Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 126

३९
२. दानस्वरूपवर्णनाधिकारे मूलदेवाख्यानकम् तइ पालंते जयपह ! अइपयडपयावपहयपडिवक्खे । सुविणे वि देव ! नऽन्नो अम्हं भुवणे वि भयहे ऊ ॥१७॥ किंतु परदाररसिओ नयपालियपरियणो महियमित्तो । परमायायाररओ बंदीकयसयलपउरजणो ।। १८ ॥ खत्तेण गहियरह-गय-माणिको हयपहाणपत्तियणो । रायचरिएहिं कुमरो एवं नयरं महइ देव ॥ १९ ।। इय निमुणिय पउरजणं विसज्जए विहिय उचियपडिवत्ती । अंतगुरुकोवहुयवधूमसिहासामलच्छाओ ॥ २० ॥ एत्थंतरम्मि कुमरो हारविरायंतवियडवच्छयलो । पिउपायपणमणकए समागओ तत्थ अस्थाणे ॥ २१ ॥ पणमंतसयलसामंतमउलिमणिरयणकिरणकच्छुरिए । पयकमले मिलियनिडालमंडलो पणमइ कुमारो ॥ २२ ॥ जंपेइ महीवालो कयभिउडीभंगभासुरनिडालो । खत्तियणगोत्तवपण ! अवसर मह दिठ्ठिपसराओ ।। २३ ।। कुमरो वि गुरुपराभवमन्नुभरुप्पन्नअसरिसामरिसो। पिडपरुसवयणपरिभवमसहंतो चिंतए हियए ॥ २४ ॥ उज्झंति धणं मुंचंति परियणं महियलं परिचयंति । मरण वि महासत्ता न उणो माणं परिहरंति ॥ २५ ॥ अवि मरणमसमसाहसगिरिभइरवपडणवड्डियुच्छाहे । अहिलसइ महासत्तो न उणो माणं परिच्चयइ ॥ २६ ॥ इय चिंतिऊण कुमरी पणमित्ता पायपंकयं रन्नो । अन्थाणाओ नियत्तो तत्तो रयणीए जायाए ॥ २७ ।। हिमाणधणो नयराओ निम्गओ असमसाहससहाओ । वइरिकरिकुम्भदारणकरकलियकरालकरवालो ॥ २८ ॥ अणवरयमकमंतो गामाऽऽगरनगरमंडियं वसुहं । गुडियकयवामणंगो संपत्तो नयरिमुज्जेणिं ॥ २९ ।। तत्थ दुरोदरदइओ निश्चं कलगीयदिन्नमइपसरो । अन्नायकुल-परक्कमपरमत्थो निवसइ मुहेण ।। ३० ॥ अह अन्न या य दिट्टो किन्नरकलगीयवावडो तत्थ । नियभवणमत्तवारणपरिविलसिरदेवदत्ताए ॥ ३१ ॥ गीयाणुरायरत्ता वामणए तम्मि पेसए दासिं । साणुणयं सप्पणयं ससिणेहं सा वि तं भणइ ॥ ३२ ॥ वामणय ! तुम्ह दंसणसमुम्सुया सामिणी समाइसइ । मह किन्नर ! मणहरणो होसि तुमं गिहपवेसेण ॥ ३३ ॥ तो भणइ मूलदेवो का सा तुह सामिणी ? तओ भणइ । सोहग्गजयपडाया पणंगणा देवदत्त ति ॥ ३४ ॥ अह भणइ मूलदेवो विस्सासो मह न अत्थि वेसासु । खणरत्त-विरत्तासुं अवरा-ऽवरहरियचित्तासुं ॥ ३५ ॥ इयरासु चि जुबईसुं न वीससेयव्वमेत्थ कुडिलासु । विसमविससन्निभासुं कि पुण वेसासु विम्सासो ? ॥ ३६॥ अन्नोन्ननेहनिन्भररसाणुविद्धो न जत्थ सम्भावो । रुवावहरियदेहो न वामणो तत्थ अल्लियइ ।। ३७ ॥ जा एवं नाऽऽगच्छइ ता साहइ सामिणीए सा गंतुं । सा वि पुणो वि भणावइ दासीवयणेण वयणमिणं ॥ ३८ ॥ आगच्छ एकवारं उवरोहेणावि मझ गेहम्मि । दक्खिननीरनिहिणी हवंति जेणेत्थ सप्पुरिसा ॥ ३९ ॥ तो अणुमन्नियगमणो जा जाइ खणंतरं तमणुलम्गो । ता मुट्ठिपहारेणं झड त्ति पउणीकया खुजा ॥ ४०॥ विन्नाण-वयणपगरिस-किन्नरकलगीय-गुणविसेसं च । कलिऊण तम्स गणिया अहिययरं रंजिया हियए ॥ ४१ ॥
ताहे वामणगो विह पेच्छइ सव्वंगसुंदरावयवं । सो देवदत्तगणियं रइगुणमाणिक्कभंडारं ॥ ४२ ॥ तथा हि
सिंगारजलहिलहरी सयलजुवाणेकमणवसीकरणं । जयविजयवेजयंती जयेककामम्स कामस्स ।। ४३ ॥ सयलजणनयणअंजणअमियसलाया विलासरइभवणं । विहिविन्नाणपगरिसो मुत्तिमई मोहबल्लि व्य ।। ४४ ॥ एवं संपेच्छंतो संपत्तो तीए वासभवणम्मि । कयसमुचियोवयारो उवविठ्ठो तीए पासम्मि ॥ ४५ ॥ तो कुसलवत्तपुव्वं आउच्छइ सव्वमेव वुत्ततं । सो वि समयाणुरुवं पयासए किं पि तप्पुरओ ।। ४६ ।। एत्थंतरम्मि सा वि हु तप्पच्चक्खं पयासइ पहिट्ठा । नियगीयपरमपगरिसमणुरंजियनिययपरिवारा ॥ ४७ ।। अह जंपइ वामणओ परियणकयचाडुरंजियं गणियं अप्पुब्बगेयपगरिसपरिस्समो तुह परं किंतु ।। ४८ ॥ वालाणुविद्ध तंती वंसो सुद्धो न तुम्ह वीणाए । विउसाण वन्नणिज्जो सद्दो न हु तेण रमणीओ ॥ ४९ ।। तब्वयणजायकोहिलेण सम्म निरूवए जोव । ता तंतीए पेच्छइ वालं वंसे य पाहाणं ।। ५० ॥
१. ०यमुणि विसेसं २०।