________________
શ્રી મહારથ સાધુની સાધના
( ૧૦ )
મરવું કે જે મરણથી સુંદર મરણ થાય, તેનું જ સુમરણ ગણાય કે જે હવે સંસારમાં ફરી મરશે નહિ; જેણે સમગ્ર કર્મો બાળી નાખ્યાં છે એવા સિહો એ જ પરમ છેલ્લે સાધ્ય છે, તીથ કરે કે ઈન્દ્રના મરણને નાશ નથી. માટે અવશ્ય આપણું મરણ નક્કી છે, તે પછી પંડિતમરણથી કેમ ન કરવું ? જે તારે હવે મરણની જરૂર નથી, મરણથી કંટા જ હોય, મરણને ત્યાગ કરવો હોય, મરણના દુ:ખથી ભીરુ બ હેય. તો પંડિતમરણનું શરણુ અગીકાર કર એમ છતાં હજુ તને સંસારમાં અરણે પસંદ હાય, મરણથી કંટાળો આવ્યો ન હ તો વિશ્વસ્ત બની જન્મમરણની રેટમાળામાં શાંતિથી વાસ કર. એ પ્રમાણે હવે ભાવથી બંને પ્રકારનાં મરણ જાણીને આ સ્વયંભૂદેવ ભવને પાર કરનાર એવું પંડિતરણ સ્વીકારે છે. એ પ્રમાણે બેલનાર શ્રી સ્વયંભૂ મહર્ષિ અપૂર્વકરણ ક્ષપકશ્રેણિ, ત્યારબાદ કેવળ વર જ્ઞાન દશન ઉપન્ન થયાં, તે જ સમયે આયુને પણ ક્ષય છે, તેથી તે સ્વય ભૂદેવ મહર્ષિ અંતગડ કેવળી થયા.
શ્રી મહારથ સાધુની સાધના સંયમની સાધનામાં દિવસે પસાર થઈ રહ્યા હતા તે સઆચે મહારથ સાધુ પણ પિતાનું અપાયું જાણું ગુરુએ જેને આલયણ આપી છે, સર્વ કરેલાં પાપસ્થાનકને પ્રતિ ક્રયા છે, સંલેખનાથી સંલિખિત કર્યા છે સર્વ અંગે જેણે અને સર્વથા કર્યું છે કરવા યોગ્ય સવ જેણે, એવા સંથારા ઉપર બેઠા અને નવકાર ગણવામાં લીન બન્યા, વળી
સતિશયવાળા અરિહ તોને નમસ્કાર કરું છું. તેઓ આગળરૂપ થાઓ, ઋષભાવિક, ચાવીશ અને ભૂતકાળના,
