Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 108

२. दानस्वरूपवर्णनाधिकारे कृतपुण्यकाख्यानकम्
अह सो कमेण जाओ निस्सेसकला कलावपारमई । पत्तो य जुवइजणनयणमोहणं जोव्वणं जाव ॥ २२ ॥ ताव वररुव जोवणमणोहरं इभकन्नयं एसो । परिणाविओ विन मणं मणयं पि हु कुणइ भोगेसु ॥ २३ ॥ भद्दा तओ इ भणिओ पिययम ! न एस विसयसुहं । उवभुजइ ता पभणसु जह सेवइ विसयहमिहि ॥ २४ ॥ इभ तओ पप पिए ! पसप्पति सवजीवाण । आहार-भय- परिभ्गह- मेहुणसन्नाओ सयमेव ॥ २५ ॥ भद्दा पुणो पर्यपड़ नाह ! इमा अइपभूय धणरिद्धी । जइ उवभुंजइ एसो संतोसो होइ तो मज्झ ॥ २६ ॥ तीए निबंधं नाउं दुल्ललिय कुमारगोडिमज्झम्मि । पक्खित्तो धणपालेण भमइ एसो वि तीए समं ॥ २७ ॥ आरामुज्जाण-विहार-वाचि - सरि परिसरे पलोयंती । अह अन्नया पविट्टो पुरम्मि वेसासमूहस्स ॥ २८ ॥ तत्थ य वसंतसेणा नवजोव्वणरूवसालिणी गणिया । दिट्टा तेण तओ सो अक्खित्तो तीए रुवेणं ॥ २९ ॥ तमवित्तमणं दट्टं सव्वे वि वयंसगा गया सगिहं । सविणय सविलासपर्यपिएहिं सो रंजिओ अहियं ॥ ३० ॥ तह कह विहु नवसुरयप्पसंगओ मोहिओ इमो तीए । न जहा अवरपुरंधी मणयं पि मणम्मि वीसम ॥ ३१ ॥ तीए समं सो भुजइ भोए रंभाए अमरनाहो व्व । तत्थ ठियस्स वि अम्मा- पियरो पेसंति घणनियरं ॥ ३२ ॥ अन्न समयम्म अम्मापियराणि दिवंगयाणि वि न तेण । मुणियाणि अह तह च्चिय भज्जा पेसह दविणजायं ॥ ३३ ॥ इय बारसवरिसेहिं सुररिद्धिसमं पि मंदिरं तस्स । जायं रोरगिहं पिव विच्छायं दविणरहियं च ॥ ३४ ॥ परिनिट्टियम्म दव्वम्मि पेसियं तीए निययमाभरणं । सुकुलीणयाए तो तं निएवि परिचितए अक्का ॥ ३५ ॥
मियाण एसो जाओ निद्धणो त्ति अक्काए । दीणारसहस्सजुयं पुणो वि पेसवियमाभरणं ॥ ३६ ॥ तो कुट्टिणीए भणिया वसंतसेणा जहा इमं वच्छे ! । निद्धणकामुयपुरिसं परिहर आयरमु घणवंतं ॥ ३७ ॥ जम्हा अम्हाणमिमो कुक्कमो निभ्गुणो वि धणवंतो । माणिज्जइ गुणवंतो वि न उण धणवज्जिओ सुयणु ! ॥ ३८ ॥ सा आह अंब ! एएण तुज्झ दिन्ना पभूय धणरिद्धी । जीए आसत्तवेणी उ जाव होही इमो अत्थो ॥ ३९ ॥ अवरपुरिसो वराओ किं दाही ? अहव तस्स किं होही ? । ता अंब ! न काहमहं परिहरणमिमम्स पुरिसम्स || ४० ॥ अवरं च गुणचिसि पि निद्धणं परिहरति इयराओ । उत्तमविलासिणी पुण न मुयइ मरणे वि पडिवन्नं ॥ ४१ ॥ इय नियुणिऊण नाऊण निच्छ्यं तीए संतियं अक्का । मोणेण ठिया धरिऊण नियमणे किं पि कायव्वं ॥ ४२ ॥ निद्दापरव्यसं जामिणीए पुरिसेहिं तं सपल्लंकं । मेल्लावर देवउले वसंतसेणाए सुत्ताए ॥ ४३ ॥ पडवुद्धो य पभाए पोयमाणो मणे विचितेइ । अवहरिओ हं केणइ ? किं वा मणविच्भमो मज्झ ? ॥ ४४ ॥ अहवा दिसिभमो मे ? उयाहु सुमिणंतरं इमं किं पि ? । किं इंदजा लमेयं ? धाउक्खोभोऽहवा एसो ? ॥ ४५ ॥ चिंतोपाट्टियाहिं दासीहिं पभणिओ एवं । मा किं पि कुण विसायं मुयाविओ तमिह अंबाए ॥ ४६ ॥ दविणरहिओ ति काउं नियकुलमज्जायमणुसरंतीए । मड्डाए नियसुयाए वसंतसेणाए सुत्ताए ॥ ४७ ॥ ता वच्च निययगेहम्मि जेण अम्हे वि गहिय पल्लंकं । गच्छामो तो एसो संचलिओ साममुहछाओ ॥ ४८ ॥ बहुदिवस दिवं नियगिहमगं जणाओ जाणेउं । पेच्छइ सो नियगेहं तं सुक्कसरं व गयपमं ।। ४९ ॥ पभट्टमत्तवारणमनाय कलियं कुनरवइगिहं व । मुणिवरमिव अत्थंभं समंतओ अतुलमहिमं च ।। ५० ।। गयरहरयणं वरचक्कवट्टिभवणं व नरवइरणं व । पव्भग्गनागदंतं सरोगपुरिसं व विगयसुहं ॥ ५१ ॥ जा पविसइ सासंको पोयमाणो चउद्दिसं तत्थ । ता पेच्छइ नियदइयं करवयसहियं समुहमिति ॥ ५२ ॥ दिन्नासो विट्टो विहियं पयसोयणं तओ तीए । पुच्छइ जणणी-जणयाण वइयरं तयणु कयन्नो ।। ५३ ।। कहियं च ताण मरणं अंसुजलोल्लिय कवोलफलयाए । तीए तओ कय उन्नो कंद्रह संजायसोयभरो ॥ ५४ ॥ हा ताय ! विसयविसमोहिएण निव्भग्गसेहरेण मए । मरणे वि तुह न विहिया सुस्सूसा पावकम्मेण ॥ ५५ ॥ हा माय ! मए आबालकालपरिपालिएण वि न तुज्झ । संभासो श्चिय विहिओडकयन्नुणा मरणकाले वि ।। ५६ ।।
१. सुहमेहि रं० ।
For Private Personal Use Only
२१