________________
आख्यानकमणिकोशे
करकलियकत्तिएणं भणिया संभरसु देवयं इढें । एत्तियमेत्ती जम्हा होही तुह जीवलोओ त्ति ॥५९।। तो भामितो जमरायभूलयासमकरालकरवालं । मा साहसं भणंतो संपत्तो झत्ति कुमरो वि ॥६०॥ तत्तो कवालिएणं अद्धत्थंभीकओ विचिंतेइ । एसो महप्पभावो को वि तओ ईसि संखुद्धो ॥६१।। भणिओ कवालिएणं महाणुभावा ! न जुज्जए तुज्झ । मम विग्ध करण मेवं कवालिओ भारभूइ अहं ॥६२॥ पारद्धं थीरयणायरिसणमंतस्स साहणं अज्ज । बारसमासपमाणा कया मए पुवसेवा वि ॥६३|| इण्हि पुण पारद्धा पहाणसेवा नरिंदकन्नाए । दिजइ बली तओ इह एसा उप्फेरछ उमेण ॥६४॥ कन्ना अवन्तिबद्धणनरवइणोऽतिणि त्ति नामेणं । मंतेण कया सुतिरुद्धचेयणा आणिया एत्थ ॥६॥ भयवं करालजालो वि हुयवहो थंभिकओ सोमो । एवं विहिए मंतो सिझइ ता मा कुणयु विग्धं ॥६६॥ दीवयसिहो वि जंपइ थीवझा गरहिया महाभाग ! । कारणमिणं महंतम्स पावपन्भारभवणम्स ॥६॥ ता कि सिद्धःणं पि हु मंतेणं नग्यकारिणा इमिणा ? । पडिसिद्ध तुम्हारिसपुरिसाण जओ बिसेसेणं ।।६८॥ ता किं तुमए ववसियमणज्जजणजोम्गमेरिसं पावं ? । एवं वुत्तो कुमरेण लजिओ जंपिउंलग्गो ॥६९।। एवमिणं जं तुमए पयंपियं सब्बहा कओ मज्झ । गरुओ अणुग्गहो पावपडलपम्भारपिहियम्स ॥७॥ एरिसकुमंतकरणण किह मए पेच्छ मइलिओ अप्पा ? | ता मन्ने मह सुद्धी न अत्थि नरए वि पडियम्स ॥७२॥ ता दुब्बिलसियमेयं परिचत्तं सव्वहा मए इण्हि । पायच्छित्त सिरिपञ्चयम्मि गंतु चरिम्सामि ||२|| तुमए समप्पियवा रन्नो कन्ना पभायसमयम्मि । उचियमिणं सप्पुरिसाण जंपियं दीवयसिहेण ||७३॥ कम्स न चुकं खलियं समेइ भववासमहिवसंतम्स । पुणरवि तह जइयत्वं जहा न मइलिज्जर अप्पा ||७४॥ संपाडिम्सामि अहं भवओ आणं पयंपियं तेण । तत्तो गओ कवाली कुमरेण वि कन्नया नीया ||७५|| निययाचासे देवीण साहिओ तीए वइयरो सब्यो । सोऊण तयं विम्हियमणाओ जायाओ ताओ वि ॥७६॥ गोसे अवंतिवद्धणनिवस्स कुमरेण अप्पिया कन्ना । कहिओ य असेसो वि हु कावालियविहियवुत्तंतो ॥७॥ सोऊण तयं कन्नाए वइयरं पमुइओ पुहइपालो । तं चिय कन्नारयणं वियरह मुपसत्थदिवसम्मि ॥७८|| महया महसवेणं कओ विवाहो ठिओ तहिं कुमरो । कइय वि दिवसे विसए पंचपयारे अणुहवेउं ॥७९॥ नियदसे संचलिओ पत्तो पउमावईए नयरीए । आवासिओ य परिसरधराए वणराइरुइराए ॥८॥ नाओ कंचिनरिंदेण सो वि तस्सम्मुहो समणुपत्तो । नीओ य निययअन्थाणमंडवे विहियसम्माणो ॥८१।। जाया तत्थ ठियाणं नरिंद-कुमराण एवमुल्लावा । जंपई कुमरो अत्थेत्थ नत्थि वा संपयं थोभो ।।२।। मज्झ मएणं नरिथ त्ति राइणा जंपिए भणइ कुमरो । अस्थि तओ आह निवो जइ होइ मिलंतयं पत्तं ॥८३॥ दीवयसिहो पयंपइ अमिलंते वि हु करेमि पत्ते हैं । तत्थ करिजमु जमहं पत्तं अपेमि भणइ निवो ॥४॥ पडिवन्ने कुमरेणं तत्तो य दुइज्जवासरे राया । कामलयं नियकन्नं मूयगपत्तं समप्पेइ ।।५।। तम्स तओ मंडलए निवेसिया तेण विहियसियवेसा । तो तीए पत्तदेवयमवयारह मंतसरणण ||८६|| जाव न जंपइ कि पि हु ता सो उवउत्तमाणसो होउं । गाढयरं परिवत्तइ मंतं चित्तम्स मज्झम्मि ॥७॥ तत्तो कालविलंबेण पत्तदेवी पयंपिउं लग्गा । सा जंपिया कुमारेण कहसु किं एत्तिया वेला ? ॥८८|| तो पत्तदेवयाए पयंपियं मूयगं इमं पत्तं । भणियव्वं पुण पणकरणजोगओ तो मए झत्ति ।।८९|| गंतुं हिमवंताओ आणेउमिमीए मूलिया दिन्ना । जह जंपणम्स सत्ती जायइ एयाए तो मज्झ ||९|| जाओ कालविलंबो एत्तियमेत्तो तओ कुमारेण | काउंविणोयमेयं विसज्जिया देवया नमिउं ।।११।। सा मूयगा पयंपिउमारद्धा मूलियापभावण । तत्तो हरिसियहियएण कंचिरन्ना कुमारस्स ।।१२।। दिन्ना कन्ना तेण वि विवाहिया तत्थ कइयवि दिणाणि । उव जिऊण पंचप्पयारविसए स तीए समं ॥९३॥
१. या सन्निक० -खं० २० । २. इ राया अ०-खं० रं।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org