Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 100

वद्धिवर्णनाधिकारे अभयाख्यानकम्
जत्थ य मरगयभित्ती संबसिया फलिहथंभदित्तीए । अइरुग्गयससहरकरकरंबिया सहइ रयणि व्व ।। १३७ ॥ जत्थ नवमेहडंबरचंदोययतलपलंबहारोहो । नवजलहरधारासारडंबरं लहु विडंबेइ ॥ १३८ ।। नमिरनरेसरनिरुवमचूडामणिकिरणरंजियसरीरो । अरुणारुणकिरिणावलिसंचलिरो सुरगिरिंदोव्य ॥ १३१ ॥ नवइंदनीलचूडारयणकरुक्केररंजियसिरग्गो । सिरिधरियमेहडम्बरछत्तसमालंकियतणु ब्व ॥ १४० ।।
परिहियमरगयमणिमयकुंडलकिरिणोहरुइरभुयसिहरो । घणहरिणनाहिकयपत्तवल्लिजुयलो व्व सोहंतो ॥ १४१ ।। - तारुजलमुत्ताहलहारावलिकिरिणछुरियवच्छयलो । सच्छसिरिखंड भृहरिभासुरभृय(म)मज्झमाओ ब्व ।। १४२ ।।
मंडलियमंडलुड्डमरसमरसंदोहसंकहक्खित्तो । दाहिणजाणुनिवेसियसुललियतलवामकमकमलो ।। १४३ ।। दोपासपरिट्टियतरुणरमणिदोधुव्वमाणसियचमरो । दिट्ठो अभयकुमारेण तत्थ सिरिसेणियनरिंदो ।। १४४ ।। हरिसेण चरणकमलेसु निवडिओ महिमिलंतसिरकमलो । तत्तो नरिंदचलणारविंदपुरओ मुयइ मुदं ॥ १४५ ॥ पउरेहिं पुहइवइणो पयासिओ वइयरो असेसो वि । एएण जहा आगंतुएण आयड्डियं एयं ॥ १४६॥ तं निसुणिउं नरिंदो हरिसवसप्फुल्ललोयणो भणइ । सुपुरिस ! निययागमणेण विरहियं किं तए नयरं ? ॥ १४७ ॥ तत्तो अभयकुमारो विन्नवइ नरेसरं कयपणामो । बिन्नायडनयराओ समागओ हं तुह समीवे ॥१४८॥ तो भूवइणा भणियं भद्द ! तुम भदसेट्टिणो धूयं । परियाणेसि सुनंदं ? तो अभओ भणइ आमं ति ॥१४९॥ तो सायरं नरिंदेण पुच्छ्यिं तीए वच्छ ! गब्भम्मि । किं जायं ? ति सपणयं पुत्तो ति पयंपए अभओ ॥ १५० ।। सो केरिसगुणकलिओ ? ति सहरिसं पुच्छिए पुहइवइणा । अभओ पभणइ मं पिव देव ! परियाणसु कुमारं ॥ १५१ ॥ एसेव मज्झ पुत्तो त्ति कलिय पुहईसरेण सप्पणयं । पुरपरिहसरलसुललियभुएहिं आलिंगिओ गाढं ।। १५२।। नयउच्छंगे विणिवेसिऊण अग्घाइऊण सिरकमले । भणिओ य जाय ! जणणी समागया ? अहव नो तुज्झ ? ॥ १५३ ।। आबद्धपाणिपउमो विन्नवइ नरेसरं तओ अभओ। ताय ! तुह नयरपरिसरउज्जाणं आगया अम्बा ॥ १५४ ।। ता तव्वयणायन्नणफुरंतपरिओसपूरिओ राया । आइसइ मंतिनियरं पवेसणत्थं सुनंदाए ।। १५५ ॥ तो सिग्घयरतुरंगमवेगेणं जाव जाइ उज्जाणे । कुमरो ता संपेच्छइ नियजणणि जणियसिंगारं ॥ १५६ ।। पभणइ पउत्थवइयाण अंब ! न कयाइ जुज्जइ विहूसा । ता झत्ति अणुब्भडवेसविरयणं वियरसु इयाणिं ॥ १५७ ॥ तो तीए तणयवयणाओ विरइओ जा पसत्थओ वेसो । ता आगंतुं नयरे पवेसिया मंतिनियरेण ॥ १५८ ॥ राया वि अणुब्भडवेसभृसियं पणइणि पलोएउं । तो तीए अग्गमहिसीपयं पयच्छइ पहिट्टमणो ॥ १५९ ॥ नियरज्जसिरीअंखें दाऊण पसत्थवासरे राया । तो पंचसयामच्चाण नायगं कुणइ तं कुमरं ॥ १६० ॥ नियभइणीए सुसेणाए दुहियरं दलियकमलदलनयणं । वियरइ अभयकुमारस्स मयणसेणाभिहं तत्तो॥ १६१ ॥ भुंजताणं पंचप्पयारविसए नरिंद-कुमराण । निवलच्छिकज्जउज्जमपराण कालो अइक्कमइ ॥ १६२ ।। अह अन्नया जयत्तयसामी सिरिवद्धमाणजयनाहो । रायगिहनयरपरिसरउज्जाणम्मी समोसरिओ ॥ १६३ ॥ तो राया नयरजणं विलसिरसंगाररेहिरसरीरं । उज्जाणे वच्चंतं दट्ट पुच्छइ पडीहारं ।। १६४ ॥ कयमणहरसिंगारो नयरजणो भद्द ! वच्चए कत्थ ? । विन्नवइ तओ सो देव ! जाइ सम्वन्नुनमणत्थं ॥ १६५ ॥ अम्हे वि सम्वविउपायपंकयं कोउएण पेच्छामो । इय चिंतिउं नरिंदो महरिहरिद्धीए नीहरिओ ॥ १६६॥ रहरयण-तुरय-कुंजर-अंतेउर-पत्तिनियरपरियरिओ। संपत्तो गुणसिलयम्मि चेइए मणहरुज्जाणे ॥ १६७ ॥ दटुं कलहोय-हिरन्न-रयणपायारतियसमोसरणं । परिहरियगंधसिंधुरबंधुरखंधो विसइ तत्थ ॥ १६८॥ पेच्छइ य चउद्दिसिअमरनियरपणमिज माणकमकमलं । सुरविसरभत्तिविरइयअट्टमहापाडिहेरजुयं ॥ १६९ ॥ अवलोइऊण तिहुयणसरणं सिरिवद्धमाणजिणनाहं । संथुणइ कयपणामो राया रोमंचियसरीरो ॥ १७० ॥ जय रोसतिमिरदिणयर ! मयणमहाजलणजलहरसमाण ! । मच्छरकरेणुदारणदारुणकंठीरवकिसोर ! ॥ १७१ ॥
१. सिंगार-रं।