Jayantsensuri Abhinandan Granth

SR No.: 012046
Original Sutra Author: N/A
Author: Surendra Lodha
Publisher: Jayantsensuri Abhinandan Granth Prakashan Samiti
Publication Year: 1991
Total Pages: 344
Language: Hindi, English
Classification: Smruti_Granth & Articles
File Size: 88 MB

Page 234

પાવનભૂમિ થરાદની |
(પૂ. મુનિરાજશ્રી મુક્તિચંદ્ર વિજયજી મ.)
જે શ્રીમદ્ વિજય
તા.
થરાદનું છે
વાવનાર બંધુ બેલડી
રોના
પેપરાલ ગામનું ધરૂ કુટુંબ સં. ૧૦૧માં વસેલ થરાદ-થીરપુર હું પણ પૂ.ગુરુદેવશ્રી સાથે હતો. અપૂર્વ આયોજનપૂર્વક ગુજરાતનગર સાથે વણાયેલું છે. કારણ સં. ૧૦૧માં થીરપાલ ધરૂ નામના રાજસ્થાન-માળવા-મહારાષ્ટ્ર-કણટિક-તામિલનાડુ અને આંધ્રમાંથી આવેલ. શેઠે ત્યાંના રાજાના જૈન સિદ્ધાન્તની વિરૂધ્ધના આદેશ સામે બગાવત ભક્તોનાં ભાવ વિભોર હૈયાં તે વખતે નાચી ઉઠ્યા હતાં. કરી ભીનમાલ છોડી થરાદ થીરપુર નગર વસાવ્યું તે થીરપાલ.
I અને આચાર્ય પદવીદાન સમારંભ પછી પ.પૂ. આચાર્ય દેવ ધરૂના વંશમાં ઘણા વિરલા પાક્યા પરંતુ એક વિરલ વિરલો પાક્યો. શ્રીમદવિજય જયંતસેનસરી મરજીએ શાસન પારૂબેનનો પુત્ર પ્યારો, સ્વરૂપચંદનો સુત,
વેગ લાવી, અનેક તીર્થોના છ'રી પાળતા સંઘ, જિનમંદિરોની કુળદીપક આ ધરૂ વંશનો, જૈન શાસન સ્કંધ
પ્રતિષ્ઠા-જૈન ઉપાશ્રય, જ્ઞાન મંદિરની સ્થાપના વિ. કાર્યો કર્યા અને
સં. ૨૦૪૪નું થરાદનું ચાતુમસ ઐતિહાસિક બનાવ્યું. આ ચાતુમસિ. અરે ઓ સૂરીશ્વર પ્યારા જયંતસેનસૂરિ અમારા
એટલે પ.પૂ. પ્રભુ શ્રીમદ્ વિજય રાજેન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજનું સુવણક્ષિરે આગમસુત્રો લખાવનાર આભુસંઘવી, થરાદના હતા.. થરાદનું પ્રથમ ચાતુર્માસ એ ૧૯૪૪ પછી બરાબર ૧૦૦ વરસ અને દેલવાડાના ભવ્ય જૈન મંદિરો બંધાવનાર બંધુ બેલડી વસ્તુપાળ બાદનું ચાતુમસિ હતું અને શતાબ્દી પછી પોતાનો પુત્ર પારંગત તેજપાળની માતા કુમારદેવી થરાદની સુપુત્રી હતી. છત્રીસ આચાર્યો થઈ જૈન ધર્મની અપૂર્વ કમાણી કરીને આચાર્ય બનીને પોતાના પંદરસો દશ જિન પ્રતિમાઓ સાતસો જિનમંદિરો અને અગણિત દાદાગુરુના ચાતુમસ પછીના ૧૦0/વરસ પછી થરાદે આવે ત્યારે જૈન યાત્રિકો સાથે હાથી ઘોડા-૨થે સાથે એક વિશાળ છ'રી પાલતો કેટલો આનંદ હોય તે કલ્પના બહારની વાત છે પ.પૂ. સંઘ થરાદથી શ્રી સિદ્ધચલતીર્થનો કાઢનાર આભુ સંઘવીની. તે વર્તમાનાચાર્યશ્રીના સં. ૨૦૪૪ના ચાતુમતિમાં ભવ્ય તપશ્ચયીઓ. વખતે થરાદમાં કેટલી જાહોજલાલી હશે તેની આ ઉપરથી કલ્પના થઈ ત્રેવીસ સ્વામિ વાત્સલ્ય થયાં. એક ઝાંપા ચુંદડી (ગામ કાંટો) જ કરવી રહી..
