________________
१४७
१४. स्वाध्यायाधिकार यवाख्यानकम् अवघससि घससि धुत्ता ! ममं चेव निरक्वसि । लक्खिओ ते मए भावो जनं पेच्छसि गद्दहा ! ॥१३॥ तो सिक्खिरं तयं जाव जाइ परिवत्तयं पुणो मग्गे । ता उन्नइयाकीलापरवसे पेच्छइ कुमारे ॥१४॥ ताणेकेणं कणियाए पहणिया उन्नई समुल्ललिउं । कत्थइ बिलम्मि पडिया न य दिट्टा तेहिं तो पढियं ॥१५॥ इयो गया इओ गया जोइज्जन्ती न दीसए । वयं एवं वियाणामो अगडे पडिया अणोलिया ॥१६॥ तं पि हु सिक्खिय उग्घोसमाणओ जवपुरम्मि संपत्तो । अगुजाणाविय सालाए संठिओ कुंभयारम्स ॥१७॥ रयणीए उल्लभंडाणि छिंडिजाइ मूसओ भीओ। तो अगुकंपाजुत्तेण कुंभयारेणिमं पढियं ॥१८॥ सुकमालय ! भद्दुलया ! रतिं हिंडणसीलया ! । मम सयासाओ नत्थि ते भयं दीहपिट्टाओ ते भयं ॥१९॥ सिक्खेउतं पि मुणी गुणइ तओ ताणि तिन्नि वि पसंतो । एत्तो य बालरजं नाऊणं दीहपिट्टेण ॥२०॥ नेमित्तियसिटुं पि हु जमऽणोलियकन्नयापई होही। रायाहिबई तं चिय विचिन्तिउं तेण पावेण ॥२१॥ हरि कुमरी भूमीहरम्मि खित्ता तहेव सामंता । केत्तियमेत्ता वि हु तेण भेइया दविणजाएण ।।२२।। नाओ य जवमुणिंदो समागओ ता न सुंदरं एसो । महविलसियं मुणिम्सइ ता मारिजउ उवाएण ||२३|| इय चिंतिऊण गद्दहनरेसरं भणइ देव ! तुह जणओ। तिब्बतव-चरणभग्गो समागओ गिहिही रजं ॥२४॥ सामंता वि हु सव्वे वि भेइया तं पुणो मुणसि तइया । रज्जं जया गहिम्सइ ता तेणुत्तं कहसु जुत्तं ॥२५|| पभणइ य दीहपिट्ठो नीईसु वि जंपियं हरइ रजं । जो बप्पो वि स सप्पो व्व मरणमरिहइ महाराय ! ।।२६।। न जहा जणाववाओ जायइ तह सिग्यमेव गंतुणं । तं वावायसु इय जंपिऊण कहिओ कुलालगिहे | | राया विहिओ एसो ति चिंतिउंजणयमारणनिमित्तं । अंधारपडं पावरिय करयले कलिय करवालं ॥२८॥ सद्धि भद्दलएणं गंतुं सो जाव हेरिउलग्गो । ताव पढंतं निसुणइ जणयं अवघससि इच्चाइ ।।२९।। तं सोनरनाहो चिंतइ ताएण जाणिओ अयं । नाणेण अणोलियमवि नाही इय चिंतयंतस्स ॥३०॥ तस्स तओ पुण मुणिणा पढियं तमिओ गय त्ति इच्चाइ । तं सोनरनाहो चिंतइ पावेण मह भइणी ॥३१॥ छुढा अयडे केणावि तो भयं तस्स पासओ मज्झ । तं पि हु ताओ नाही तो पढियं साहुणा एयं ॥३२॥ सुकुमालय इच्चाई तं सोउं चिंतए निवो मज्झ । मंतिसयासाओ भयं कहियं ताएण नाणेण ॥३३॥ ता मह भइणी विहु तेण गिण्डिया नियमओ जओ ताओ। चिंतियमेत्तं पि हु कहइ मज्भ इय चिंति राया ॥३४॥ गंतुं भवणे नियबलभरेण धरिऊण झत्ति तं मंतिं । जाव निहालइ भूमीहराइं ता पाविया भइणी ॥३५॥ तो पुट्टाए सिट्ट तीए जहा अहमणेण अवहरिया । रु?णं रन्ना वि हु सरोसमणुसोसिओ मंती ॥३६॥ जाए पभायसमए सबलो राया गओ मुणिसमावे । पणमेउवविट्ठो मुणिणा वि हु निययसत्तीए ॥३७|| कहिया सद्धम्मकहा तो नरनाहो विलम्गिय कमेसु । जंपइ किह मह मोक्खो होही एयस्स पावस्स ? ॥३८॥ जंपइ साहू पावं नासइ सव्वं पि साहुदिक्खाए । एयं पि करिम्सामि त्ति जंपिउ उट्टिओ राया ॥३९॥ गंतुं भवणम्मि तओ भइणि परिणाविऊण भद्दलओ। अहिसित्तो नियरज्जे सयं पुणो सह सजणणीए ॥४०॥ पत्तो जणयसयासे तेण वि गंतूण गुरुसमीवम्मि । फव्वाविओ तओ ते सव्वे वि कुणंति तवचरणं ॥४१॥ मरिऊण समुप्पन्ना अमरा विप्फुरियतणुपहापडला । सिझिस्संति विदेहे उववज्जिय विजियकम्मभडा ॥४२॥ स-परोभयगुणहेऊ सञ्झाओ जह जवस्स नरवइणो । जाओ तह अन्नस्स वि जायइ इहई च भणियं च ॥४३॥ अट्टमट्ट पि सिक्खिज्जा सिक्खियं न निरत्थयं । अट्टमट्टप्पसाएणं जीवियं परिरक्खियं ॥४४॥
॥यवाख्यानकं समाप्तम् ॥४४॥ स्वाध्यायकर्म कृतिनां कृतसिद्धिशर्म, सद्धर्मसाधनमपाकृतपापकर्म ।
सज्ज्ञानकारणमकारणबन्धुमेतद् , दुानसिन्धुरसितांकुशमाश्रयध्वम् ॥१॥ ॥ इति श्रीमदाम्रदेवसूरिविरचितवृत्तावाख्यानकमणिकोशे स्वाध्यायफलप्रतिपादकश्चतुर्दशाधिकारः समाप्तः ॥१४॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org