Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 285

१६८
आख्यानकमणिकोशे
जाए संहारे जिणदत्तो तयणु तस्स भवणम्मि । पत्तो कीर्ति तत्थ नियइ हारप्पहं कन्नं ॥ १५२ ॥ उभिज्ञमाणजीवणरमणीयं अमररमणिसमरुवं । अणुरायरंजिओ सो निययावासम्मि संपत्तो ॥ १५३ || माविण तं कन्नं हारप्पहं न से दिन्ना । तो विक्किणियकाणी जिणदत्तो नियपुरं पत्तो ॥ १५४ ॥ हारप्पहानिमित्तं काऊणं छत्तवेसमणुपत्तो । चंपाए किंचि उज्झायमुत्तमं सो समल्लीणो || १५५|| मह खानु किंपि हु तेणुत्तं जंपए उवज्झाओ । भोयगरहियं विज्जं गिरहनु जं किंपि पडिहाइ ॥ १५६ ॥ मग्गसु धणस्स पासम्मि भोयणं भद्द ! दाणवसणी सो | पंचसए ससरकखाण जेण भुंजंति तस्स गिहे ॥१५७॥ तो तेण घणो भोयणनिमित्तमभत्थिओ भइ कन्न । वच्छे ! जं वा तं वा एसो भोयाविवोति ॥ १५८ ॥ हारपाऽणुदिवसं पि भोयणं तस्स वियरए सो वि । तं पुप्फ-फलाईहिं उवयरइ न मन्नए सा वि ॥ १५९ ॥ छंदाणुवत्तणणं मिउभासतेण तेण अणुदिवसं । आयारिंगियकुसलेण रंजिया सा तहा कहवि ॥ १६० ॥ तीए जहा भणिओ सो मग्गसु इट्ट पर्यपए सो य । जइ एवं ता सुहयसु ममंगसंगेण तीयुक्तं ॥ १६९ ॥ .पायाइ गहियवन्नं सललियपयगामिणिं मम सरिच्छं । मुणिऊगं गाहमिमं जं कायव्यं तयं कुणसु ॥ १६२॥ हसियं तुह हरइ मणं रमियं पि विसेसओ न संदेहो । मयरद्धओं व् विनड मेनू वि तुमाओ वित्थरिओ || १६३॥ भावत्थों एयाए गाहाए 'हर मर्म' ति पढमेहिं । पयअक्खरहिं सिट्टो हरामि किं ? अब नो जुत्तं ॥ १६४॥ इह-परलोगविरुद्ध हरणं इय चिंतिऊण भणिया सा । सस्विवणि ! सुपुरिसाणं न जुज्जए कवि अवहरणं ।। १६५ ।। ता अलियगहग्गहिया होसु तुमं जेण मन्तवाद्दत्तं । काउं निरुयं जायं गुरुयणदिन्नं विवाहमि || १६६ ॥ मह वल्लहेण विहिओ चारुपवंचो त्ति चितिउं लग्गा । हारप्पहा पर्यापउमुहासपरं असंबद्ध || १६७॥ एमेव हसइ गायइ पलवइ नच्च पुरे परिभमइ । तो सत्यवाहपमुहो लोगो अच्चाउलो जाओ ।।१६८|| वाहरिया सवे विहु पयंडवरमंतवाणो तत्थ । तेहिं वरमंतवार कए गहो वद्धिओ अहियं ।। १६९|| किंबहुना ?जह जह विज्वाइणो से कुणंति उवयारे । तह तह महागहो सो बाहड़ तं पिगुणलोगो व्व ॥ १७० ।। तो पुच्छिओ स छत्तो धणेण जिणदत्त ! जाणसे किंपि ? | तेणुत्तं मज्झ कुलकमागया संति विज्चाओ ।।१७१॥ पेच्छामि परमिमीए सचमिय पिऊण जिणदत्तो । पत्तो तीए सयासे रहम्मि सा जंपिया तेण ॥ १७२॥ सुयणु ! करिस्समहं ते मंतपओगं परं तह कए वि । तझ्याए वाराए पउणा तं होसु इय भणिउं ॥ १७३ ॥ गंतूण घणो भणिओ महागहो ताय ! एस दुस्समो | मंतो वि भूयतासो समत्थि ता कुणमु सामगिंग || १७४|| आबालकालपालियविसुद्धबंभव्वया नरा अट्ट । ताय ! निहालसु मज्झं जे उत्तरसाहया होति ॥ १७५ ॥
भणइ घणो भयवंतो ससरक्खा सन्ति सीलबलकलिया । ता सो किण्हच उद सिनिसाए चलिओ घणाइजुओ || १७६॥ संपत्तो पेयवणे पिसायअट्टहासभी मम्मि । उज्झतमडयवसविस्सगंधपरिपूरियदियंते ॥ १७७॥ एयारिस भी सावणमसाणमज्झम्मि मंडलं काउं । ससरक्खा खम्गकरा चिहिया एवं च उल्लविया ॥ १७८ ॥ सोउं सहा ससदं तुभेहिं सिवारवा विहेयव्वा । इय सिक्खविडं मुक्का ते अट्ट वि अट्टमु दिसामु || १७९ ॥ पुचि सिक्खचिया ताण पुरो सदवेहिणो अट्ठ । विधेयव्वं लक्खं तुच्भेहिं सिवारखे जाए || १८० ॥ तो मंडलए उबवेसिऊण हारप्पहं समुचविट्टा । पज्जा लिऊण जलणं 'हुंफडुसाह' ति तेणुते ॥ १८९ ॥ सइवेहिं सिवाफेक्कारवो कओ तयणु सद्दवेहीहिं । विद्धा बाणेहिं तओ नट्टा भयकंपिरा ते वि ॥ १८२ ॥ पीडियमहियं पत्तं मंडलए मन्तवाइओ पडिओ । उवलद्धचेयणो पुए खणेण भणिउं समाहत्तो ॥ १८३॥ ताय! मए पुव्वं पि हु पयंपियं वंभचारिणी दुलहा । इय जंपिऊण सव्वाणि ताणि पत्ताणि नियठाणं ॥ १८४ ॥ गहनिम्गहं कहं तं कुणसि ? त्ति धणेण पुच्छिओ छत्तो । जइ किर अज्ज वि इह बंभयारिणो हुंति तेणुते || १८५ ॥ निगुरुणा सत्थाहेण भणिया बंभयारिणो परमा । पेसह तह विहिए तं पि विहडियं झत्ति पुवं व ॥ १८६॥ निवाडिया धणेणं कुविएण तओ असेसससरक्खा । पुट्ठं च कहं पुण बंभयारिणो वच्छ ! नायव्वा ? ॥ १८७॥
For Private Personal Use Only