Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 199

११२
आख्यानकमणिकोशे
हा सुहसार ! हा कित्तितार ! हा रूवमार ! दुहवार ! | दे ! देसु दंसणं दृइय ! दीणचयणाए मह इहि १२७|| हा पणइपत्थ ! हा वियडवच्छ ! हा सरसपंकयदलच्छ ! | हा करणवच्छ ! हा हिययसच्छ ! तं कत्थ दट्टयो ? ॥१२= ॥ इय वच्छल निवेसियकर-चरणाए दर्द रुयंतीए । निवपज्जतो लोगो रुयाविओ तीए भणियं च ॥ १२९ ॥ संपइ सिणिद्धबंधच ! कज्जं कुण देहि मज्झ कट्टाई । जह झत्ति अमरलोए गंतूण मिलेमि दयम्स ॥ १३० ॥ तेणावि भणियमेयं जुत्तं सुकुलीणवीरघरिणीण । तो तीए कए रन्ना कारविया सुरहिकट्टचिया ॥१३१॥ तू मुंडमालं सह कर-चरणाइएहिं नियपड़णी । विज्जाहरम्स भज्जा सज्जा पज्जा लियचियरिंग ॥ १३२ ॥ काउं नियउच्छंगे अंगावयवे पियस्स उबविडा | सलहिज्बंती निस्सेसरायपज्जुंतलोएण ॥ १३३ ॥ तो पवणवसवियंभियकरालपज्जलियजलणजालाहि । विज्जाहर भज्जा झत्ति भासरासीकया तत्थ ॥ १३४॥ तो पउमुत्तरराया जलंजली जाव वियरए तीए । तो रुहिरारुणगत्तो पत्तो विज्जाहरो सहसा ॥ १३५॥ भणियं च तेण वियसंतवयणकमलेण जयउ नरनाहो । जम्स पभावेण मए निज्जिणिओ दुजयपडिवक्खो || १३६ || जन् मज्झ हिययदइयं दइयं न हु तं नरिंद ! रक्खंतो । ता किह पडिभयमहय हढेण एवं विणासंतो ? ॥ १३७॥ इय एवमुल्लवंतस्स तस्स वज्जप्पहारपहउ व्व । पउमुत्तरनरनाहो अहियं चिंताउरो जाओ ॥ १३८ ॥ एएण महासत्तेणऽविस्ससंतेण कम्स वि परम्स । मह अप्पिया नियपिया मए वि एयारिसं विहियं ॥ १३९ ॥ भज्जाविणासभीएण अप्पिया न हु अणण अवरस्स । सो पुण सिग्घयरं चिय मए कओ पावकम्मेण ॥ १४० ॥ विस्सासघायओ हं जाओ खयरीविणासकरणेण । अहवा अवियारियकज्जकारिणो केत्तिय एयं ? ॥ १४१ ॥ सत्थत्थपंडियम्स वि मज्झेणाssवडइ किं पि तं कज्जं । जं न जणइ चित्तमुहं घेप्पंतं नेय मुच्चतं ॥ १४२ ॥ अपरिक्खियकयकज्जं सिद्धं पि न सज्जणा पसंसंति । सुपरिक्खियं पुणो विहडिय पिन जणेइ वयणिज्जं ॥१४३॥ महिमंडलम अजसो मिट्टी काही न कोइ विस्सासं । कस्स वि अवरम्स जए मज्झ वि एवं कुणं तस्स ॥ १४४ ॥ अवरं च वीररमणीण जुत्तमयं मए भणतेण । उच्छाहिऊण विहिय थीवज्झालक्खणं पावं ॥ १४५ ॥ पुच्छंतस्स नियपिय उत्तर मेयम्स किं पयच्छिस्सं ? । विवरं जइ देइ मही ता हूं पविसामि पायालं ॥। १४६ ।। दहूं, विवखवणं निवई तेणिदियालियनरेण । चाएउ हुरुक्खियमेयं पढियं पट्टेिण ॥ १४७॥ पणमह चलणे इंद्रस्स इंद्रजालम्मि लद्धलवखस्स । तह अट्टसंवरे संवरस्स सुपइट्टियजसस्स || १४८ ॥ तं सोउं परमुत्तरराया जा नियइ ता न तत्थ चिया । न हु खयरो तो नाय विलसियमिण मिंदियालकय ॥ १४९ ॥ दावेइ दविणलक्खं तो सायरमिंदियालियनरस्स । राया रंजियहियओ चरिएणं तस्स गुणनिहिणो || १५० || वेरम्गभावियप्पा पुहइवई पेच्छिउ तमच्छरियं । अंतोरमंतसंवेगभाविओ चिंतिउ लम्गो ।। १५१ ।। खदिट्टनट्टचं जहा इमं इंदियालमह जाय । संसारविलसियां पि हु तह अथिरं पेच्छ सव्वंपिं ॥ १५२ ॥ विलसंतवारविलयालोयणभमणं व चंचलं पेम्मं । अनिलंदोलियलवलीदलोचमं तारतारुण्णं ।। १५३ || पवणुल्लालियरं गिरतरं गमालाचलाचलं जीयं । अथिरसरूवं वित्तं चित्तं व सरायजीवाणं || १५४ ॥ एवं विचिंतयंतो विन्नत्तो सो वरोहिएण इमं । दुक्खंतरिसी अज्जं समोसढो देव ! चउनाणी || १५५ || तं सोउ नरनाहो सपरियणो सावरोहणो चलिओ । आरुहिय मत्तहत्थि संपत्तो सूरिन्नेज्झे || १५६ ॥ गुरुणो चरणे नमिऊण धरणिवीढम्मि तयणु उवविट्टो | धम्मकहापज्जन्ते सप्पणयं पुच्छर एवं ॥ १५७॥ भयचं ! पुव्विल्लभवे मए कयं किं ? जमेरिसा रिद्धी । पुरओ वा किं भविही ? इय भणिए पभणइ मुणिंदो ॥ १५८ ॥ पुव्विल्लभवे परमेण पूइओ आसि जिणवरो तुमए । तेण सुरिंद्रसमाणा रिद्धी एयारिसा तुज्झ ॥ १५९ ॥ जाईसरणेण तओ पुण्यभवो जाणिओ नरिंदेण । भाविभवा वि हु कहिउ पारद्धा मुणिवरिंदेण ॥ १६०॥ सद्धि चहिं पिपियाहिं तुज्झ होही नरिंद ! सुरलोगो । सत्तमजम्मम्मि पुणो परमपय तं पि पाविहिसि ॥ १६१ ॥ तं सुणिऊण नरिंदो हरिसवसुधुसियरोमरेहिल्लो । काऊण गंठिभेय पावइ सम्मत्तवररयणं ॥ १६२॥
For Private Personal Use Only