________________
७६
आख्यानकमणिकोशे
हा पुत्त ! मह मणोरहमालावल्लीवियाणमासि तुमं । इण्डिं अवहरणकुढारएण दोहंडियं विहिणा ॥१४९॥ हा वच्छ ! किं न पढमं मया सुयारोगपीडिया अहयं ? । जह मंदभाइणी तुह अवहरणदुहं न पेच्छंती ॥१५॥ कन्हो वि हरियकुमरो करुणसरं रुयइ जायवेहिं समं । हा मझ मणाणंदण ! कुमार ! तं केण अवहरिओ ? ॥१५॥ हा वच्छ ! तुज्झ विरहे रज्जमरणं महूसवो वसणं । भवणं पेयवणं पिव नयरं नरयं विसेसेइ ॥१५२॥ कुमरावहारकंदंतकन्हपमुहाण पउरलोयाण । पडिसद्दछलेण पुरी पलवइ गुरुसोयभरिय व्व ॥१५३॥ जो रुप्पिणिदुक्खेणं न दुक्खिओ नत्थि सो पुरीमज्झे । मोत्तण सच्चभामं सपरियणं तुट्ठमणमेगं ॥१५४॥ कंदताणं हरि-हलहराण जायवनरिंदचंदाणं । नारयरिसी नहंगणमग्गेण समुत्तरेऊण ॥१५५।। पुच्छइ सिरिवच्छंक किं पलवह सोयसंगया तुन्भे ? । सोऊण तयं हरिणा पयंपिओ नारओ एवं ॥१५६॥ हरिओ कुमरो केण वि अम्हाणं तं कहेसु नाऊण । सो आहऽणंतनाणि विणा न नज्जइ इमं कन्ह !॥१५७॥ सो पुण महाविदेहे केवलनाणी जिणेसरो इण्हि । सिरिसीमंधरसामी ता तं गंतूण पुच्छामि ॥१५८|| इय पभणिऊण रोलम्बजालसामलनहं समुप्पइओ । पेच्छंतो धरणियलं गिरि-सरियानियररमणीयं ॥१५९॥ पत्तो महाविदेहे तत्थ य चंपापुरीए उज्जाणे । अमर-नरसरपणमिरचरणं सीमंधरजिणिदं ॥१६॥ समवसरणे निविटें द ठूण नहंगणाओ ओयरिओ । पणमिय पुच्छइ भयवं ! कन्हसुओ केण अवहरिओ ? ॥१६१॥ तो भणइ भुवणसामी दासीहत्थाओ रुप्पिणीतणओ । सो धूमके उजक्खेण पुचवेरेण अवहरिओ ॥१६२॥ नीओ य विजयगिरिभूयरमणवणटंकगुरुसिलावटे । तं तत्थ परिच्चइऊण सो गओ निययठाणम्मि ॥१६३।। तो तत्थ कालसंवरखयरो सह भारियाए संपत्तो । घेत्तूण तयं सो वि हु समप्पए निययदइयाए ॥१६४॥ पत्तो य मेहकुंडम्मि नियपुरे तयणु तस्स कुमरस्स । पज्जुन्नो ति मुहुत्ते सुहम्मि नाम कयं तेण ॥१६५।। चरमसरीरो एसो न वहिज्जइ देव-दाणवेहिं पि । अम्मा-पियराणं पुण मिलिही वरिसम्मि सोलसमे ॥१६६॥ तो नारएण तं निसुणिऊण पणमिय जिणं पुणो भणियं । भयवं ! कुमरो हरिओ जक्खेणं केण वइरेण ? ॥१६७|| ता जंपियं जिणिंदेण कुमरअवहरणकारणं सुणसु । आसि भरहद्धवासे मगहामंडलतिलयतुल्लो ॥१६८॥ सालिग्गामो गामो समिद्धकोडुंबिनियरपरिकिन्नो । तप्परिसरे मणोरमवणम्मि सुमणा'भिहो जक्खो ॥१६९॥ तत्थऽस्थि सोमदेवो त्ति बंभणो बंभणी वि तब्भज्जा । नामेण अग्गिजाला ताण सुया दोन्नि विक्खाया ॥१७॥ सयलजणमाणणीया चउवेयवियवखणा गरुयगव्व। । पढमो य अग्गिभूई दुइज्जओ वाउभूइ त्ति ॥१७१।। अह अन्नया मुणिंदो नामेणं नंदिवद्धणो तत्थ । विहरन्तो संपत्तो गुरुगुणमुणिनियरपरियरिओ ॥१७२॥ तव्वंदणवडियाए गामीणजणो गओ मिलेऊण । विहिया संसारुब्वेयकारिणी देसणा मुणिणा ॥१७३॥ तो ते विप्पडिवत्तीए बंभणा दो वि उट्टिया वाए । निजिणिआ य कणिट्टेण साहुणा सच्चनामेण ॥१७४॥ तो ते फुरंतकोवा रयणीए जईण मारणनिमित्तं । संपत्ता तम्मि वणे उक्खायनिसायकरवाला ॥१७५।।। दिट्टा य सुमणजवखेण थंभिया साहुभत्तिजुत्तेण । पाहाणघडियपुत्तलयसच्छहा निच्चला जाया ॥१७६।। तो तं नाऊण समुमायम्मि रविमंडले रुयंताणि । अम्मा-पियराणि समागयाणि भणियाणि जक्खेण ॥१७७॥ एए मुणीण मारणनिमित्तमुक्खायखग्गया पावा । तत्तो एत्थं चिय थंभिऊण धरिया मए दो वि ॥१७८|| जइ पव्वजं गिण्हंति दो वि मेल्लेमि ता अहं एए । अह नवि ता पावाणं कइया वि न होहिही मोक्खो ॥१७९॥ तो तेहिं दीणसद्देण जंपियं सावयाण सव्वं पि । धम्मं वयं करेमो जिणदिक्खं काउमसमत्था ।।१८०॥ उत्थंभिया समाणा जक्खेण तओ मुणिं पणमिऊण । बारसविहं पि सावयधम्म सम्म पवजन्ति ॥१८॥ काउं सावयधम्मं कमेण मरिडं सुहम्मकप्पम्मि । विप्फुरियपहा अमरा उप्पन्ना पंचपलियाऊ ॥१८२॥ तत्तो चुया समाणा नयरे हत्थिणपुरम्मि उत्पन्ना । जिणदाससेट्टिपुत्ता मणहररूवाइगुणजुत्ता ॥१८३॥
१. गुणमणि-२०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org