________________
११०
आख्यानकमणिकोशे तं सो गयाणा मणम्मि ग्वेयाउरा विचितंति । को ण्याओ रंजिम्मइ ? ति पडिया दुहावत्ते ॥५९।। भणियं च--
उद्वेगमहावर्ते पातयति पयोधरोन्नमनकाले । सरिदिव तटमनुवप विवर्धमाना मुता पितरम् ॥६०॥ दोहं पि नरिंदाणं अहऽन्नया मागहेहिं अत्थाणे । पउमुत्तरकयगाहा पढिया उद्दामसदेण ॥११॥ आलाणम्मि उ ही नियए ठाणम्मि घेप्पए अस्सो । हिययम्मि पवरमहिला सुयणो सम्भावमेत्तेण ॥६२।। कहियं च तेण पउमुत्तरेण रइया परंपराए इमा। निमुया कन्नाहिं तओ भणियं एसो सजीवो त्ति ॥१३॥ ता चित्तपट्टियाओ तस्स वि पट्टवह अह नरिंदेण । पउमुत्तरम्स पट्टावियाओ दिट्टाओ तेणावि ॥१४॥ नायं च जहा--लिहियव्चमेत्थ एयाणुरूवयं तत्तो । पउमम्स पुचभायम्मि वियसियं कमलमालिहियं ॥६५॥ अवराभिमुहं पडिबुद्धमुप्पलं लिहियमुप्पलसयासे । उडतनिलीयंतो भमरजुवाणो का तेसु ॥६६॥ उभयाणुवत्तणपरो लिहिओ कन्नाजुयम्स सन्निज्झे । तरुणो रसंतरत्थं सुहमं रेहंतराणुगआ ॥६॥ को निउणमिणं जाणइ ? अणुरूवं ताव मज्झ पडिहाइ । एरिसवयणं लिहिऊण चित्तफलहीसु कुमरेण ॥६॥ पट्टावियाओ तासिं पलोइया ताहिं पुलइयंगीहिं । कुमरीहि निययसहियणसम्मुहमेवं समुल्लवियं ।।६९।। पंच्छह तम्सवियत्तमसरिसं तो सहीयणो भणइ । को इह भावो ? तो कन्नयाओ भावं पयासंति ||७०॥ पुव्वाभिमुहं पउमम्स कमलमरुणोदएण वियसेइ । उप्पलपच्छिममुप्पलमुम्मीलइ बालचंदण ||७१!! एसो एत्थ वियासो सलहिज्जइ तह य कहइ अविओगं । भमरजुवाणो तह वयणलिहणमक्खइ अगव्वं तं ॥७२॥ अवराहिं पुणो जियसत्तरायकन्नाहिं जंपियं एयं । एयाणुसारसंगयमेयं रूवं कुमारस्स ।।७३।। तत्तो सहीहिं विम्हियवियसियवयणारविद-नित्ताहिं । कहियं तेसि जणेराण ते वि हरिसियमणा जाया ॥७४॥ अवरोप्पराणुराओ पउमुत्तर-कन्नयाण संजाओ । तत्तो महरिहरिद्धीए तेण वीवाहिया ताओ ॥७॥ सद्धिं च ताहिं नवजोव्वणाहिं चउहिं पि रायकुमरीहिं । उवभुंजइ विसयसुहं नियपिउकमकमलसरहंसो ॥७६।। तारावीढनरिंदेण अन्नया सुहमुहुत्त-नक्खत्ते । अहिसित्तो पउमुत्तरकुमरो रज्जे पहिखूण ||७७॥ तेणावि निययभुयदंडचंडिमाइंबरेण सुंडा वि । अक्खंडमहीमंडलनरेसरा सेवगा विहिया ॥७८|| पालइ पडिहयपडिभडमयगलघडमवणिवीढमसममई । गाढाणुरत्त-सुवियड्डियाहिं पोढंगणाहिं समं ॥७९॥ उवभुंजतो पंचप्पयारविसए विणोयवक्खित्तो । वच्चंतं पिन याणइ कालं दोगुंदुगो व्व सुरो ॥८॥ एत्तो य अउज्झापुरवरीए राएण देवगुत्तेण । निसुया रूवाइगुणा पउमुत्तररायपत्तीण ॥८१॥ संपेसिऊण दूयं भणाचिओ सो समप्पसु कलत्ते । तेणुत्तं जुत्तमिमं वोत्तं पि न उत्तमनराण ॥८२॥ पुण पउमुत्तरराया भणाविओ देवगुत्तनरवइणा । जइ न समप्पसि ता तुह होही न हु रजसामित्तं ।।३।। तं सोउं पउमुत्तररन्ना दूओऽवगन्निओ जाव । ता देवगुत्तराया कोवदवानलपलित्ततणू ॥८४॥ गुडियगइंदारोवियनाराइयनरवरिंदविंदेण । पक्खरियतुरयआरूढपोटफारक्कचक्केण ॥८५॥ रहरयणचडिय-पहरणविहत्थवरसुहडचक्कवालेण । वजंतसमरभेरीभंकारारियनहेण ॥८६॥ वावल्ल-सेल्ल-मोरगर-असि-सर-तीरी-तिमूलसत्येहिं । भीसावणेहिं कोवुभडेहिं पाइवचक्केहिं ।।८७॥ एएहिं असेसेहिं वि अणुगम्मतो रणेकरसिएहिं । समरंगणभूमीए संपत्तो देवगुत्तनिवो ।।८८|| पउमुत्तरो वि रह-गय-तुरंग-पाइक्कचक्कपरियरिओ । नियखंधवारसंभारभरियभूमंडलो पत्तो ॥९॥ तो दोण्हं पि हु अग्गिमदलाई जइलच्छिलालसमणाई । उम्मुक्कहक्क हुंकारभीमरुवाइ भिडियाइ॥९०॥ दोघघडा सह गयघडाहिं तुरया समं तुरंगेहिं । अभिट्टा गरुयरहा रहेहिं सुहडा पडिभडेहिं ॥११॥
१. पवरविलया -२०।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org