________________
ધન્ના કાકેદી અશુગારની અંતિમ સાધના (૧૭૭). સીંગ ન હોય ! ગોચરી જાય ત્યારે હાડ ખડખડ શબ્દ કરે છે, જ્યારે ચાલે ત્યારે હાડકાં દેખાય છે. માંસ અને લેહી વગરના પગ ઊટ જેવા દેખાય છે. શરીરની ચામડી જાણે ધમણ ન હોય તેવી દેખાય છે. કાયામાં જોર રહેલ નથી. માત્ર આત્માના બળથી ચાલે છે. કાયાની માયા જેણે સર્વથા પરિહરી છે એવા સુનિવરને વંદન કરવા માટે શ્રેણિક રાજા અક્ષયકુમાર મંત્રી અને ચેલણ રાણે સાથે જગલમાં જાય છે. જેવું વીર ભગવતે શરીરનું વર્ણન કર્યું તેવું આ તપસ્વી મુનિવરનું શરીર છે. તેમને વંદન કરે છે. પછી વૈભારગિરિ ઉપર તે મુનિવરે એક મહિનાનું અનશન કર્યું. અંતે વિધિપૂર્વક અંતિમ સાધના સાધી સર્વાર્થ સિદ્ધ વિમાનમાં એકાવતારી અહમિન્દ્ર થયા.
ધન્ય છે આવા ધના કાદી અણગારને પર્ષદામાં પ્રથમ અને અનંતભવે મેલે જનારે
ઊંદરની અંતિમ આરાધના ભગવાન ગણધર દેવે અંજલિ જેડી ધર્મ જિનવરને પ્રશ્ન કર્યો કે “હે ભગવંત! આ દેવતા, અસુરે, મનુષ્ય, તિર્યંચ લાખ જીવ અહીં સમવસરણની પર્ષદામાં બેઠેલા છે. તેમાંથી અહુ પ્રથમ કયો જીવ કર્મક્ષય કરી સિદ્ધિ
સ્થાનમાં જશે ? ” wગવાન પ્રત્યુતર આપે છે કે “હે દેવાણપ્રિય! આ આછા પીળા રંગવાળે તારા પડખેથી જે ઊંદર આવે છે, તે પૂર્વભાવ યાદ આવવાથી વૈરાગ્ય પાયે છે, અને નિર્ભયપણે અહીં આવી રહ્યો છે. મારા દર્શનથી અતિશય ખુશ થયો છે. આંખમાં હર્ષાશ્ર ભરાઈ ગયાં છે; કાનની જોડી વિરતારી છે. સર્વાગ હષથી રોમાંચ ખડા
