________________
१२
इओ य
आख्यानकमणिकोशे
धरणिय लुलियसीसा विणयपरा विन्नवंति ते निवई । तं चेव रायलच्छि उवभुंजसु राय ! मुइरं पि ॥ १०४ ॥ तो भइ नरवरिंदो चिरकालं पालियं मए रज्जं । संपइ असमत्थो हं जो जोम्गो भणह तं तुम्भे ।। १०५ ।। जइ एवं ता सामिय ! समम्गगुणस्यणरोहणागिरिस्स । अम्ह मरणं दिज्जउ सेणियकुमरम्स रज्जसिरी ॥ १०६ ॥ तेसि निणित्तु बणं मोयपरिपूरिओ पुहद्दपालो । कारेइ सुहमुहुत्ते समभ्गमभिसेय सामरिंग ।। १०७ । वारविलासिणिविरइयसंगीयऽक्खित्तखत्तियसमूहे । बंदियणभणियजयजयरवबहिरियनहयलविभागे ॥ १०८ ॥ नती विदुलधम्मेल्लगलंतकुसुममालासु । दरउक्कं पिरपीवस्थणहररमणीय रमणीसु ॥ १०९ ॥ वज्चंत तूरपडिरवपडिपूरियविवरकंदरगिरिंदे । निवकज्ज सज्ज उन्भडभडकोडिनुसंकत्था ॥ ११० ॥ का मिणिपीणघणत्थण समाण निम्माणकणयकलसेहिं । मंतिसहिओ नरिंदो अहिसिंचइ सेणियकुमारं ॥ १११ ॥ तयणु मणिकिरणरंजियदियंतरं तस्स कणयमयमउडं | बंधित्तु उत्तमंगे पणमइ धरलुलियसिरकमलो ।। ११२ ।। उचविसिय खोणिवीढे विन्नवइ नरेसरो नरवरिंदं । नियछाय व्व नरेसर ! परिहरियब्बा पया न तए ।। ११३ ॥ इय वित्ते रज्जमहसवम्मि 'रिउनियरसमरसोडी | नवरायलच्छिरमणि उबभुजइ सेणियनरिंदो ॥ ११४ ॥
भाणुभावदोहलयदुच्चलं नियवि दुहियरं सेट्टी । पुच्छइ वच्छे ! अइदुच्चरंगिया कीस तं ? कहमु ॥ ११५ ॥ सा आह ताय ! मह अस्थि दोहलो तेण दुब्बलसरीरा । जाणामि अभयदानं वारणमारुहिय वियरेमि ॥ ११६ ॥ तं निसुणिऊण सेट्टी दोहल्यं तीए पूरिय पहिट्टो । उचहद्द तयणु गन्भं पमोयपरिपूरिया सा वि ।। ११७ ॥ परिपालिऊण गर्भ नवमासऽद्धट्टमेहिं दिवसेहिं । पसवइ तओ सुनंदा देवकुमारोवमं कुमरं ॥ ११८ ॥ नच्चंतकामिणिजणं चज्ज्रिरवरतूरपूरियदियंतं । वियरिज्जमाणदाणं वद्धावणयं कुणइ सेट्टी ॥ ११९ ॥ अह बारसम्म दिवसे सत्थतिहि - करण- जोगसंजुत्ते । कारइ दोहलयसमं नामं कुमरम्स अभओ त्ति ॥ १२० ॥ धाईहिं लालियंगो कमेण सो अट्टवारिसो जाओ । उज्झायस्सुवणीओ सुविणीओ विज्जगहणत्थं ॥ १२१ ॥ अह अन्नदिणे केणावि कलहयंतेण पभणिओ अभओ । तुह जणओ वि न नज्जइ किं कलहसि तं मए सद्धिं ? ॥१२२॥ तो तब्वयणायन्त्रणपुरंतअवमाणपूरिओ कुमरो । रुयमाणो नियभवणे गंतूणं पुच्छर जणणि ॥ १२३ ॥ अंब ! कहिं मह जणओ ? ति पुच्छिए पगलियंसुया भणइ । पुत्तय ! पवसंतेणं तुह जणएणं लिहियमेयं ॥ १२४ ॥ परिभाविउं तओ सो अवगयतत्तो पयंपए जणणी । अंब ! पुहईसरो मे जणओ ता तत्थ वच्चामो ॥ १२५ ॥ सेट्टिस्स वि कहियमिणं तेण वि पउणीकरेवि सामरिंग । पट्टाविओ कुमारी रायगिहे सह सुनंदाए || १२६ || आसाइऊण नयरं कुमरो जणणि बहिं पमोत्तॄण । नरनाहदंसणकए चलिओ नियपुरिसपरियरिओ ॥ १२७ ॥ तो वच्चतो जुन्नायडम्मि ददृण लोयस म्मदं । पुच्छइ पुरिसं कं पि हु किमेत्थ बहुलोयसम्महो ? ॥ १२८ ॥ सो पड़ बुद्धिपरिक्खणत्थमिह जुन्नकूवमज्झम्मि । मुद्दारयणं पक्खिविय पभणियं नरवरिंदे || १२९ ॥ तीर निसन्नो गिoes जो एयं तस्स देमि नियधूयं । पंचसयमंतिनाहं करेमि सह अद्धरज्जेण ।। १३० ॥ पभइ पुणो कुमारो लहइ किमागंतुओ इयं पुरिसो । आयड्डिउं ? तओ सो पर्यपए पावए बाढं ।। १३१ ॥ तो अयडतडे उवविसिय खिवइ तस्सुवरि गोमयं कुमरो । तस्स परिसोसणत्थं पलालपूलं पि जलमाणं ॥ १३२ ॥ पूरेऊणं सारणिजलेण तं अंधकूवयं कुमरो । तो नीरे तरमाणं छगणं घेत्तुं सहत्थेणं ॥ १३३ ॥ आयड्डिऊण मुद्दारयणं नियअंगुलीए पक्खिविडं । तो नरवइकमकमलावलोयणत्थं गओ कुमरो ॥ १३४ ॥ पडिहारकयपवेसो विसिट्टजणसरिस विहियसियवेसो । नयरजणजणियतोसो अत्थाणं पेच्छइ तओ सो ॥ १३५ ॥ जत्थिदनीलकुट्टिमतलविरयविमलमोत्तियचउक्को । सहइ करवालसामलनहंगणे तारयगणो व्व ॥ १३६ ॥
१. रिउनयर० रं० । २. इदम् ।
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org