________________
સાથે આરંભમાં સમજવામાં થોડી તકલીફ પડી. એકાદ વર્ષમાં પરસ્પરનો વ્યવહાર સમજાઈ ગયો. સમયે પલટો ખાધો અને પંજાબી જૈન ભક્તોમાં મૃગાવતીજીનું સવિશેષ સ્થાન કાયમ થયું. એમણે પણ પોતાના પૂજય ગુરુદેવની જન્મભૂમિ અને દીક્ષાભૂમિને પોતાની બનાવવામાં ગૌરવ અનુભવ્યું.
મૃગાવતીજીની જયેષ્ઠ શિષ્યા સેવાભાવી, સરલસ્વભાવી પૂજય સુજયેષ્ઠાશ્રીજી ખેરાલુ પાસેના સીપોર ગામના હતાં. સને ૧૯૪૬માં એમણે દીક્ષા અંગીકાર કરી હતી. સુજયેષ્ઠાજીએ પોતાની ગુરણી મૃગાવતીજીની ૪૦ વર્ષ સુધી અનન્યભાવે સેવા કરી. મૃગાવતીજીથી પહેલાં જ આઠ માસ પૂર્વે તેઓ સમાધિપૂર્વક કાળધર્મ પામ્યાં હતાં.
વિ.સં. ૨૦૧૬માં હિન્દી અને સંસ્કૃતના પંડિતા પૂ. સુવ્રતાજીએ એમની પાસે દીક્ષા લીધી. મુંબઇમાં કચ્છના નાનજી ધારશી છેડાની પુત્રીએ દીક્ષા અંગીકાર કરી જેમનું નામ સુયશાશ્રીજી રાખવામાં આવ્યું. ફરી પંજાબ આવ્યાં ત્યારે સુપ્રજ્ઞાશ્રીએ દીક્ષા અંગીકાર કરી.
વલ્લભસ્મારકના ગ્રંથભંડારમાં લગભગ અગિયાર હજાર હસ્તલિખિત પોથીઓ છે. એ બધી પાકિસ્તાન અને સમસ્ત પંજાબમાંથી પ્રાપ્ત કરવામાં આવી છે. આ પ્રતોનું કેટલૉગ તૈયાર કરવાના કાર્યમાં વિદુષી સાધ્વી શ્રી. સુવ્રતાશ્રીજી અને શ્રી સુયશાશ્રીજી કાર્યરત છે. સાધ્વી સુપ્રશાશ્રીજી અંગ્રેજી ભાષાના જ્ઞાન વડે વિદેશીઓને પણ જૈન ધર્મ અને જૈન તત્ત્વજ્ઞાન સમજાવી શકે છે. તે પોતાના જીવનની અંતિમ અવસ્થાને પામી જઈ, મહત્તરાજીએ પોતાની પાસે આવનાર સૌની સાથે ક્ષમાપના
થરતા સાધુ-સાધ્વીઓને ક્ષમાયાચનાના સંદેશા મોકલાવ્યા. શ્વેતાંબર, દિગંબર, સ્થાનકવાસી, તેરાપંથી વગેરે પરિચિત સાધુ-સાધ્વીઓ સાથે પણ ક્ષમાપના કરી.
મૃગાવતીશ્રીજીએ સંથારાના પચ્ચખાણ લઇ, પાંચ કલાક સુધી આત્મધ્યાનમાં લીન રહી પાર્થિવ શરીરનો સંપર્ક - છોડી દીધો. ૧૮ જુલાઈ ૧૯૮૬ના સવારના સવા આઠ વાગે ૬૦ વર્ષના આયુષ્યમાં ૪૮ વર્ષ દક્ષા પર્યાય પાળી તેઓ નિભાવથી સ્વર્ગવાસી થયા.
પ્રભુ મહાવીરની પ્રથમ સાધ્વી સંઘની નાયિકા ચંદનબાલાની શિષ્યા સાધ્વી મૃગાવતી હતાં. એ આદર્શ અને આરાધનાને સાર્થક કરનાર મહારાજી મૃગાવતીશ્રીજી પણ આજે સાધકો પાસે એક ઉદાહરણ મૂકી ગયાં છે.
મહત્તરા શ્રી મગાવતીશ્રીજી