________________
आख्यानकमणिकोशे
इदानी कर्पकाख्यानकमारभ्यते । तच्चेदम्
अन्थि विसालविसप्पियसप्पायारं महंतरन्नं व । कुंडलवलयं नयरं सखाइयं चाइवंद्रं व ।।१।। साहसिओ कृरमणो लोहियपाणी पभूयलोहिल्लो । परदब्बहरणचित्तो एगो चोरो वसइ तत्थ ॥२॥
सिंगारपिओ सिंगारसासणो मुणियसरससिंगारो। सिंगारसत्यपाढी सिंगारं चेव सदहइ ॥ ३ ॥ तथाहि
लवणरसो व्व रसाणं पवरी चिंतामगि व्य रयणाणं । कप्पतरु व्व तरूणं सव्वेसिं रसाण सिंगारो॥४॥
साहसियवओ सूरो रयणीए चोरिऊण पर व्यं । विलसइ देइ जहिच्छं परलोयावायनिरवक्खो ॥ ५ ॥ भणइ य
"अप्पणिया माया चेव होइ साहसघणाण वीराण । पहइ व्व वीरभोज्जा लच्छी महिला य परकीया ॥६॥" अह अन्नया य तेणं ईसरपासायभित्तिभायम्मि । पउमागारं खत्तं खणिउं नीसारियं दव्वं ॥ ७॥ रायाई पउरजगो पभायसमए समागओ तत्थ । उत्ताणियनयणजुओ पेच्छइ खत्तं पयंपइ य॥ ८॥
सिंगारो च्चिय एगो सव्वेन सिरोमणीयइ रसेसु । जं गुणरोरो चोरो पउमागारं खणइ खत्तं ॥९॥ तथा च केनचिदहमकारि
“रसः शृङ्गार एवैकम्तं च बढुं यदि क्षमः । अहं वा कालिदासो वा प्रोच्यन्तां यद्यमत्सरः ॥ १०॥" तहा
चोरम्स साहसमहोऽहो! सिंगारप्पियत्तमप्पुवं । जं एरिसम्मि दुग्गे खत्तं दिण्णं सविन्नाणं ॥ ११ ॥ सो वि हु चोरो जणवायजाणणत्थं निगृहियायारो । हरिसिज्जतो हियए निमुणतो नियगुणपसंसं ॥ १२ ॥
पहाओ कयबलिकम्मो पयडभडविहियफारसिंगारो । विम्हइयजणसमूहे समुन्नओ नियइ नियखत्तं ॥ १३ ॥ इओ य
चउवीसभेयभिन्नस्स सस्ससस्सस्स संभवणभूमी। भूमिवलयप्पसिद्धो धन्न उरगनामगो गोमो ॥१४॥
तत्थऽत्थि सत्थपयरोहिणीपिओ परमसम्सबहुवसहो । परिकलियहलो बलभद्दसरिसगो करिसगो एगो ॥ १५ ॥ चउवीसं पुण धन्नाणि एयाणि
धन्नाईचउव्वीसं जब-गोहुम-वीहि-सालि-सट्टीया । कोदव-अणुया-कंगू रालग-तिल-मुग्ग-मासा य ।। १६ ।। अयसि-हिरमित्थ-तिउडग-निष्फाव-सिलिंद-रायमासा य । इच्छू मसूर तुवरी कुलत्थ तह धन्नग-कलाया ॥१७॥ पत्थावं नाऊणं सव्वाणेयाणि ववइ धन्नाणि । निदिणइ लुणइ गाहइ गिहम्मि पइसारए सम्मं ॥१८॥ केण वि पओयणेणं संपत्तो तम्मि चेव पत्थावे । गामाओ करिसगो सो सलहिज्जंतं सुणिय चोरं ॥१९॥ भणइ य भो भो : किं सिक्खियम्स किर दुक्करं ? जमेएण । आजम्मं चिय खणियं खत्तं चिय पावकम्मेण ॥ २०॥ सोऊणमत्तणो तं परिभवजणयं विरुद्धवयणं से । चिंतइ चोरो एसो विणासियब्बो मए पावो ॥ २१॥ अह सो कम्मि वि विजणम्मि हक्किओ कीस निदिओ हं ति । तुमए ? ता पुरिसो होसु संपयं मरसि तुममिहि ॥ २२ ॥ आयड्डिय असिधेणुं भेसावइ जाव तेण ता भणियं । मा पहरमु होसु थिरो भद्द ! तुम पेच्छ मह चेढें ॥ २३ ॥ पइयं पत्थरिऊणं मुट्टि भरिऊण वीहियाणं च । भणियमिमे किं समुहे परम्मुहे वंडगुलंतरओ ।। २४॥ अंगुलदुगमंतरए काऊण खियामि ? तह कए तुट्टो । तेणुत्तं भद्द : जणो सब्यो वि हु कुणइ अन्भत्थं ॥ २५ ॥ हेरन्नियाइया वि हु हिरन्नकाई मुणंति जंवत्थु । कम्मयबुद्धीए तयं विलसियमिसओ ववइसति ।। २६॥
॥ कर्पकाख्यानकं समाप्तम् ॥३॥
१. सार्थपतिः । २. ऋषयः।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org