________________
१५. नियमविधानफलाधिकारे ब्राह्मण्याख्यानकम्
१५१ आगच्छद प्रयत्थं पुरिसो तं सव्वहा विणासेसु । मा पुव्वं व पमायं काहिसि तुममेस सिक्खविओ ॥१२॥ दामन्नगो वि सह पिययमाए जा जाइ जाणमारूढो । ता सायरदत्तेणं भणिओ तं पत्थिओं कत्थ ? ॥१३॥ तेण वि कजम्मि निवेइयम्मि बुत्तं तमेत्थ हट्टम्मि । उचविससु ससं कुलदेवयाए पाएसु पाडेउं ॥१४॥ जावाऽऽगच्छामि तहा कयम्मि जा जाइ ताव तमसम्मि । विद्धो बाणणं तेण झत्ति मुको य जीएणं ॥९॥ हाहारवो य जाओ सिद्धं कजं ति जाइ जा सेट्टी । ता दामन्नगमेसो पेच्छइ हट्टम्मि उवविढें ॥९६।। तं किं न गओ ? भणियं च तेण एत्थेव चिट्टयु तुमं ति । मं मोत्तुं तुह पुत्तो बला गओ किं करेमि अहं ? ॥९७|| खुहियमणो जा चिट्ठइ सेट्टी सिटुं च ताव केणावि । नाउं परंपराए सेट्टिसुओ हा ! विणट्टो त्ति ॥९८॥ पुणरवि एस जियंतो पावो माराविही अपावमिमं । इय कलिव स सेट्टी को सहस त्ति पाणेहिं ॥९९॥ नाऊण वइयरमिमं रन्ना पुढे वउप्पए कोइ । नत्थि त्ति देव ! नवरं चिट्टइ जोमाउगो लगो ॥१००॥ . आगच्छउ सो पेच्छामि ताव पत्तो य निवसयासम्मि । दिट्टो रन्ना पुग्विल्लपुन्नपयरिसपवित्तंगो ॥१०१।। चिंतियमिमिणा मा होउ मज्झ एसो जणम्मि अववाओ। रन्नो गिहे पवि, समुद्ददत्तस्स सव्वस्सं ॥१०२॥ जइ वि हु एसो जामाउगो त्ति जोग्गो न गेहसामित्ते । तह वि मए दिन्नमिमस्स चेव सव्वं पि सव्वस्सं ॥१०३॥ तत्तो रन्ना दामन्नगस्स नायरयलोयपच्चक्खं । दिन्नं रंजियमणसा सव्वं पि समुद्ददत्तपयं ॥१०४॥ तो दामन्नगसेट्टी संजाओ नायराण गोरव्यो ।सव्वत्थ चक्खुभूओ जाओ य असेसनयरम्स ॥१०॥ अह कइया वि विसाए परुढपणयाए साहियं तम्स । लेहम्स बिंदफुसणाइ सव्वमेयं मए विहियं ॥१०६॥ ते पिययम ! तुह पाणे तया मए रक्खियाऽणुरत्ताए। तेग वि परितुट्टणं ठविया सव्वस्स सामित्ते ॥ १०७ ।। अह कइया वि हु चिरपेसियाणि जलहिम्मि जाणवत्ताणि । पत्ताणि ताणि पुन्नपभावओ तस्स सव्वाणि ॥१०८॥ वद्धाविओ य सेट्टी जा गच्छइ ताव अंतरालम्मि । नच्चंतेण नडेणं' परिपढियं रंगमूमीए ॥१०९॥ अणुपुंखमावहता वि अणत्था तस्स बहुफला हुंति । सुह-दुक्खकच्छपुडओ जस्स कयंतो वहइ पक्खं ॥११०॥ नियचरियसुमरणेणं रंजियहियएण तेण से दिन्नी । एगी लक्खो दविणम्स पाढिपुणरवि तमेव ॥१११।। पुणरवि दिन्नो लक्खो पुणरवि पढियम्मि तइयओ दिन्नो । जा दिन्नं लक्खतिगं रन्ना रुटेण तो भणिओ ॥११२॥ रे निभग्गय ववहरसि किह णु पाएहि छड्डिएहिं तुमं । मह् पासाओ लद्ध रिद्धिमिमं जं विणासिहिसि ॥११३।। भणियं च तेण जाणामि देव ! वणियाणमणुचियं एयं । कजेण जेण विहियं तस्स तुमं सुणसु परमत्थं ॥११४॥ मह सुमरावियमिमिणा चरियं तो तोसओ मए दिन्नं । इय नाऊणं देवो जं जाणइ तं कुणउ मज्झ ॥११॥ पुढे नियवुत्तंतो कहिओ दामन्नगेण सब्बो वि । सुणिऊण तयमसेसं रंजियहियएण रन्ना वि ॥११६॥ परिपूइऊण महरिहवत्थालंकारपभिइणा भणिओ। वियरसु भद्द ! जहिच्छं गोरव्वो मज्झ तुममिहिं ॥११७|| इय सो जणाणुरायप्पुव्वगममरोव मणुयोक्खं । भुंजिय सग्गसमिद्धिं पत्तो कमसो य सिद्धि च ॥११८॥
॥ दामनकाख्यानकं समाप्तम् ॥४५॥
इदानी ब्राह्मण्याख्यानकमारभ्यते। तश्चेदम्
उज्जेणीए पुरीए वणिणो निवसति तिन्नि जिणभत्ता । वणिजन्नदत्त-सिरिविण्हुमित्त-जिणदासनामाणो ।।१।। धूयाओ ताण जयसिरि-विजयसिरीओऽवराइया अवरा । अन्ना वि हु ताण सही वसुमित्ता माहणम्स सुया ॥१॥ अवरोप्परं च वढतपीइपरिहासहरियहिययाण । अइकमइ ताण कालो अहऽन्नया माहणम्स मुया ॥३॥ आसाढचउम्मासयपभायसमए समीवमियराण । संपत्ता ताओ वि हु एव समुल्लविउमाढत्ता ॥४॥
१. पदियमिणं रंग -२० । २. पाढियं-२० । ३. लक्खो तहेव पदि० २०।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org