થઈ અને થરાદ આ ચાતુમસિમાં હર્ષના હિલોળે ચડી ગયું જે 'યુગ થરાદ માટે આ ગ્રંથમાં અન્યત્ર ઘણું લખાયું છે અને મારી યુગની યાદ' પુસ્તિકો વાંચવાથી સવિસ્તર ખ્યાલ આવશે. માતૃભૂમિ થરાદ છે એટલે જો ઘણું જ લખીશ તો તે આત્મશ્લાઘા એવા વર્તમાન ગુરુદેવ શ્રીમદ્ વિજય જયંતસેનસૂરીશ્વરજી કહેવાશે એટલે વધુ લખતો નથી પરંતુ મારા ગુરુદેવ શ્રીમદ્ વિજય મહારાજ હજુ પણ જૈન શાસનની અપૂર્વ સેવા કરવા આરોગ્યમય જયંતસેનસૂરીશ્વરજી મહારાજ થરાદની બાજુના જ પેપરાલ ગામના દિઘયુિ ભોગવે એવી શાસનદેવને પ્રાર્થના કરી પ.પૂ. ગુરુદેવ ને છે તે માટે હું ગૌરવ અનુભવું છું અને આજે મને એમનું ઉત્કૃષ્ટ વંદન કરી વિરમું છું. સાંનિધ્ય મળ્યું છે તેને મારાં અહોભાગ્ય માનું છું સં. ૨૦૧૦માં ૧૭ વર્ષની યુવાન વયે દીક્ષા લઈ જૈન
(મધુકર-મૌક્તિક શાસ્ત્રોનો તનતોડ અભ્યાસ કરી દીક્ષા કાળના ૨૩ વરસ ગામ નગરે ઉગ્ર વિહાર કરતા કરતા જૈન શાસનનો ડંકો વગાડનાર પ.પૂ.
ભાવ જેમ જેમ વધે તેમ તેમ ભવની સ્થિતિ ઓછી મુનિરાજશ્રી જયંતવિજયજી મહારાજને સં. ૨૦૪૦માં ભાંડવાજી થવા માંડે છે. સૂર્યની ગરમીથી જેમ ભરેલાં તળાવમાં પાણી તીર્થમાં સમસ્ત ત્રિસ્તુતિક શ્રી સંઘે આચાર્ય પદવી આપી પ.પૂ. સુકાઈ જતાં હોય છે, તેમ ભાવરૂપ સૂર્યની ઉષ્ણતાથી જન્મ આચાર્યદેવ શ્રીમદ્વિજય જયંતસેનસૂરીશ્વરજી નામે જાહેર કર્યા તે
મરણનાં તળાવો શુષ્ક થઈ જાય છે. જ્યારે ભવનો અંધારાં દિવસોનું દ્રશ્ય તો આજે પણ આંખ
ઓસરવા માંડે છે. ત્યારે તિમિરાછત્ર પથ પણ પ્રકાશમય
થઈ જતો જણાય છે. સામે તરવરે છે. લાખોની માનવ મેદની ભવ્ય આચાર્ય પદાર્પણ મહોત્સવ,
તૃષ્ણતાથી ભવનાં વ્હેણ પૂર જોશથી વહે છે. જ્યારે ભાવિકોના પુલકિત હૈયા અને હૈયે હૈયુ
નિરોધથી ભાવની ગંગા દ્વિગુણીત સતેજ થાય છે. વિવિધ દળાય એવો માનવ મહેરામણ અને પ્રકારી મનોભાવને સાકાર તદાકાર રૂપ આપવા માટે હેલીકોપ્ટરમાંથી થયેલી પુષ્પવર્ષા સાથે ઈચ્છાઓની લાંબી માળાનું સર્જન થઈ જાય છે. અને આચાર્ય પદાર્પણ મંગળ વિધિ જેણે. સઅસદુનો વિચાર ન કરવાથી ભાવોની માળાનો વ્યુત્સર્ગ જેણે જોઈ તે બધા પાવન બની ગયા થઈ જાય છે. અને હું પણ મારી જાતને એટલે જ
- જૈનાચાર્ય શ્રીમદ્દ જયન્તસેનસૂરિ મધુકર” મુનિરાજશ્રી મુક્તિચંદ્રવિજયજી ધન્ય માનું છું કે આ મંગળમય અવસરે
દીમદ
ભારોભારા અમિ,મદન,
જાતી વિભાગ
૨૬
न्यायनीति रखे नम्रता, छोड सकल अभिमान । जयन्तसेन अवश्य हो, जीवन का उत्थान ।