस्य परि
भागे कृते सति (निबिग स्त्रमणमेवे ति) एवशम्दः पुनरर्थे स असुरकुमारा देवा अणंते कम्मंसे तिहिं वाससएहिं खवयंति ।
च परिजोगशब्दादने प्रोच्यते। ततश्च कालाध्वातीतस्य परिभोगे गहगणणखत्ततारारूवा जोसिया देवा अणंते कम्मंसे | पुनः कपणम् ।। जीत०॥ चनवास० जाव खवयंति । चंदिमसूरिया जोइसिंदा जो- (जीएगासणयं,) सेसगमाया तु खमणं तु (॥५६॥) इसरायाणो अणंते कम्मंसे पंचहिं बाससएहिं खवयंति ।।
पूर्वोक्तमायातोन्याः यथासोहम्मीसाणगा देवा मणंते कम्मंसे एगेणं वाससहस्सेणं० "सिया एगयनो लटुं, विविहं पाणभोयणं । जाव खवयंति | सणंकुमारमाहिंदगा देवा अणंते कम्मसे भड्गं भड्गं नुश्चा, विवनं विरसमाहरे ॥१॥" दोहिं वाससहस्सेहिं खवयंति। एवं एएणं अजिमावणं बंन
जाणं तु ता इमे समणा, आययट्ठी (मोक्कार्थी) अयं मुणी। लोगंतगा देवा अणंते कम्मंसे तिहिं वाससहस्सेहिं खवयंति ।
संतुझो सेवए पंतं लूह वित्तीसु तोसो ॥२॥"
इत्यादिकास यशोऽर्थ कृतासु मायासु पुनः कपणम् ।जीत०। महासुकसहस्सारगा देवा अणंते कम्मंसे चनहिं वाससहस्सेहिं त्रकाक्षिकचैत्यवन्दनस्यैकवारमकरणे कपणम् । महा०७ अग खवयंति। प्राणयपाणयारणअच्चुयगा देवाअणंते कम्मं- क्षपयति कम्माणि इति वपण: पु०क्वपक्रा, पि"खवेति जे से पंचहि वाससहस्सेहिं खवयंति । हेष्टिमगेवेजगा देवा 'गा।
चाणं " कृपयति यद्यस्मात् ऋणं कर्म तस्मात कपणः । यंते कम्मंसे एगणं बाससयसहस्सणं खवयंति । मजिक्रम
दश० ७ ० । सुते, मा० म०प्र०। गेवेजगा देवा दोहिं क्ससयसहस्सेहिं खवयंनि । उरि
खवणा-कपणा-खी । कपणमपचयो निर्जरा पापकर्मकपणमगेबेन्जगा देवा अणते कम्मंसे तिहिं वाससयसहस्सेहि
देतुत्वात् कपणा । भावाध्ययने सामायिकादिश्रुतविशेष,अनु ।
प्रा०म० । अस्या 'झवणा' इत्यपि रूपं भवति । खवयंति । विजयजयंतजयंतअपराजियगा देवा मणते
अस्य निक्षेपः। कम्मंसे चनहिं वामसयसहस्सेहिं खवयंति । सबसि- से कि त ? जवणा । जवणा चनविहा पामत्ता । तं कंगा देवा अणते कम्मसे पंचहि वाससयसहस्सेहि खव- जहा-नामज्जवणा, ठवणवणा, दव्वजावाणा, नावावयंति । एएणं गोयमा ! ते देवा जे आएंते कम्मंसे जह-।
वणा, नामठवणझवणा न पुव्वं भणिश्राओ। से किं तं मेणं एकेण वा दोहिं वा तिहिं वा उक्कोमे णं पंचहिं वा- दम्बकवणा । दबकवणा दुविहा पाना । तं जहाससरहिं खवयंति । एएणं गोयमा! ते देवा० जाव पंचहिं| श्रागमो अ,नोभागमभो असे किं तं प्रागमओ दन्धवासमहस्सेहिं खवयंति । एएणं गोयमा ! ते देवा. जाव ज्भवणा? जस्स एं ऊवणे ति पदं सिक्खि छि पंचर्हि वाससयसहस्सेहिं खवयंति, सेवं नंते ! ते ति। जिनंमिश्र परिजिअं जाव से प्रागमओ दब्बज्जवज०१० श०७०।
गा। से किं तं नोयागमनोदव्यजक्रवणानो आगम
१८४