________________
२८४
आख्यानकमणिकोशे
पुनराह शक्रः
पागारं कारइत्ता णं नयरस्स अइदुग्गयं । नाणाजंतेहिं संजुत्तं तओ पव्वय खत्तिया ! ॥१७२॥ राजर्षिः प्राह
संजमो नयरं मज्झ सयं च विहियो तहिं । दुग्गो पसमपायारो नयजंतेहिं संजुओ ॥१७३॥ पुनर्वदति शचीपतिः
निवासहेउं लोयस्स सासए सुमणोहरे । पासाए कारइत्ता णं तओ पव्वय खत्तिया ! ॥१७४।। नमिः प्राह
मूढो चेव जणो पंथे वहंतो कुणई गिहं । निच्छएण जहिं ठाणं जुत्तं तत्थेव मंदिरं ॥१७५॥ इन्द्रः प्राह
तक्करे निग्गहेऊणं सुत्थं काऊण पव्वय । नमिराह
चोरा रागाइणो चेव ते य निग्गहिया मए ॥१७६॥ हरिराह
जे केइ पत्थिवा तुझं न नमंति बलगव्विया । वसे ते ठावइत्ता णं तओ पव्वय खत्तिया ! ॥१७७॥ मुनिरुवाच
जो सहस्सं सहस्साणं संगामे दुज्जयं जिणे । एगं जिणेज अप्पाणं एस से परमो जओ ॥१७॥ सुरपतिरवादीत्
गिहासमसमो धम्मो को अन्नो एत्थ विजई ? । दिजंति जत्थ दाणाई दीणा-ऽणाहाइपाणिणं ॥१७॥ साधुरुत्तरयति
जीवघायरओ धम्मं जं कत्थइ कुणई गिही । साधुधम्मगिरिंदस्स राइमेत्तो वि नो इमो ॥१८॥ पुरन्दरः प्राह
सुचन्न-मणि-मुत्ताओ कंसं दूसं च वाहणं । कोसे वड्ढावइत्ता णं तओ पव्वय खत्तिया ! ॥१८१॥ [राजर्षिरुवाच]--
जइ होति हिरण्णस्स गिरितुल्ला वि रासिणो । से तहा विरई कत्तो असंतुट्टम्स जंतुणो ॥१८२॥ सुराधिपो न्यगादीत्
अणागयाण भोयाणं कारणम्मि नराहिवा ! । हत्थागए इमे भोए मूढो जं एवमुज्झसि ॥१८३।। राजमुनिरभाषत
भोगासंसाए नो भोए लद्धे परिचयामऽहं । अजिन्नसंभवे दोसे को घयं पियई बुहो? ॥१८४॥ सल्लं कामा विसं कामा कामा आसीविसोवमा । कामे पत्थेमाणा अकामा जंति दुग्गइं ॥१८॥ य भणिओ वि हु एसो जा न चलइ मंदरो व्व पवणेहिं । ता जाओ पच्चक्खो हिट्टो नमिडं मुणी सको ॥१८६॥ भणइ महायस ! भुवणे वि तुज्झ सलहिज्जए कुलं गोत्तं । जेण तए पडलम्गं तणं व चत्ता इमा रिद्धी ॥१८७॥ आगासं व न लिप्पसि मुणिंद ! कत्थइ ममत्तपंकेण । रागाइसत्तुंवग्गो य सव्वहा तइ विणिम्गहिओ ॥१८॥ एवं अभित्थुणंतो रायरिसिं उत्तमाए सद्धाए । तिपयाहिणं कुणंतो पुणो पुणो वंदई सक्को ॥१८॥ तो बंदिऊण पाए चकंकुसलक्खणे मुणिवरस्स । आगासेणुप्पइओ चलंतमणिकुंडलो सको ॥१९॥ न वि रुद्रो न वि तुट्रो पालेउं नमिमुणी वि पव्वजं । सिद्धि गओ इमं चिय कुणंति अन्ने वि सप्पुरिसा ॥१६॥
॥ नमिराजाख्यानकं समाप्तम् ॥१०५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org