Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 98

बुद्धिवर्णनाधिकारे अभयाख्यानकम्
जाव न झिज्जइ अरुणोरुकिरणपन्भारपेरिया रयणी । अकंतनयरपरिसरधरवीढो ता कुमारो वि ।। ६९।। मा होउ मग्गदोसो तमभरपरिपूरियम्मि मग्गम्मि । कुमरम्स गमणविग्धं ति चिंतिउं अवगया रयणी ॥ ७० ॥ सुकुमारचरणजुयलं पयचारेणं महीए गच्छंतं । कुमरं दद्रुमसत्तो सुयणो व्व ससी अवक्रतो ।। ७१ ।। किह वच्चइ ? ति दटुं दिणेसरो उदयगिरिवरारूढो । जणयावमाणदुहभारपूरियं सेणियकुमारं ।। ७२ ॥ तो पुहइपालपेसियपच्छन्नपयट्टपुरिसनियरेहिं । वच्चइ अलक्खिएहिं अणुगम्मतोऽभिमाणधणो ।। ७३ ।। नयर-पुर-सरिय-गिरिवर-कंदर-वरपरिसरे पलोयंतो । गच्छंतो संपत्तो कमेण बिन्नायडं नयरं ।। ७४ ॥ तम्मि मणाहरगोउर-चच्चर-रत्थामुहे निरिक्खंतो । भद्दाभिहाणसेट्टिम्स आवणे गंतुमुवइट्टो ॥ ७५ ।। तो तस्स पुज्यपुन्नाणुभावओ सिट्टिणा बहु विढत्तं । अहवा उत्तमसन्नेज्झभावओ किन्न कल्लाणं ? ॥ ७६ ॥ दट्टण तं कुमारं सिट्टी तुट्टो मणम्मि चिंतेइ । जं अज मए सुविणो दिट्टो रयणीए विरमम्मि || ७७ ।। करि-मयर-कुलिस-विद्द म-राजीव-पवित्तचक्कपवरपओ । रयणायरो व्व पुरिसो मह धूयं किर समुन्बूढो ।। ७८ ॥ सव्वंगलक्खणधरो स एव एसो त्ति चिंतिउं सेट्टी । पभणइ सुपुरिस ! तुन्भे इह नयरे कस्स पाहुणया ? ॥ ७९ ॥ तो तेण ताय ! तुम्हाण पभणिए सेट्टिणा निययभवणे । नेऊण ण्हाण-आसणपुरस्सरं भोइओ विहिणा ॥ ८०॥
सेट्टी कुमार ! जइ वऽणुचिया तुह सुनंदा । वणियदहिय त्ति तह वि हु सुविणयकहियं विवाहेमु ।।८।। तं निमुणिऊण कुमरो जलगभगभीरजलहरसरेण । वज्जरइ दसणकिरिणोहपूरियासेसदिसिचक्को ॥ ८२ ।। अमुणियकुलक्कमाणं अपरिक्खियसील-नय-सहावाणं । तायऽम्हाणं कन्नं वियरंतो मुणसि तं चेव ॥ ८३ ॥ तो भणइ भद्दसेट्टी कुमार ! तुह लक्खणाणि अक्खंति । पुहईपसिद्धउत्तमकुलक्कम खत्तवंसस्स ।। ८४ ॥ एवं भणिऊण पमोयपसरपरिपूरिओ तओ सेट्टी । कारावेइ सुनंदाए पाणिगणं कुमारस्स ।। ८५ ॥ उब्बूढजोव्वणाए बिबाहरहसियपउमरायाए । उच जइ विसयसुहं कुमरो सद्धि सुनंदाए ॥ ८६ ।। अह अन्नया सुनंदा सुविणं दट्टण कहइ कुमरस्स । जह अजउत्ताएसो अज मए सुविणओ दिट्टो ॥ ८७ ॥ रेहंतपुक्खरकरो सियदसणो दाणसंजुओ भद्दो । पियवारणो पविट्ठो तुमं व मह वयणकुहरम्मि ।। ८८ ।। तं सोऊण कुमारो पभणइ हरिणच्छि ! तुज्झ वरकुमरो । संभविही तो हरिसियहियया सा गम्भमुबहइ ।। ८९ ॥ अह अन्नया कुमारो.तीए समं जाव कीलइ जहिच्छं । ता नियइ निययजणयस्स मंतिणो तत्थ संपत्ते ।। ९० ॥ धरविलुलियसिरकमला कमजुयलं पणमिऊण कुमरस्स । आबद्धपाणिपउमा सप्पणयं ते भणंति इमं ॥ ९१ ॥ हक्कारणाय तुम्हाण पेसिया पुहइसामिणा अम्हे । ता रायपायपंकयमल्लियह कुमार ! अबियप्पं ॥ ९२ ॥ बहमन्निऊण मंतीण विणयवयणाणि तक्खणं कुमरो। जणयचरणावलोयणसमुस्मुओ पभणइ सुनंदं॥ ९३ ॥ सुयणु ! मह जणयलेहो समुस्सुओ ता अहं गमिस्सामि । तुमए पुण ससरीरं पालेयव्वं पयत्तेणं ।। ९४ ॥ परिणावितओ चइऊण निग्गओ गुन्विणी पमोत्तूण । ससिवयणि ! मणायं पि य मणम्मि मा मुणसु अवमाणं ॥ ९५ ॥ चिन्नवइ तओ कुमरं अंसुजलोल्लियकवोलफलया सा । किह मंदभाइणी तुह नयरमहं नाह ! जाणिस्सं ॥ ९६ ॥ तो तीए जाणणत्थं लिहेइ धवलहरभित्तिभायम्मि । रायगिहनयरपंडरकुडा गोयालय ति पयं ॥ ९७ ।। तो पणमिऊण सेटिं सम्माणेऊण पणइणिं कुमरो। आरोहिउँ वरियाए विणिग्गओ मंतिपरियरिओ॥ ९८ ॥ वच्चंतो संपत्तो कमेण कुमरो पुरम्मि रायगिहे । पेच्छंतो पणइयणं झडत्ति अत्थाणमणुपत्तो ॥ ९९ ॥ रायचलणावलोयणसमाणधरणियलविलुलियसरीरो । जा वच्चइ ता रन्ना गहिऊणाऽऽलिंगिओ गाढं ॥१००॥ पहईसरेण कुसलं ? ति पुच्छिए भणइ कयपणामो सो। ताय ! तुह पायपउमप्पसायओ मज्झ कुसलं ति ॥ १० ॥ अह भणइ अन्नसमयम्मि नरवई सजलजलहरसरेण । धवलं पि धवलयंतो धवलहरं दसणकिरणेहिं ॥ १०२ ॥
भो पउरजणा ! संपइ कहेह सव्वे वि नियमभिप्पायं । एएसि कुमाराणं कीरइ जो तुम्ह नरनाहो ॥ १०३ ॥ १. भोइसो पुरिसो-२० । २. पुच्छिनो-२० ।