________________
२६७
३०. भावशल्यानालोचनदोषाधिकारे ललिताङ्गजनन्याख्यानकम् तो सो धावीए समप्पिऊण वद्धारिओ पयत्तेण । जाओ कइवयवरिसो पच्छन्नं तीए मायाए ॥५८॥ तत्तो सो जणय-सहोयरेहिं कम्मि वि महसवे जाए । नेहेण समाणीओ भोयविओ तीए पच्छन्नं ॥५॥ सो जेमंतो जणणीए कह वि दिट्टो बला वि तो तेसिं । पाएमु कड्ढिऊणं पक्खित्तो ओघसरयम्मि ॥६०।। तत्तो जणएणुत्तं किमणेणं तुज्झ बालएण कयं ? । सा वि हु पभणइ किं मम मंदिरे एस आणीओ ? ॥६॥ एवं जणयाइणं कलहंताणं परोप्परं तेसि । भिक्खट्टाए पविट्ठा अइसयनाणी मुणी एगो ॥६२॥ तो तं वंदिय सिरकयकरंजली जायविम्हओ इन्भो । पुच्छइ वइयरमिणमो माइ-सुयाणं अघडमाणं ॥६३।। भयवं ! कि जणणी वि हु एरिसअसमंजसं कुणइ पावं । पुत्ते जारिसमेसा मम जाया चत्तमज्जाया ? ॥६४|| तेण वि भणियं मा कुणसु विम्हयं भद्द ! कुणइ माया वि । पुत्तम्मि अप्पियं पुव्वजम्मवेराणुभावेण ॥६५॥ एएणं पुवभवे अन्नाणाओ विराहिया एसा । दुञ्चयणभणण-मारणरूवं वइरं जणंतेण ॥६६॥ तो तेण तत्थ मुणिणा संखेवेणं निवेइओ सयो । पुश्वभववइयरी कडुयवयणभणणाइ-मरणंतो ॥६॥ तो सोम ! इमीए इमो पुत्तो वि हु अप्पिओ इहं जाओ। पावमिमं भयजणयं ता भव्वा ! परिहरह वइरं ॥६८|| भीमम्मि भवे भव्वा वि भमइ कालं दुरंतमेएण | पावमिमं भयजणयं ता भव्वा ! परिहरह बहरं ॥६९॥ दोगच्च-दुम्गदोहम्गदुक्खमेएण पाउणइ जीवो । पावमिमं भयजणयं ता भव्वा ! परिहरह वहरं ॥७॥ लक्खण-रावणसुहडा अज्ज वि जुझंतिमेण नरयम्मि । पावमिमं भयजणय ता भव्या ! परिहरह वइरं ॥७१॥ परिवजह मिच्छत्तं कसायभडवम्गनिग्गहं कुणह । परिहरह राग-दोसे दुद्दमदंडत्तयं हणह ॥७२॥ परिचयह विसयसंगं मोहमई मुयह महह मयणभडं। उम्मग्गगमणरसियं परिरंभह करणहयवंद्रं ॥७३॥ ग्रन्थाग्रम् १००००।] सम्मम्गं पडिवजह परिवजह पावमित्तसंजोयं । महिऊण मोहमल्लं सिवरज्जं जेण पाउणह ||७४|| इय मुणिवयणं सोउं संवेयकरं सुहं सुणंताणं । वेरम्गगया जंपंति जायचारित्तपरिणामा ॥५॥ जाउ खयं गिहवासो निवडउ वजं सिरे सिणेहस्स । पविसउ पायालतले परिम्गहो वि हु महापावो ॥७६॥ वच्चउ पलयमणजो अणत्थजणगो इमो महारंभो । एयाए वि हु जायउ सममुत्ती विसयवंछाए ॥७७|| संसारियभावाणं नमोत्थु एयाण मोहिया जेहिं । न मुणंति मोहविसधारिय व्व परमत्थमिह जीवा ॥७८॥ इय विविहविमलसंवेगभावणाभाविया भवावासे । रइमलहंता सिववहुसंगमरसलालसा अहियं ॥७९॥ रागाइजलणजालोलिपज्जलंतं गिहासमं मोत्तु । तिन्नि वि ते पव्वइया संविग्गमणा महासत्ता ॥८०॥ अब्भसियदु विहसिक्खा गुरुकुलवासं समस्सिया सययं । परिचत्तसव्वसंगा विसुद्धलेसा समियपावा ॥८१॥ विप्फुरियगरुयविरिया संखो व निरंजणा गयविसाया । कुलवहुय व्वऽवियारा वमुहं विहरंति विगयभया ।। ८२।। सा वि हु जम्मन्तरनेहनियलसंजमियहिययवावारा । ललियंगओ त्ति ललियंगओ त्ति वाहरइ तज्जणणी ।।८३॥ अवहरियमणसमाही विसममहामोहविलसियविसन्ना । हरिणि व्व जूहभट्टा परिवड्डियगरुयरणरणया ॥८४॥ न सुयइ सुहं निसाए दिवा वि जेमइ न जेमणं छुहिया । अट्टवसट्टोवगया ललियंगयमोहियमईया ||८५।। मरिऊण मोहवसया पत्ता कुगई पगिट्टिदहदुहिया। भमिही भवकंतारे अहो ! हु मोहो अणत्थफली ।।८६॥
॥ ललिताङ्गकजनन्याख्यानकं समाप्तम् ॥६६॥ एए अट्टवसट्टा कुगई मोहाओ पाविया मरिउं । ता सम्मं मरियव्वं समाहिलामे मुहीहिं ।। यः स्वापतेय-गृह-पुत्र-कलत्रमूढः, कालं करोति स भवेदिह दुःखधाम ।
तस्मात् समाधिवशगेन विवेकभाजा, मर्तव्यमन्यजन्मन्यमृतत्वहेतोः (?) । ॥ इति श्रीमदाम्रदेवसूरिविरचितवृत्तावाख्यानकमणिकोशे मोहवशातैमरणकुगतिपातदर्शकस्त्रिंशत्तमोऽधिकारः समातः॥३०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org